Originally posted by rain
View Post
Daarnaast "oordeel" ik niet in traditionele ontwetendheid. Ga regelmatig met die gasten om en ken hun persoonlijk verhaal. Want hier praat iedereen openlijk zonder schaamte over hun dingen. Je moest eens weten wat voor persoonlijke groei er plaatsvind als je alles kwijt bent. Dan ben je ook opeens een stuk opener, want je hebt toch niks meer te verbergen. Bij sommige heb ik respect dat ze het probleem erkennen en er wat willen aan doen. Anderen zijn gemakzuchtig en zwak en willen bij Domus ingeschreven worden. Want daar kun je vrijblijvend je verslaving onderhouden.
Je mag me rustig steuntrekker noemen. gebruik de uitkering alleen om de schuldsanering en de huur van me aankomende plek te onderhouden omdat het op papier moet.
En ik woog rond de 140-145kg op me zwaarst met een vet% rond de 27. Boven de 25% ben je inderdaad obesitas. Maar ik at redelijk gezond en sportte met grote regelmaat. Bij mij was het dus een bewuste keuze zo zwaar te gaan wegen. En nu ik dat gewicht niet meer nodig heb ga ik weer afslanken. HAd het al eerder willen aanpakken, maar had enorm veel onderrug klachten die sinds kort eindelijk volledig verdwenen zijn. Omdat ik geen wedstrijd ambities meer heb in welke vorm dan ook ga ik me nu richten op een atletisch postuur voor de rest van me leven. Ik was niet obese vanwege eetverslavingen ofzo.
En voor de zoveelste keer ben ik geen Don of drugs baron. Als je die vergelijking maakt ben je echt achterlijk en moet jij jezelf na laten kijken.
@lethal
die "Verdoofde" mensen die tv kijken als meetpaal voor de gemiddelde mens... Voor ik hier zat had ik al geen hoge pet op wat betreft de mensheid in zijn algemeenheid. Maar wat blijkt is dat de grens nog veel lager ligt dan menig van ons ooit zou kunnen dromen. En het zijn echt veel die zo zijn en niemand, ook de instanties niet, lijken er ook maar iets om te geven.
Dat er mensen zijn die het nog slechter hebben geloof ik best. Ik heb mijn fouten erkend. Ik ben aan het werk om mijn leven in te richten zoals ik dat wil. En niet meer zoals vroeger dat anderen het wilden. Mijn fout is dat ik mee ging in de illusies van de maatschappij. Ik heb mijn fout erkend en neem nu verantwoordelijkheden en ga overal achteraan om dingen te regelen. Soms met hulp van anderen. En ben on-officieel financieel gewoon onafhankelijk. En doe dingen die ik leuk vind om te doen zoals 2-3 dagen in de week vrijwilligers werk. En met werkbegeleidster verschillende nieuwe dingen uitproberen. Want werken om te werken en uiteindelijk niks opgebouwd te hebben begin ik niet meer. Ben niet gek. Dus anderen de schuld geven en niet naar mezelf kijken...compleet foute aanname zoals wel vaker voorkomt jegens mij. Maar niet mijn probleem eigenlijk, want veranderd niks aan het leven zelf
Of ik mentaal en intellectueel sterk was... Ik had al een stappenplan van wat er geregeld en gedaan moest worden. Zat toen vast omdat de eerste 3 dingen afhankelijk van elkaar waren. Dus zat in een rondje waar niet uit te komen was. Totdat ik hulp kreeg van een begeleidster. Sindsdien heb ik 1x geblowed, en met Keltfest wat drank op en voor de rest niks. Ben niet verslaafd, want zelfs aan gamen kom ik nauwelijks meer aan toe. Ik zat dus niet zoals anderen constant te snotteren en zielig te doen. Dan zeggen niks meer te gebruiken en een half uur later de neus weer vol hebben. Kom op zeg... Men zegt niet voor niets "what doesn't kill you, makes you stronger". Helaas is zelfreflectie erg confronterend en hun bezweken er onder. Ik daarentegen ben er nog steeds mee aan het werk met behulp van verscheidene personen en instanties. Want ik wil niet meer zo'n zwak zielig figuur zijn als de afgelopen 12 jaar.
Comment