Zelfmoord

Collapse
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

  • #46
    Om maar weer even terug te komen op het onderwerp...

    Veel mensen die roepen dat zelfmoord absoluut 'not done' is hebben er vaak iets te weinig over nagedacht. Iemand die ongeneeslijk ziek is en weet dat het restant van zijn leven voor 99% uit pijn bestaat (zelfs ondanks alle 'pilletjes') kan ook zelfmoord plegen, er mag een mooiere naam aan vastgeplakt worden maar het blijft natuurlijk gewoon hetzelfde.
    Is het dan wel te accepteren? Of moet zo iemand ook maar gewoon niet zeuren en zijn tijd afwachten, om wellicht een aantal andere mensen wat te ontzien?

    Wat ik persoonlijk wel een probleem vind zijn mensen die er in periode van wanhoop uitstappen, door psychische problemen. Omdat zo'n periode eigenlijk altijd tijdelijk is en de problemen in werkelijkheid op te lossen zijn, hoe overweldigend en blijvend ze ook lijken te zijn.
    Het is nu eenmaal de aard van het beestje om te helen, dat tijd niet alle wonden heelt weet ik heel zeker maar dat tijd ze op zijn minst wel altijd verzacht weet ik net zo zeker...

    Zelfmoord is dus wat mij betreft wél de keus van de persoon zelf maar het is niet iets waar te licht over gedacht mag worden, voor het overgrote deel van de mensen die zelfmoord plegen had er wel degelijk een uitweg geweest en dat vind ik heel erg.

    Comment


    • #47
      Ik weet niet of er meestal een uitweg is. Anderen lullen er veel makkelijker over omdat het ze niet zelf betreft.
      Achteraf is ook makkelijk om te zeggen dat had hij/zij niet moeten doen want zo erg was het allemaal niet of hij/zij had er dit of dat aan kunnen doen.

      Blijft voor anderen denken en soms ook beslissen en daar ben ik niet voor zeg maar...

      Greets...
      Growing is like sex you can never get enough...

      Pain is temporary...pride is forever...

      Comment


      • #48
        Zat vanmiddag ff te zappen en toen ging het toevallig oa ook over zelfmoord. Dat er ook sites bestaan waar ze je tips en tools geven voor een geslaagde poging. Was een meisje bij die een dagboek bijhield van 2 weken tot aan het Moment Supreme, was wel heftig.

        Ik sluit me aan bij het bovenstaande, maar ik geloof wel dat je ziel geen rust krijgt, als je zelf de stekker eruit trekt, vanwege psycho problemen enz. Klinkt misschien beetje zweverig, maar toch.

        See you on the other side...

        1.83 / 96 kg / Bf 14%

        Comment


        • #49
          Zal er naar moeten gaan zoeken maar heb een tijd geleden een stuk gelezen over onderzoek naar mislukte zelfmoordpogingen, daaruit bleek dat het overgrote deel van de mensen ongeveer op het moment dat ze dachten echt dood te gaan tot het besef kwamen dat een andere uitweg mogelijk was geweest en dat de problemen ineens helemaal zo groot niet meer leken...
          Ging ook niet over mensen die een halfslachtige poging deden die eigenlijk toch al gedoemd was te mislukken, ging dus echt over hele serieuze pogingen.
          Als dat besef komt bij een heel groot percentage van de mensen die het (per ongeluk) overleven zou het wel heel erg vreemd zijn als het bij al de mensen bij wie de poging wel lukt anders zou zijn.

          Is dus niet vanuit mezelf geredeneerd en ook geen 'makkelijk lullen'.

          Comment


          • #50
            Is gewoon een twijfel die mensen bij heel veel beslissingen hebben. Deze is wat definitiever dan andere maar toch.
            Staat los van toch nog een uitweg zien imo.

            Blijf vinden dat het voor anderen makkelijk lullen is en ach dat is toch ook wat je hoort te zeggen, niet doen joh er is nog zoveel...blah...blah...
            Zou ik zelf waarschijnlijk ook zeggen tenzij ik degene die het betrof erg goed kende.

            Greets...
            Growing is like sex you can never get enough...

            Pain is temporary...pride is forever...

