Om alvast een korte uitleg te geven over wat freediven precies is, mochten mensen het zich afvragen: Freediven is een sport waarbij men zónder persluchtfles zo diep of lang mogelijk onder water kan blijven. Iemand met een gezonde conditie en redelijke training zal bijvoorbeeld 40 á 50 meter diepte kunnen halen in combinatie met een daarvoor geschikte monovin als aandrijfkracht.
Het is net als bodybuilding of powerliften een sport waarbij je constant de grenzen gaat verleggen: tot grotere dieptes zwemmen, langere afstanden overbruggen, of gewoon zo lang mogelijk rondzwemmen op een paar meter diepte. het nadeel is alleen dat deze sport niet helemaal vrij van gevaar is. Waar je bij een 1RM op de bench simpelweg een spotter nodig hebt om het gewicht van je af te krijgen, is een 'fail' met freediven - dus wanneer je out gaat op de weg naar boven, ietsjes gevaarlijker. Vandaar ook dat ik mezelf wat beter probeer in te lezen alvorens ik (met een buddy) begin met oefenen.
Waarom het dan toch zo leuk is? Omdat, op het moment dat je onder water gaat, een moment van innerlijke rust hebt. Dit is ook waar de sport om draait: het legen van de geest, het compleet tot rust komen van gedachtes en lichaam, om zo het zuurstofverbruik te minimaliseren. Een goede conditie is ook van belang, maar het belangrijkste is dat het lichaam zo lang mogelijk doet met de reeds beschikbare zuurstofvoorraad - het zo snel mogelijk aan kunnen voeren (conditie) is minder belangrijk.
Zelf ben ik niet echt ervaren in freediven, mijn meeste ervaring bestaat uit een vakantie in Egypte afgelopen jaar, waarbij ik gedurende een weekje heb geoefend om zo diep mogelijk te komen - uiteindelijk haalde ik 25 meter diepte - maar het liefste zou ik die diepte willen verdubbelen, of bijvoorbeeld enkele minuten onder water willen kunnen zwemmen, om zo te genieten van een moment van totale rust. Verder begint bodybuilding te vervelen, en heb ik op deze manier nog een leuk soort training ernaast lopen.
Maar tijd om mijn punt te maken: Ik heb het internet afgestruind naar geschikte oefeningen die ik zowel op het droge als in het water kan doen, en op basis van wat ik zoal tegen ben gekomen, heb ik de volgende verdeling gemaakt:
- Ademhalingstechnieken. Om longvolume te vergroten, en mentale rust te maximaliseren. Kunnen op het droge worden uitgevoerd, dit heeft zelfs de voorkeur.
- Zwemtechnieken. Om de aerodynamica onder water te maximaliseren. Is tevens een oefening waarbij de pO2 gestressed wordt, maar dit is niet het hoofddoel. Wordt uiteraard in
-Zuurstofstressing. Kan zowel op het land worden gedaan als in het water. Hierbij is het de bedoeling de pO2 in het bloed zo laag mogelijk te krijgen, en het onderdrukken van de ademreflex. Op het droge is het voordeel dat je verder kunt pushen, omdat je niks kan overkomen. In het water is het voordeel dat je het direct voor de juiste beweging inzet. Een beetje als 'om sterk te worden op de bench, moet je benchen, niet pecdecken'
-Het daadwerkelijke freediven. Dit combineert bovenstaande aspecten met nog een hele belangrijke, misschien zelfs de belangrijkste: het verradelijke van de weg omhoog. Dit heeft een korte uitleg nodig:
De nood om adem te halen en het risico op blackouts wordt bepaald door de partiële druk van zuurstof in het bloed. In een normale omgeving, bij 1 atmosfeer is deze 0,2 bar in de longen. Hou je je adem in, dan neemt deze uiteraard af, maar aan de andere kant wordt de druk hoger naarmate je dieper gaat. Zo is op 10 meter diepte (als er geen zuurstof uit de longen zou worden verbruikt) de pO2 al 0,4 bar, en op 20 meter 0,6 bar. Op die manier is het verradelijk, omdat het lijkt alsof je (bijna) geen zuurstof gebruikt op de heenweg, en daardoor ga je al snel te diep. Als je vervolgens stijgt, neemt de pO2 weer snel af, en op die manier zal deze vaak op enkele meters onder de oppervlakte onder de kritische grens komen, als dit gebeurt, is de ademhalingsreflex niet te onderdrukken, en adem je dus onder water. Als de kritische grens eerst in het bloed bereikt wordt, ga je simpelweg out onder water.
Vandaar dus dat ook dieptetrainingen zeer belangrijk zijn. Niet zozeer om dieper te kunnen gaan - dit kan immers ook getraind worden door gewoon de soorten oefeningen erboven - maar vanwege het leren kennen van je eigen grenzen.
