Tweet
Beste sportmensen,
Ik wil even voor mij een heftig onderwerp aansnijden.
Ben 59 jaar nog word eind deze maand 60, maar dat zegt in deze (onze wereld)
helemaal niks. Luister ik train al vanaf mijn 25ste jaar en niet te weinig altijd zeer actief geweest in deze mijn erg geliefde sport ik bedoel krachtsport in de hele brede zin van het woord.
Misschien word dit een lang en vervelend verhaal maar ik ben op zoek naar een forum waar ik mijn ei kwijt kan.
Ik ben tot mijn 50ste zeer actief geweest allerlei wedstrijden gedaan tot mijn huidige vrouw in het leven kwam en een jaar later mijn zoon, mijn eerste kind op mijn vijftigste een super cadeau de hoofdprijs zeggen ze wel eens. En dat houd mij scherp.
Maar nu komt het altijd rustig aan doorgetraind tot ik vorig jaar een zware blessure kreeg met mijn dagelijkse push ups een schouderblessure waar ik in februari 2012 aan geopereerd ben,en daarna in therapie gegaan bij Ben Hazeleger uit Ede een hele goede therapeut. Maar in juli 2012 kreeg ik bloed bij mijn ontlasting kijk normaal denk je ach een beetje bloed laat maar omdat ik zelf kleine zelfstandige timmerman ben zzper en veel op projecten zit heeben ze je nodig vandaar.
Oke ik liep al in de arbeidsongeschiktheidswet dus had ik mooi de tijd om naar de huisarts te gaan met mijn probleem,hij stuurde mij direct door naar het ziekenhuis waar ik een paar dagen later een endoscopie kreeg en daar zijden ze gelijk dat ik darmkanker had en dat verscheurde op dat moment mijn leven het bleek ook nog onderin mijn endeldarm te zitten wat in houd dat mijn hele endeldarm verwijderd moest worden wat ondertussen 5 november gebeurt is en er een blijvende stoma is aangelegd maart ik moet zeggen dat ik er goed mee om spring ik ben niet ziek of zo wel aangeslagen natuurlijk kijk laten we mekaar geen mietje noemen het allemaal erg heftig voor een oud sportman wat altijd bezig is geweest in deze (jullie wereld) Maar zoals jullie weten het bloed kruipt waar het niet gaan kan ik heb het weer geprobeert om een beetje te trainen maar absoluut zonder mijn buik te belasten en dat is bijna onmogelijk dus een beetje lopen op de band en dat soort dingen om toch een beetje in conditie te blijven maar ik wil meer vandaar deze voor jullie misschien wel vervelende brief,kom op geef mij eens een goed advies hier zit ik met smart op te wachten.Waarom langs deze weg? omdat dit gedeeltelijk mijn leven is (was)
Beste mensen ik hoor het graag van jullie
Vette groeten van Hans.
Ik wil even voor mij een heftig onderwerp aansnijden.
Ben 59 jaar nog word eind deze maand 60, maar dat zegt in deze (onze wereld)
helemaal niks. Luister ik train al vanaf mijn 25ste jaar en niet te weinig altijd zeer actief geweest in deze mijn erg geliefde sport ik bedoel krachtsport in de hele brede zin van het woord.
Misschien word dit een lang en vervelend verhaal maar ik ben op zoek naar een forum waar ik mijn ei kwijt kan.
Ik ben tot mijn 50ste zeer actief geweest allerlei wedstrijden gedaan tot mijn huidige vrouw in het leven kwam en een jaar later mijn zoon, mijn eerste kind op mijn vijftigste een super cadeau de hoofdprijs zeggen ze wel eens. En dat houd mij scherp.
Maar nu komt het altijd rustig aan doorgetraind tot ik vorig jaar een zware blessure kreeg met mijn dagelijkse push ups een schouderblessure waar ik in februari 2012 aan geopereerd ben,en daarna in therapie gegaan bij Ben Hazeleger uit Ede een hele goede therapeut. Maar in juli 2012 kreeg ik bloed bij mijn ontlasting kijk normaal denk je ach een beetje bloed laat maar omdat ik zelf kleine zelfstandige timmerman ben zzper en veel op projecten zit heeben ze je nodig vandaar.
Oke ik liep al in de arbeidsongeschiktheidswet dus had ik mooi de tijd om naar de huisarts te gaan met mijn probleem,hij stuurde mij direct door naar het ziekenhuis waar ik een paar dagen later een endoscopie kreeg en daar zijden ze gelijk dat ik darmkanker had en dat verscheurde op dat moment mijn leven het bleek ook nog onderin mijn endeldarm te zitten wat in houd dat mijn hele endeldarm verwijderd moest worden wat ondertussen 5 november gebeurt is en er een blijvende stoma is aangelegd maart ik moet zeggen dat ik er goed mee om spring ik ben niet ziek of zo wel aangeslagen natuurlijk kijk laten we mekaar geen mietje noemen het allemaal erg heftig voor een oud sportman wat altijd bezig is geweest in deze (jullie wereld) Maar zoals jullie weten het bloed kruipt waar het niet gaan kan ik heb het weer geprobeert om een beetje te trainen maar absoluut zonder mijn buik te belasten en dat is bijna onmogelijk dus een beetje lopen op de band en dat soort dingen om toch een beetje in conditie te blijven maar ik wil meer vandaar deze voor jullie misschien wel vervelende brief,kom op geef mij eens een goed advies hier zit ik met smart op te wachten.Waarom langs deze weg? omdat dit gedeeltelijk mijn leven is (was)
Beste mensen ik hoor het graag van jullie
Vette groeten van Hans.
Comment