Crashen, echt zo ongezond?

Collapse
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

  • Crashen, echt zo ongezond?

    Waarschijnlijk is jullie eerst reactie iets in de richting van "natuurlijk is dat slecht voor je!", maar ik vind het toch een stuk interessanter om iets meer over dit westersfenomeen uit te zoeken.

    De eerste vraag is wanneer je eigenlijk aan het crashen bent. Voor ieder persoon zal dit verschillend zijn, maar het komt er op neer dat er voor een korte periode dermate weinig calorieën wordt genuttigd dat het dit het lichaam schade toe brengt. Goed dat is duidelijk, crashen kan in deze context dus nooit ongezond zijn.

    De vraag is dus eigenlijk wanneer jij in deze toestand verkeerd en na hoeveel tijd. Je lichaam zal niet na 1 dag vasten de handen in de ring gooien en je temperatuur op 0 graden zetten en je spieren opvreten voor dat beetje extra energie. Dat je lichaam zich gaat aanpassen staan vast.

    Er zijn 2 dingen die ikzelf interessant vind. 1 zijn de bodybuilders die op een zeer laag kcaldieet naar een wedstrijd toewerken (50% van hun behoefte). Iets anders wat ik interessant vind is het verschil in lichaamssamenstelling (en gezondheid) bij een gewichtverlies van 5 kg vetmassa waarvan het ene dieet 5 weken duurt en het andere dieet 10 weken. Ik heb 1 onderzoek gevonden die het dichst hierbij de in de buurt komt.

    Ik heb al is eerder een artikel gevonden die beweert dat bodybuilders die 2 weken 50% van hun behoefte eten geen spierverlies ondervinden (dit staat wel los van de overige eventuele problemen die crashen met zich mee kan brengen).

    Een aantal artikelen die ikzelf heb kunnen vinden:
    >>
    Overgewicht | Dierstudie: crash-diet tast niet spieren maar spijsverteringsorganen aan
    (studie naar crashdieet)

    >>
    For new research from Tufts University in Massachusetts says that crash diets can actually work better than slow weight loss. Susan Roberts, professor of nutrition and psychiatry at Tufts, says the latest research from her lab shows that “sensible, healthy crash diets actually do as well for long-term success as slow diets and, for some people, can actually work better”.
    She distinguishes between good and bad crash diets, however. The one she advocates goes further than the usual 1,500 calories a day typically advised for women to lose 1lb per week, but is not extreme, never dipping below 1,200 calories for women (or 1,800 for men). “We studied two groups, in which we cut either 10% or 30% of calories, and tried to keep them at it for a year,” she explains. “In the end, they were in a similar place — the 30-percenters definitely did not do worse, despite having a more stringent programme.”
    What is more, she adds, people who get tempted easily may be better candidates for fast, strict diets than gentle weight loss: “A small calorie cut can work for the sensible crowd, but seems to almost backfire for people who get tempted by food. Disinhibited eaters [a psychological term referring to people who give up on diets easily when presented with food opportunities] actually did really badly on the 10% diet.”
    Certainly, if you’re addicted to overeating, it can be easier dramatically to cut out all your favourites, rather than learn moderation, which is perhaps why meal-replacement diets have been found to be one of the most successful ways to lose weight (see Simon Glazin, above). “Despite the hype about slow diets being better, there has actually been very little research into whether losing weight fast or slowly works better in the long run,” argues Roberts. “The trouble with slow diets is people tend to feel they are getting nowhere and give up. Fast keeps you excited and feeling like you’re making progress.” Other experts take a very different view and insist any kind of diet is bunkum. “Diets depend on failure,” says the psychotherapist Susie Orbach, who has explored women’s attitudes to eating in such books as Bodies. “They need to fail, otherwise there would be no repeat customers.”
    Others, such as Dr Peter Rowan, an eating-disorder consultant from the Cygnet hospital in London, warn that dieting and eating disorders go hand in hand. “The large majority of patients with anorexia and bulimia have the illnesses triggered by weight loss. Even a sensible weight-loss diet can trigger an eating disorder in someone who is vulnerable, but there is evidence to suggest that the more severe the weight loss, the more likely the diet is to trigger an eating disorder.”
    Roberts dismisses extreme crash diets that promise huge losses, as well as fasting, as “snake oil”, but says that to lose as much as 20lb in eight weeks on 1,200 calories a day, plus 30 minutes’ daily exercise, is safe, provided the diet is balanced, with plenty of low-GI, high-protein foods to keep you full. And the weight loss will last, she says, if you “change what you eat permanently” to generally healthy habits.
    Dr Shahrad Taheri, director of the weight-management clinic at the Heart of England NHS Foundation Trust, agrees that 1,200 nutritious, low-GI calories per day is the lowest a woman should go, but warns: “Most people’s weight problems occur over a number of years and reflect a lifestyle of selecting calorie-dense foods combined with reduced physical activity — this needs time to change.”



