Ik weet niet zo goed hoe ik dit moet brengen. Een pm naar Knulletje gestuurd maar toch bedacht dat het beter is als ik ook andere om advies vraag...
Het is dat ik hier op 't forum nog anoniemiteit heb dus wat heb ik ook te verliezen
Oke, as we speak loop ik bijna drie jaar rond in de sportschool maar met enige regelmaat train ik nu een jaartje of twee.
Best een tijd terug heb ik door een ongeluk een van mijn testies, ofwel de helft van mijn mannelijkheid, verloren. Niet echt cool en vind het nog steeds absoluut niet chill om over te praten vandaar dat op m'n ouders en naaste familie echt niemand dit weet. Vind het ook srs best lastig om er een topic over aan te maken.
Nadat dat gebeurde ben ik fijn doorgegaan met wat ik al deed. Toch merkte ik dat er ergens iets niet goed zat tov leeftijdsgenoten. Bij mezelf steeds meer op letten enzo, het is niet dat alles daaro niet meer werkt geen problemen mee. Merk wel dat waar ik voorheen elke ochtend met een flinke balk in de broek wakker werd, ik dat extreem zelden nog heb. Libido is dus niet bepaald hoog wat bij iedereen om me heen(ik word volgende week 20) helemaal de pan uit schiet.
Ook in de gym heb ik gewoon het idee dat hoe hard ik ook werk, dat het gewoon minder is, zegmaar.
Vervolgens dit alles dus ooit aan de huisarts voorgelegd en een bloedonderzoek laten doen. Heb de uitslag niet zelf op papier maar volgens haar is het inderdaad best aan de lage kant maar nog steeds 'binnen de norm'.
Ik blijf er mee zitten, ik blijf denken ja hoeveel moeite ik ook doe ik weet gewoon dat ik stukken minder test in mijn lichaam heb dan zou moeten. Hier wil ik dus vanaf wil mezelf weer lekker kunnen voelen zonder constant aan mezelf te twijfelen...
Heb mezelf ondertussen in de loop der tijd wel wat ingelezen maar nooit écht doelgericht informatie vergaard, ben nu mezelf zoveel mogelijk aan het verdiepen.
De maandag nadat ik terug ben in Nederland maak ik een afspraak met mijn huisarts om ook met haar nog een keer wat te praten. Verder heb ik gelezen, en bevestigd door Knulletje, dat de huisarts manier van aanpakken hiervoor waarschijnlijk een of andere smerige kliedergel is die weinig uit gaat maken.
Ik zit er dus aan te denken om het zelf aan te pakken, wel mijn huisarts informeren en mogelijk vaker bloedonderzoek doen om te kijken hoe en wat.
Iemand die ervaring/meer kennis heeft van dit soort praktijken? Lage dosis, ik zie het ook niet als een kuur, maar wel voor lange tijd.
-250mg per twee weken?
-Moet ik aan HCG denken?
-nog meer, maar voor nu even dit.
Respect voor de mensen die even de tijd genomen hebben mijn verhaaltje te lezen en hoop op normale reacties.
Het is dat ik hier op 't forum nog anoniemiteit heb dus wat heb ik ook te verliezen
Oke, as we speak loop ik bijna drie jaar rond in de sportschool maar met enige regelmaat train ik nu een jaartje of twee.
Best een tijd terug heb ik door een ongeluk een van mijn testies, ofwel de helft van mijn mannelijkheid, verloren. Niet echt cool en vind het nog steeds absoluut niet chill om over te praten vandaar dat op m'n ouders en naaste familie echt niemand dit weet. Vind het ook srs best lastig om er een topic over aan te maken.
Nadat dat gebeurde ben ik fijn doorgegaan met wat ik al deed. Toch merkte ik dat er ergens iets niet goed zat tov leeftijdsgenoten. Bij mezelf steeds meer op letten enzo, het is niet dat alles daaro niet meer werkt geen problemen mee. Merk wel dat waar ik voorheen elke ochtend met een flinke balk in de broek wakker werd, ik dat extreem zelden nog heb. Libido is dus niet bepaald hoog wat bij iedereen om me heen(ik word volgende week 20) helemaal de pan uit schiet.
Ook in de gym heb ik gewoon het idee dat hoe hard ik ook werk, dat het gewoon minder is, zegmaar.
Vervolgens dit alles dus ooit aan de huisarts voorgelegd en een bloedonderzoek laten doen. Heb de uitslag niet zelf op papier maar volgens haar is het inderdaad best aan de lage kant maar nog steeds 'binnen de norm'.
Ik blijf er mee zitten, ik blijf denken ja hoeveel moeite ik ook doe ik weet gewoon dat ik stukken minder test in mijn lichaam heb dan zou moeten. Hier wil ik dus vanaf wil mezelf weer lekker kunnen voelen zonder constant aan mezelf te twijfelen...
Heb mezelf ondertussen in de loop der tijd wel wat ingelezen maar nooit écht doelgericht informatie vergaard, ben nu mezelf zoveel mogelijk aan het verdiepen.
De maandag nadat ik terug ben in Nederland maak ik een afspraak met mijn huisarts om ook met haar nog een keer wat te praten. Verder heb ik gelezen, en bevestigd door Knulletje, dat de huisarts manier van aanpakken hiervoor waarschijnlijk een of andere smerige kliedergel is die weinig uit gaat maken.
Ik zit er dus aan te denken om het zelf aan te pakken, wel mijn huisarts informeren en mogelijk vaker bloedonderzoek doen om te kijken hoe en wat.
Iemand die ervaring/meer kennis heeft van dit soort praktijken? Lage dosis, ik zie het ook niet als een kuur, maar wel voor lange tijd.
-250mg per twee weken?
-Moet ik aan HCG denken?
-nog meer, maar voor nu even dit.
Respect voor de mensen die even de tijd genomen hebben mijn verhaaltje te lezen en hoop op normale reacties.
Comment