Je bekritiseerd nu wel heel erg makkelijk het leven van iemand anders. Wat maakt het uit of hij in een stofige kamer leeft of niet? En dat van die hokjes, is alleen maar omdat we nu meer mogelijkheden hebben om psychische ziektes te onderzoeken en kwalificeren. Niet dat nu iedereen in een hokje moet geplaatst worden, maar je moet het meer zien als het verschil tussen een gebroken been of een hartaanval. Twee ziektes die je op comleet verschillende manieren moet behandelen.
Lijkt mij ook dat dit een groot gedeelte van het probleem is geweest. Neemt niet weg dat het moeilijk is voor een ouder om dit te erkennen.
maar als je elke keer weer een grens stelt en hij komt erachter dat die grens geen reet voorstelt en stapt er keer op keer weer overheen, tja dan gaat het fout.
Comment