Tweet
"Ik trek het slecht"
"Zeg dat wel, probeer je linkerhand eens"
"Dat bedoel ik niet, lul"
"oh..."
Hoewel de sfeer enigszins verpest lijkt waag ik nog een poging:
"Zal ik jou anders effe..."
Kwaad staat ze op en beent de badkamer in.
"Wat ben je ook een ongelooflijk ongevoelige eikel"
"Au" denk ik "dat doet pijn"
Even blijf ik op het bed liggen. Als ik zo de gang op loop is dat natuurlijk geen gezicht. Wanneer ik ben afgekoeld volg ik haar.
Zachtjes klop ik op de deur van de badkamer.
"Ben je daar?"
Dat is natuurlijk een stomme vraag, aangezien de deur van binnenuit is gesloten en er verder niemand thuis is. Daarnaast heb ik haar gewoon naar binnen zien gaan.
Vanachter de deur hoor ik een zacht gesnik.
Door m'n hoofd schieten allerlei gedachten, variërend van 'wegwezen! Nu het nog kan!' tot 'nee, kut, kan niet... dit is mijn huis'
Ik klop nog een keer op de deur.
"Mag ik even binnenkomen?" vraag ik. Wat ik een nog stommere vraag vind, ik betaal per slot van rekening de huur.
Haar "Nee, laat me maar even" is gek genoeg een bevredigend antwoord.
Enkele seconden later wordt dan toch het slot omgedraaid, vrouwen. De deur blijft echter gesloten.
Voorzichtig duw ik de deur open en kijk om de hoek. Bij gebrek aan een stoel is ze op het toilet gaan zitten, haar gezicht verborgen in haar handen.
Zo ziet ze er dus uit als ze zit te poepen, denk ik en baal direct van die gedachte, meisjes poepen immers niet.
"Wat is er aan de hand?" vraag ik voorzichtig terwijl ik dat eigenlijk helemaal niet wil weten. Even blijft het stil.
"Ik krijg soms het gevoel..." begint ze, en ik weet dat het fout zit. Meisjes met gevoel kunnen voor vervelende situaties zorgen. Helemaal 's nachts, in jouw badkamer.
"Ik krijg soms het gevoel..." herhaalt ze, "dat het jou helemaal niet om mij gaat, maar puur om de seks"
"Ja" zeg ik. "Seks met jou" probeer ik mijn eerste antwoord te verbeteren. Het is geen al te geslaagde poging.
Even schudt ze haar hoofd vol ongeloof. Ik herken dat. Laatst kreeg mijn club in de slotseconden van de blessuretijd nog een doelpunt tegen. Toen schudde ik mijn hoofd bijna net zo.
Ze kijkt me vragend aan, maar volgens mij heb ik als laatste iets gezegd, nu is zij weer aan de beurt. Zo werkt dat.
Dan schud ze haar hoofd en krijg ik het idee dat meisjes andere spelregels hanteren. Ik grimas een beetje, maar dat leidt alleen maar tot meer geschud. En gezucht.
Plotseling staat ze op en loopt met ferme passen langs me heen, de slaapkamer weer in. Vanuit de deuropening van de badkamer zie ik hoe ze zich snel aankleedt. Dan pakt ze haar tas en loopt richting de voordeur. Daar draait ze om en kijkt me aan.
"Ga je nu al weg?" vraag ik, terwijl ik nog steeds vind dat zij aan de beurt is.
Ze schudt nog een keer met haar hoofd en stapt de deur uit. Met een klap trekt ze deze achter zich dicht.
Roerloos sta ik naast het toilet en zucht diep.
Gelukkig heeft ze niet echt gepoept.
"Zeg dat wel, probeer je linkerhand eens"
"Dat bedoel ik niet, lul"
"oh..."
Hoewel de sfeer enigszins verpest lijkt waag ik nog een poging:
"Zal ik jou anders effe..."
Kwaad staat ze op en beent de badkamer in.
"Wat ben je ook een ongelooflijk ongevoelige eikel"
"Au" denk ik "dat doet pijn"
Even blijf ik op het bed liggen. Als ik zo de gang op loop is dat natuurlijk geen gezicht. Wanneer ik ben afgekoeld volg ik haar.
Zachtjes klop ik op de deur van de badkamer.
"Ben je daar?"
Dat is natuurlijk een stomme vraag, aangezien de deur van binnenuit is gesloten en er verder niemand thuis is. Daarnaast heb ik haar gewoon naar binnen zien gaan.
Vanachter de deur hoor ik een zacht gesnik.
Door m'n hoofd schieten allerlei gedachten, variërend van 'wegwezen! Nu het nog kan!' tot 'nee, kut, kan niet... dit is mijn huis'
Ik klop nog een keer op de deur.
"Mag ik even binnenkomen?" vraag ik. Wat ik een nog stommere vraag vind, ik betaal per slot van rekening de huur.
Haar "Nee, laat me maar even" is gek genoeg een bevredigend antwoord.
Enkele seconden later wordt dan toch het slot omgedraaid, vrouwen. De deur blijft echter gesloten.
Voorzichtig duw ik de deur open en kijk om de hoek. Bij gebrek aan een stoel is ze op het toilet gaan zitten, haar gezicht verborgen in haar handen.
Zo ziet ze er dus uit als ze zit te poepen, denk ik en baal direct van die gedachte, meisjes poepen immers niet.
"Wat is er aan de hand?" vraag ik voorzichtig terwijl ik dat eigenlijk helemaal niet wil weten. Even blijft het stil.
"Ik krijg soms het gevoel..." begint ze, en ik weet dat het fout zit. Meisjes met gevoel kunnen voor vervelende situaties zorgen. Helemaal 's nachts, in jouw badkamer.
"Ik krijg soms het gevoel..." herhaalt ze, "dat het jou helemaal niet om mij gaat, maar puur om de seks"
"Ja" zeg ik. "Seks met jou" probeer ik mijn eerste antwoord te verbeteren. Het is geen al te geslaagde poging.
Even schudt ze haar hoofd vol ongeloof. Ik herken dat. Laatst kreeg mijn club in de slotseconden van de blessuretijd nog een doelpunt tegen. Toen schudde ik mijn hoofd bijna net zo.
Ze kijkt me vragend aan, maar volgens mij heb ik als laatste iets gezegd, nu is zij weer aan de beurt. Zo werkt dat.
Dan schud ze haar hoofd en krijg ik het idee dat meisjes andere spelregels hanteren. Ik grimas een beetje, maar dat leidt alleen maar tot meer geschud. En gezucht.
Plotseling staat ze op en loopt met ferme passen langs me heen, de slaapkamer weer in. Vanuit de deuropening van de badkamer zie ik hoe ze zich snel aankleedt. Dan pakt ze haar tas en loopt richting de voordeur. Daar draait ze om en kijkt me aan.
"Ga je nu al weg?" vraag ik, terwijl ik nog steeds vind dat zij aan de beurt is.
Ze schudt nog een keer met haar hoofd en stapt de deur uit. Met een klap trekt ze deze achter zich dicht.
Roerloos sta ik naast het toilet en zucht diep.
Gelukkig heeft ze niet echt gepoept.
zelf geschreven?
Comment