Tweet
Hallo, ik ben Joah. Ik ben 36 jaar, 1.86 lang, smal gebouwd en woog tot voor kort 80 kilo.
Ongeveer een maand geleden ben ik in een soort bevlieging ineens begonnen met sporten. Dat wil zeggen, ik ben weer eens op de crosstrainer gaan staan die al weer bijna een jaar werkloos in mijn kamer stond. Het heeft misschien te maken met de lente, met hormonale schommelingen, whatever. In ieder geval, dit keer lukt het beter dan vorig jaar.
Misschien komt het omdat ik tegelijkertijd een (b)logboek bij houdt met wat ik eet. Ik zie precies hoeveel calorieën er in gaan en er uit gaan. Dat deed me schrikken van mijn eetgewoontes: ik vrat bijna 1000 kcal per dag aan chips en drop. Geen wonder dat mijn vetpercentage langzaam opkroop tot wel 25% (dat heb ik vorig jaar laten meten door een sportarts).
Resultaat van het sporten is dat ik in de afgelopen maand al weer vijf kilo ben kwijtgeraakt. Nu is gewicht kwijtraken niet mijn doel an sich, aangezien ik dan weer het botje wordt dat ik de eerste 25 jaar van mijn leven was. Maar ik wil wel weer graag lean worden. Een vetpercentage onder 15% bijvoorbeeld, misschien zelf onder de 10%. Ik zit nu, na die maand sporten op 21%.
Om op gewicht te blijven en tegelijkertijd mijn metabolisme duurzaam te verhogen is de conclusie dat er spiermassa bij moet. Dat is om medische redenen een goed idee (ik heb een zwakke rug vanwege het vele zittende werk dat ik doe--ik ben illustrator), maar natuurlijk ook om esthetische redenen niet verkeerd. Dus heel langzaampjes aan ben ik begonnen met opdrukken. En dat bevalt wel.
Ik kom hier eigenlijk vooral kijken omdat ik gewoon geïnteresseerd ben in alle aspecten van het bezig zijn met je lijf. Van voeding tot cardio tot spieropbouw. Ik ervaar de energie die sporten me geeft steeds beter. Echter, ik ken de valkuil van het enthousiasme in de eerste maand(en), wat dan afzwakt om vervolgens terug te keren tot de bekende apatische, vegetatieve toestand.
Mijn lijf is esthetisch niet echt de moeite waard (om het zacht uit te drukken). Ik heb zo ongeveer géén pecs, geen schouders, hangbillen en lodderig vet op mijn buik. Maargoed, ik ben er aan gewend en wellicht wordt mijn bevlieging een gewoonte en dan zal ik er waarschijnlijk kritischer naar gaan kijken. Voor nu beschouw ik krachttraining als een middel om spiermassa toe te voegen met als doelen: versteviging van mijn rug en ontwikkeling van algemene spiermassa om mijn dagelijkse verbranding te verhogen. Deze spiermassa zou om esthetische redenen dan als eerste aan pecs en schouders moeten worden toegevoegd.
Tot zover mijn verhaal.
Ongeveer een maand geleden ben ik in een soort bevlieging ineens begonnen met sporten. Dat wil zeggen, ik ben weer eens op de crosstrainer gaan staan die al weer bijna een jaar werkloos in mijn kamer stond. Het heeft misschien te maken met de lente, met hormonale schommelingen, whatever. In ieder geval, dit keer lukt het beter dan vorig jaar.
Misschien komt het omdat ik tegelijkertijd een (b)logboek bij houdt met wat ik eet. Ik zie precies hoeveel calorieën er in gaan en er uit gaan. Dat deed me schrikken van mijn eetgewoontes: ik vrat bijna 1000 kcal per dag aan chips en drop. Geen wonder dat mijn vetpercentage langzaam opkroop tot wel 25% (dat heb ik vorig jaar laten meten door een sportarts).
Resultaat van het sporten is dat ik in de afgelopen maand al weer vijf kilo ben kwijtgeraakt. Nu is gewicht kwijtraken niet mijn doel an sich, aangezien ik dan weer het botje wordt dat ik de eerste 25 jaar van mijn leven was. Maar ik wil wel weer graag lean worden. Een vetpercentage onder 15% bijvoorbeeld, misschien zelf onder de 10%. Ik zit nu, na die maand sporten op 21%.
Om op gewicht te blijven en tegelijkertijd mijn metabolisme duurzaam te verhogen is de conclusie dat er spiermassa bij moet. Dat is om medische redenen een goed idee (ik heb een zwakke rug vanwege het vele zittende werk dat ik doe--ik ben illustrator), maar natuurlijk ook om esthetische redenen niet verkeerd. Dus heel langzaampjes aan ben ik begonnen met opdrukken. En dat bevalt wel.
Ik kom hier eigenlijk vooral kijken omdat ik gewoon geïnteresseerd ben in alle aspecten van het bezig zijn met je lijf. Van voeding tot cardio tot spieropbouw. Ik ervaar de energie die sporten me geeft steeds beter. Echter, ik ken de valkuil van het enthousiasme in de eerste maand(en), wat dan afzwakt om vervolgens terug te keren tot de bekende apatische, vegetatieve toestand.
Mijn lijf is esthetisch niet echt de moeite waard (om het zacht uit te drukken). Ik heb zo ongeveer géén pecs, geen schouders, hangbillen en lodderig vet op mijn buik. Maargoed, ik ben er aan gewend en wellicht wordt mijn bevlieging een gewoonte en dan zal ik er waarschijnlijk kritischer naar gaan kijken. Voor nu beschouw ik krachttraining als een middel om spiermassa toe te voegen met als doelen: versteviging van mijn rug en ontwikkeling van algemene spiermassa om mijn dagelijkse verbranding te verhogen. Deze spiermassa zou om esthetische redenen dan als eerste aan pecs en schouders moeten worden toegevoegd.
Tot zover mijn verhaal.
Comment