    Ik vind het persoonlijk jammer dat er zo kort door de bocht gesproken word over de negatieve aspecten van crashen. het internet staat vol met informatie, maar er is nauwelijks iets wetenschappelijks te vinden.

  • #2
    Mits je eiwit inname hoog genoeg is kun je tot zo'n 40% van je dagelijkse behoefte aan kcal zakken zonder dat dit negatief effect op je metabolisme en gezondheid heeft. Het lichaam past zijn metabolisme ongeveer na 4 dagen aan. <-- wetenschappelijk bewezen feiten zoek zelf maar op pubmed voor info.

    Conclusie: Langer dan 4 dagen minder dan 40% van je kcal behoefte eten, mits voldoende eiwitten genuttigd blijven worden, is een crashdieet wat slecht voor je gezondheid is.
    Last edited by Falstyr; 27-10-2010, 12:40.

    Comment


    • #3
      Op de 1 of andere manier kan ik de artikelen niet openen op pubmed, beetje jammer. Thanks voor je reply!

      Comment


      • #4
        Een bodybuilder die zakt tot 50% van zijn onderhoudsniveau is dus nog niet aan het crashen.

        Comment


        • #5
          Originally posted by Falstyr View Post
          Mits je eiwit inname hoog genoeg is kun je tot zo'n 40% van je dagelijkse behoefte aan kcal zakken zonder dat dit negatief effect op je metabolisme en gezondheid heeft. Het lichaam past zijn metabolisme ongeveer na 4 dagen aan. <-- wetenschappelijk bewezen feiten zoek zelf maar op pubmed voor info.

          Conclusie: Langer dan 4 dagen minder dan 40% van je kcal behoefte eten, mits voldoende eiwitten genuttigd blijven worden, is een crashdieet wat slecht voor je gezondheid is.
          Bovenstaand klopt maar dat het altijd slecht voor je is is zeer zeker niet het geval. Zoek maar eens op PSMF diëten.



          @Topic: Ik vind crashdiëten een zeer indrukwekkend en interessant fenomeen. Hoewel er extreem veel vooroordelen over zijn en duizenden mensen die maar gewoon wat roepen zonder verder te kijken dan de nadelen is het fenomeen crashdiëten wel degelijk verantwoord toe te passen. Ketose en crashdiëten gaan hand in hand en weet je deze naar jou wil te buigen kan je echt efficiënt cutten/bulken.

          Ik vind dit het interessantste onderwerp van heel het bodybuilding gebeuren en ik ga begin volgend jaar ook weer lekker crashen. And i love it.
          The Sky Ain't The Limit

          "Permanence, perseverance and persistence in spite of all obstacles, discouragement, and impossibilities: It is this, that in all things distinguishes the strong soul from the weak."

          Comment


          • #6
            stofwisseling begint zich aan te passen na 4 dagen (heb geen link naar een wetenschappelijk onderzoek, maar heb dit uit het boek ultimate diet 2.0).

            Ikzelf heb nu meermaals 4 dagen 50% van mijn behoefte gegeten (wat neerkomt op vrijwel enkel eiwitten, enkele grammen koolhydraten uit groenten, en een minimale hoeveelheid essentiele vetten). en ik ben er zeer van overtuigd, dat ik in deze dagen spiermassa verlies.

            Maar zolang je na het beindigen van het dieet, maar de juiste dingen doet, om evenveel spiermassa terug te winnen, als je intiteel verloren hebt ind eze 4 dagen crashen, dan is er netto geen spierverlies of winst.

            De problemen die normaliter optreden tijdens een periode van ondervoeden, kunnen grotendeels ongedaan gemaakt worden, tijdens een periode van overvoeden (vooral dmv koolhydraten). (de hele problematiek met crashdieten, en wat je tegen deze negatieve efecten kunt doen, wordt vrij gedetailleerd uitgelegd in het boek ultimate diet 2.0 of the rapid fatloss handbook).

            En verder is ook van belang:
            hoe hoog is het vet% van de persoon die gaat crashen. een vrouw met een vet% van 70%, die een kcal behoefte heeft van rond de 2500 kcal. kun je 4 maanden op een dieet van 1200 kcal zetten, en die zal weinig lichamelijke problemen ondervinden, mits het dieet juist opgesteld is (zodat alle essentiele voedingsstoffen nog steeds geleverd worden. dus genoeg groenten, essentiele vetzuren, en eiwitten).

            Een vrouw met een kcal behoefte van 2500 kcal met een vet% van 15%, zal heel anders reageren op een dieet met maar 1200 kcal. haar stofwisseling zal eerder inelkaar storten, en spierverlies zal in grotere mate optreden.
            -------------------------------------------------------

            bodybuilders die naar een wedstrijd toewerken op 50% van hun kcal behoefte, die dit een langere periode doen, en geen spiermassa verliezen, zijn naar mijn mening: genetisch gezegend of gebruiken AAS.
            More knowledge will just increase your potential. For this potential to be manifested, the knowledge must be applied!

            Comment

            Sidebar top desktop

            Collapse

            Actieve discussies

            Collapse

            Working...
            X