Owja, na mijn betoog over waarom ik freediven zo'n uitdagende sport vind, besef ik ineens wat ik wou vragen: Zijn er misschien nog mensen hier op het forum die zich ermee bezig houden, of een goed forum weten, waar ik nog info kan vinden erover?
Het is net als bodybuilding of powerliften een sport waarbij je constant de grenzen gaat verleggen: tot grotere dieptes zwemmen, langere afstanden overbruggen, of gewoon zo lang mogelijk rondzwemmen op een paar meter diepte. het nadeel is alleen dat deze sport niet helemaal vrij van gevaar is. Waar je bij een 1RM op de bench simpelweg een spotter nodig hebt om het gewicht van je af te krijgen, is een 'fail' met freediven - dus wanneer je out gaat op de weg naar boven, ietsjes gevaarlijker. Vandaar ook dat ik mezelf wat beter probeer in te lezen alvorens ik (met een buddy) begin met oefenen.
Waarom het dan toch zo leuk is? Omdat, op het moment dat je onder water gaat, een moment van innerlijke rust hebt. Dit is ook waar de sport om draait: het legen van de geest, het compleet tot rust komen van gedachtes en lichaam, om zo het zuurstofverbruik te minimaliseren. Een goede conditie is ook van belang, maar het belangrijkste is dat het lichaam zo lang mogelijk doet met de reeds beschikbare zuurstofvoorraad - het zo snel mogelijk aan kunnen voeren (conditie) is minder belangrijk.
Zelf ben ik niet echt ervaren in freediven, mijn meeste ervaring bestaat uit een vakantie in Egypte afgelopen jaar, waarbij ik gedurende een weekje heb geoefend om zo diep mogelijk te komen - uiteindelijk haalde ik 25 meter diepte - maar het liefste zou ik die diepte willen verdubbelen, of bijvoorbeeld enkele minuten onder water willen kunnen zwemmen, om zo te genieten van een moment van totale rust. Verder begint bodybuilding te vervelen, en heb ik op deze manier nog een leuk soort training ernaast lopen.
Maar tijd om mijn punt te maken: Ik heb het internet afgestruind naar geschikte oefeningen die ik zowel op het droge als in het water kan doen, en op basis van wat ik zoal tegen ben gekomen, heb ik de volgende verdeling gemaakt:
- Ademhalingstechnieken. Om longvolume te vergroten, en mentale rust te maximaliseren. Kunnen op het droge worden uitgevoerd, dit heeft zelfs de voorkeur.
- Zwemtechnieken. Om de aerodynamica onder water te maximaliseren. Is tevens een oefening waarbij de pO2 gestressed wordt, maar dit is niet het hoofddoel. Wordt uiteraard in
-Zuurstofstressing. Kan zowel op het land worden gedaan als in het water. Hierbij is het de bedoeling de pO2 in het bloed zo laag mogelijk te krijgen, en het onderdrukken van de ademreflex. Op het droge is het voordeel dat je verder kunt pushen, omdat je niks kan overkomen. In het water is het voordeel dat je het direct voor de juiste beweging inzet. Een beetje als 'om sterk te worden op de bench, moet je benchen, niet pecdecken'
-Het daadwerkelijke freediven. Dit combineert bovenstaande aspecten met nog een hele belangrijke, misschien zelfs de belangrijkste: het verradelijke van de weg omhoog. Dit heeft een korte uitleg nodig:
De nood om adem te halen en het risico op blackouts wordt bepaald door de partiële druk van zuurstof in het bloed. In een normale omgeving, bij 1 atmosfeer is deze 0,2 bar in de longen. Hou je je adem in, dan neemt deze uiteraard af, maar aan de andere kant wordt de druk hoger naarmate je dieper gaat. Zo is op 10 meter diepte (als er geen zuurstof uit de longen zou worden verbruikt) de pO2 al 0,4 bar, en op 20 meter 0,6 bar. Op die manier is het verradelijk, omdat het lijkt alsof je (bijna) geen zuurstof gebruikt op de heenweg, en daardoor ga je al snel te diep. Als je vervolgens stijgt, neemt de pO2 weer snel af, en op die manier zal deze vaak op enkele meters onder de oppervlakte onder de kritische grens komen, als dit gebeurt, is de ademhalingsreflex niet te onderdrukken, en adem je dus onder water. Als de kritische grens eerst in het bloed bereikt wordt, ga je simpelweg out onder water.
Vandaar dus dat ook dieptetrainingen zeer belangrijk zijn. Niet zozeer om dieper te kunnen gaan - dit kan immers ook getraind worden door gewoon de soorten oefeningen erboven - maar vanwege het leren kennen van je eigen grenzen.
Owja, na mijn betoog over waarom ik freediven zo'n uitdagende sport vind, besef ik ineens wat ik wou vragen: Zijn er misschien nog mensen hier op het forum die zich ermee bezig houden, of een goed forum weten, waar ik nog info kan vinden erover?
Comment