Knopen/vocht in de rugspieren

[manoukberber]

Beste forumleden,

Vaak heb ik spierpijn de dag nadat ik mijn rugspieren heb getraind. Echter merk ik dat ik een soort knopen/vocht in mijn spieren voel. Deze knopen zitten rondom mijn schouderbladen. Als je er op drukt met je vingers voel je dat het een beetje dikkig is. Ik weet zeker dat ik de oefeningen juist uitvoer omdat ik pas een mooi boek heb aangeschaft waar veel oefeningen duidelijk staan uitgelegd. Is dit normaal? Moet ik vaker op mijn houding letten? Hebben jullie dit ook wel eens?

Alvast bedankt.

[Rensko]

Klinkt nogal vaag wat je beschrijft, voel je niet gewoon de spieren die rondom je schouderbladen liggen? Trapezius, Rhomboids, Teres Major etc.

[manoukberber]

Klinkt nogal vaag wat je beschrijft, voel je niet gewoon de spieren die rondom je schouderbladen liggen? Trapezius, Rhomboids, Teres Major etc.

Jawel ik voel die spieren gewoon wel, maar wanneer ik op bepaalde plekken druk rond de schouderbladen, dan voel ik een bepaalde dikte, alsof er een vochtophoping is. Misschien moet ik het goed laten masseren.

[Mauke]

Klinkt als pomp, niks mis mee.. Als het geen pijn doet gewoon zn gang laten gaan mijns inziens

[Remi1979]

Triggerpoints

Triggerpoints veroorzaken hoofdpijn, pijn in nek en kaak, pijn in de onderrug, tennisarmen en carpaaltunnel syndromen. Ze zijn de bron van de pijn in gewrichten, zoals de schouder, pols, heup, knie en enkel, die zo vaak wordt aangezien voor artritis, tendinitis, bursitis, en letsel aan de gewrichtsbanden. Triggerpoints veroorzaken ook andersoortige symptomen, zoals duizeligheid, oorpijn, sinusitis, misselijkheid, maagzuur, hartritmestoornissen, pijn aan de geslachtsdelen en gevoelloosheid in handen en voeten. Zelfs fibromyalgie kan zijn oorsprong hebben in triggerpoints.
Gelukkig komen de symptomen die door triggerpoints worden veroorzaakt voor in voorspelbare patronen. Als je weet waar je zoeken moet, zijn triggerpoints gemakkelijk te vinden en uit te schakelen. Het systeem van zelfmassage, dat in het Handboek Triggerpoint-therapie wordt gepresenteerd, biedt vaak in luttele minuten verlichting. De meeste problemen kunnen in drie tot tien dagen worden geëlimineerd. Zelfs langdurig chronische klachten kunnen in minder dan anderhalve maand aanzienlijke verbetering te zien geven. Een triggerpointcoach kan u hierbij helpen.

De fysiologie van een triggerpoint

Het deel van een spiervezel dat de feitelijke contractie verzorgt is een microscopisch kleine eenheid die sarcomeer wordt genoemd. Een sarcomeer trekt zich samen als zijn twee delen bij elkaar komen en zich als vingers in elkaar vouwen. In je spieren moeten miljoenen sarcomeren zich samentrekken om ook maar de geringste beweging te veroorzaken. Een triggerpoint bestaat als te sterk gestimuleerde sarcomeren chemisch niet langer in staat zijn hun samengetrokken toestand te verlaten.
Onderstaande tekening is een getekende weergave van meerdere spiervezels binnen in een triggerpoint. Hij is gebaseerd op een fotografische opname via een electronenmicroscoop.


Letter A is een spiervezel in een normale ruststand, uitgerekt noch samengetrokken. De afstand tussen de korte dwarsvebindingen (Z verbanden) binnen de vezel definieert de lengte van de individuele sarcomeren. De sarcomeren lopen in de lengte van de vezel, loodrecht op de Z verbanden.

Letter B is een knoop in een spiervezel die bestaat uit een aantal sarcomeren in de toestand van continue maximum contractie die kenmerkend is voor een triggerpoint. De opgebolde verschijning van de spierknoop laat zien hoe dat segment van de spiervezel is samengetrokken en korter en dikker is geworden. De Z verbanden zijn heel dicht bij elkaar getrokken.

