Iedereen kent het wel:
Iedereen heeft een bepaald beeld van zichzelf over wat hij/zij wel of niet kan. Iedereen heeft verwachtingen over zichzelf en over zijn/haar gedrag.. Je voelt je veilig en prettig binnen deze comfort zone, omdat deze in het verleden heeft bewezen dat je je hierbij prettig voelt..
Dit is dus gebaseerd op ervaringen uit het verleden..
Als je wil groeien op welk gebied dan ook, dan moet je uit je comfort zone komen. Dit voelt op het begin heel onwennig aan, en het voelt onnatuurlijk aan om dit te doen..
Ik had vandaag bijvoorbeeld een sollicitatiegesprek bij een potentiele stage werkgever.. Ik was zo zenuwachtig dat ik vanochtend al om 5 uur wakker werd, terwijl ik pas om 9 uur op moest..
Tot het gesprek was ik echt nerveus, ik kreeg geen hap door me keel. Eenmaal aangekomen kwam ik erg nerveus over, maar toen ik eenmaal in gesprek was viel het reuze mee en was het uiteindelijk een topgesprek.. Ik heb er zelfs veel vertrouwen in dat ze mij gaan aannemen voor de stage..
Het voelde echt alsof het de eerste keer sex was, van te voren ben je supernerveus, achteraf vind je het geweldig en ben je zo blij..
Nu vroeg ik af waarom dit komt, dat je zo reageert als je buiten je comfortzone komt.. Waarom kan het niet gewoon zonder al die stress gaan.. En dan bedoel ik niet alleen dit voorbeeld, maar met verschillende dingen in het leven die buiten je comfort zone zijn..
Iedereen heeft een bepaald beeld van zichzelf over wat hij/zij wel of niet kan. Iedereen heeft verwachtingen over zichzelf en over zijn/haar gedrag.. Je voelt je veilig en prettig binnen deze comfort zone, omdat deze in het verleden heeft bewezen dat je je hierbij prettig voelt..
Dit is dus gebaseerd op ervaringen uit het verleden..
Als je wil groeien op welk gebied dan ook, dan moet je uit je comfort zone komen. Dit voelt op het begin heel onwennig aan, en het voelt onnatuurlijk aan om dit te doen..
Ik had vandaag bijvoorbeeld een sollicitatiegesprek bij een potentiele stage werkgever.. Ik was zo zenuwachtig dat ik vanochtend al om 5 uur wakker werd, terwijl ik pas om 9 uur op moest..
Tot het gesprek was ik echt nerveus, ik kreeg geen hap door me keel. Eenmaal aangekomen kwam ik erg nerveus over, maar toen ik eenmaal in gesprek was viel het reuze mee en was het uiteindelijk een topgesprek.. Ik heb er zelfs veel vertrouwen in dat ze mij gaan aannemen voor de stage..
Het voelde echt alsof het de eerste keer sex was, van te voren ben je supernerveus, achteraf vind je het geweldig en ben je zo blij..
Nu vroeg ik af waarom dit komt, dat je zo reageert als je buiten je comfortzone komt.. Waarom kan het niet gewoon zonder al die stress gaan.. En dan bedoel ik niet alleen dit voorbeeld, maar met verschillende dingen in het leven die buiten je comfort zone zijn..
Comment