            Comment


            • #51
              Originally posted by bruce
              maar als nou een bekende bodynet member hier een afscheidstopic opent en verteld dattie er een eind aan gaat maken. met verhaal erbij.
              zijn er dan mensen die zeggen: succes of sterkte ofzo?
              ik geloof dat iedereen het toch uit zn hoofd wil praten. of toch niet?
              Daar gaat het mij niet om als ik zeg dat het ieder zijn eigen keus is..
              Tuurlijk moet je zo iemand uit alle macht zien te overtuigen het niet te doen maar om diezelfde persoon daarna te veroordelen als hij het wel doet is niet eerlijk..
              In adaptation we trust

              Deadlift 285 kilo
              Squat 230 kilo
              Bankdrukken 137.5 kilo
              Powerlift totaal 652.5 kilo

              Mijn trainingslog

              Comment


              • #52
                Originally posted by Curiosio
                Is gewoon een twijfel die mensen bij heel veel beslissingen hebben. Deze is wat definitiever dan andere maar toch.
                Staat los van toch nog een uitweg zien imo.

                Blijf vinden dat het voor anderen makkelijk lullen is en ach dat is toch ook wat je hoort te zeggen, niet doen joh er is nog zoveel...blah...blah...
                Zou ik zelf waarschijnlijk ook zeggen tenzij ik degene die het betrof erg goed kende.

                Greets...
                Typisch, die mensen zelf beseften op dat moment volgens eigen zeggen wel degelijk dat er toch een andere uitweg mogelijk was maar volgens jou staat dat er los van...
                Is toch ook voor anderen denken dan, als is het dan de andere kant op?

                Vind overigens zeker niet dat wanneer iemand met psychische problemen of een depressie zelfmoord overweegt dit per definitie minder 'geldig' ofzo zou zijn dan wanneer het iemand met een terminale ziekte betreft.
                Wel vind ik dat daar nog véél voorzichtiger mee ongegaan moet worden, in zo'n situatie is immers nagenoeg altijd sprake van een chemische onbalans in de hersenen die iets optimistischer denken alles behalve stimuleert. Iemand kan dan dus denken een weloverwogen beslissing te nemen terwijl in werkelijkheid de chemische onbalans in de hersenen het denkproces zodanig beïnvloedt dat hiervan helemaal geen sprake kan zijn.

                Dit was overigens ook een mogelijke uitleg die in dat stuk dat ik heb gelezen naar voren kwam, door de 'rush' van de zelfmoordpoging komen er allerlei stoffen in de hersenen vrij die de chemische onbalans kunnen herstellen. Wellicht dat mede daardoor heel veel mensen op dat moment ineens wel oplossingen en mogelijkheden zagen die eerder verborgen waren gebleven.
                Eeen groot deel betrof dan ook 'springers', van bruggen enzo. Die hebben nog wat tijd om na te denken...

                Comment


                • #53
                  Vanwaar de interese cur,je bent toch niets van plan he.Kop op jongen,we houden allemaal van je.
                  oldpride.nl

                  Comment


                  • #54
                    Heb er wel eens over nagedacht maar dat staat er los van hoor
                    Zou het ook niet eerst aankaarten op het board dan

                    Maar serieus het blijft denken voor anderen en dan inderdaad alle 2 de kanten op zoals Shannasse al aangeeft.
                    Beetje jammer dat er naar een stuk wordt gerefereerd wat ik verder niet ken maar dat terzijde.

                    Was gewoon benieuwd hoe anderen erover dachten thats all.

                    Greets...
                    Growing is like sex you can never get enough...

                    Pain is temporary...pride is forever...