Letter C is het deel van de spiervezel dat zich uitstrekt van de spierknoop tot aan de aanhechting van de spier (in dit geval aan het borstbeen). Let op de grotere afstand tussen de Z verbanden, wat aangeeft hoe de spiervezel wordt uitgestrekt door de spanning binnen in de spierknoop. Deze overstrekte segmenten veroorzaken het strakke en verkortte gevoel in een spier.

Normaal gesproken werken de sarcomeren als kleine pompjes. Ze trekken zich samen en ontspannen om het bloed, dat in hun metabolische behoeften voorziet, door de capillairen te laten circuleren. Als de sarcomeren in een triggerpoint hun contractie vasthouden, stopt in feite de bloedcirculatie in het betreffende gebied. Het gebrek aan zuurstof en de ophoping van afvalstoffen irriteren het triggerpoint. Het triggerpoint reageert op deze noodtoestand met het versturen van pijnsignalen.

De massage van het triggerpoint spoelt het weefsel schoon en helpt de vastgelopen sarcomeren in het triggerpoint weer los te komen. Door direct op de triggerpoints te werken, is massage de veiligste, meest natuurlijke en meest effectieve vorm van pijntherapie.



Afgeleide Pijn

Velen denken dat de oorzaak van pijn altijd op dezelfde plaats ligt als de pijn zelf. Dat is niet zo. Hieronder leest u meer...

De amerikaanse artsen Janet Travell en David Simons zeggen in hun veelgeprezen medische standaardwerk, Myofascial Pain and Dysfunction: The Trigger Point Manual dat uitstralende pijn, of afgeleide pijn, het kenmerkende symptoom is van een myofasciaal triggerpoint. Meestal voelt men het als een diepe doordringende pijn, al kan de pijn door een beweging heel stekend worden. Afgeleide myofasciale pijn kan net zo intens en ondraaglijk zijn als pijn van welke andere oorzaak ook.

Enkele veel voorkomende voorbeelden van afgeleide pijn zijn: pijn in hoofd en holtes, pijn in de nek, waardoor je je hoofd niet kunt draaien. Maar ook pijn in kaak, oor, of keel kunnen het gevolg zijn van afgeleide pijn. Nog een voorbeeld is de verlammende pijn in je zij die je krijgt als je te hard hebt gelopen.

Pijnlijke benen en voeten en verzwikte enkels zijn eveneens voorbeelden van afgeleide pijn. Bij stijfheid en pijn in een gewricht zou u in eerste instantie altijd eerst moeten denken aan mogelijke triggerpoints in nabij gelegen spieren die verrekt zijn of overbelast Pijn in gewrichten als de knokkels, polsen, ellebogen, schouders, knieën en heupen, zijn vrijwel altijd niets ernstigers dan afgeleide pijn, afkomstig van myofasciale triggerpoints.

Bij bepaalde spieren is de aanwezigheid van afgeleide pijn eenvoudig aan te tonen door zoveel druk te geven op een triggerpoint dat het pijnlijk genoeg is om (een deel van) zijn patroon van afgeleide pijn te reproduceren. Het is wat lastiger uit te leggen waarom pijn überhaupt wordt afgeleid.

Onderzoek naar afgeleide pijn is moeilijk, omdat de mechanismen van het menselijk zenuwstelsel zo onvoorstelbaar klein zijn. De kleine electrochemische impulsen in de zenuwen kunnen tot op zekere hoogte worden ontdekt en gemeten, maar niet erg nauwkeurig. Bovendien zijn er ethische grenzen waar het gaat om experimenten met pijn, of het nu om mensen gaat of om dieren. Wetenschappers hebben niettemin een aantal vooronderstellingen geponeerd over hoe het kan dat pijn wordt afgeleid van de plaats waar het ontstaat.

De meest acceptabele theorie over afgeleide pijn is dat de pijnsignalen in de leidingen van je zenuwstelsel door elkaar worden gehaald. Het is bekend dat zintuigelijke informatie, die uit verschillende bronnen afkomstig is, samenkomt in een enkele neuron (zenuwcel) in de ruggengraat, waar het wordt samengevoegd en aangepast, voordat het wordt doorgestuurd naar de hersenen. Onder dit soort omstandigheden kan het mogelijk zijn dat het ene electrische signaal het andere beïnvloedt, wat tot gevolg heeft dat het niet duidelijk is waar de signalen vandaan komen.