                    Comment


                    • #55
                      en ik blijf ervan overtuigd dat op het moment dat zo iemand bevoorbeeld springt en niet trug kan, denkt: what the fok!! doe ik nou. en dan is het pats.
                      zo was een vriend van mn zwager aan lager wal geraakt, baan kwijt, vrouw kwijt, lekker aan de drank en die had dus zn huis op slot gedaan, zn deuren enzo en de sleutel uit het raam geknetterd dat ie er zelf niet uit kon. hij zoop zich lam, sneed zowel zn enkels als zn polsen door.... jah... dat kan dus :/
                      maar affijn... alles zat onder het bloed. hij had zich de pleuris gewerkt om eruit te komen maar dat lukte niet.
                      hij zag vantevoren dus aankomen dattie dat zou hebben, maar toch....
                      een verslaafde hierzo was in amsterdam om drugs gweest en had de auto van zen vader daar verkocht om zn schuld af te lossen. (gedeelte) kwam weer int durp en durfde zn vader niet onder ogen te komen, dus hingdie ze eige aan een boom op.
                      ik denk dat dit een eindeloze discussie is eigenlijk. 100mensen, 100 meningen en zo te lezen ook nog mensen die er zelf voor hebben gestaan. tuurlek heb ik er ook wel es aan gedacht, maar geen haar op mn zak die eraan denkt om het echt te doen. is meer soort nieuwsgierigheid hoe het zou wezen als.....
                      een dag niet geleefd..... dan ben je dood

                      Comment


                      • #56
                        Weet niet meer waar of wanneer ik dat stuk heb gelezen, was ook niet iets om op te slaan. Heb er nog wel naar gezocht maar kan het helaas niet meer terug vinden...
                        Blijft lastige materie, denk wel dat hoe je het ook bekijkt het in bijna alle gevallen (los van terminale patiënten) een erg egoïstische daad is. Dat maakt het wat mij betreft overigens niet per definitie 'verkeerd', is gewoon een vaststelling. Over het algemeen betreft het toch mensen die niet perse af willen van het leven maar die de pijn of het verdriet willen laten stoppen, wat uiteraard niet hetzelfde is. Door zelfmoord te plegen geven ze eigenlijk die pijn en het verdriet door aan degenen die achterblijven en van zo iemand houden.

                        Een veelgehoorde uitspraak over zelfmoord die ik eigenlijk wel mooi vind is deze:
                        "Zelfmoord is een permanente oplossing voor een tijdelijk probleem."

                        Comment


                        • #57
                          Heb nog niet gereageerd in dit topic, maar was bewust, ik heb in mijn familie 2 mensen die zelfmoord hebben gedaan waaronder mijn eigen vader, en het is zoals Ms S zegt een egoistische daad, maar voor die mensen is dat geen issue meer, die denken daar niet aan,die denken enkel aan hun pijn of miserie of weet ik wat allemaal, het is wel zo dat je karakter moet hebben om het te doen, allebei in mijn familie hebben ze het de eerste keer goed gedaan en niemand wist van iets, het was dus geen daad om aandacht te zoeken, maar effectief om een einde aan het leven te maken, waarom , wie zal het weten

                          Grtz
                          stil growing

                          Comment


                          • #58
                            Zonder een briefje achter te laten of zoiets? das aardig fuckt up bro.... heb je het wel al een plek kunnen geven?
                            It is scientificaly proven that the surface of the wings of a bumblebee is too small to fly, but the bumblebee doesnt know this and she flies

                            Comment


                            • #59
                              Poe zwaar, Snipke.
                              maar hoe denk jij er nu over?
                              Jij hebt het zo dicht meegemaakt.
                              Sponsored by:
                              Inshapesupplements

                              Comment


                              • #60
                                Mijn vader dat is ondertussen al 26 jaar geleden, hoe denk ik erover, tja,zoals ik al zei het is een egoistische daad, er is natuurlijk een groot verschil tussen de mensen die het doen voor de aandacht en de mensen die het werkelijk doen,en die het dan goed doen van de eerste keer.

                                De mensen die ik kende die het gedaan hebben, hebben er met geen woord over gerept dus wist je eigenlijk niet of er iets scheelde en wat ze van plan waren, mijn vader daar was ik nog veel te jong voor om direct te beseffen wat er gebeurd was,het is pas jaren later dat je daar begint over na te denken, en dan kan je gissen naar de oorzaak.

                                Het blijft altijd een moeilijke discussie, waarom doet iemand dat, je moet al ver weg zijn om zoiets te doen, plus je mag niet vergeten je hebt daar behoorlijk wat lef voor nodig, zie jij jezelf al door de kop schieten of pillen slikken of weet ik nog welke manier doen, ik zie het mezelf niet doen.

                                Grtz
                                stil growing

                                Comment

                                Sidebar top desktop

                                Collapse

                                Actieve discussies

                                Collapse

                                Working...
                                X