Tweet
Waarom bodybuilders zuinig moeten zijn op hun prostaat
Suppletie met Grape Seed Extract, gember, kurkuma, goji en visvetzuren, een dieet met niet teveel koolhydraten en lichaamsbeweging beschermen tegen prostaatkanker. Dat soort preventieve strategieën zijn extra interessant voor mannen die meer spiermassa hebben dan normaal. Volgens onderzoekers van Vanderbilt University is je kans op gevaarlijke vormen van prostaatkanker hoger naarmate je vetvrije massa hoger is.
Overgewicht, schrijven de leerboeken, is een risicofactor voor prostaatkanker. Als je het wat preciezer wilt zeggen: een BMI van 25-30 verhoogt de kans op agressieve vormen van prostaatkanker een beetje, maar verkleint de kans op milde vormen van prostaatkanker. Obese mannen hebben juist minder kans op prostaatkanker. [Am J Epidemiol. 2007 Jun 1;165(11):1271-9.] Waarschijnlijk komt dat omdat overtollig vet de aanmaak van testosteron verlaagt, en daarmee de kans op prostaatkanker.
In BMC Cancer publiceerden onderzoekers van Vanderbilt University een epidemiologische studie onder veertigplussers die hun prostaat lieten onderzoeken bij een kliniek. Meer dan 800 mannen hadden volgens een biopsie een ernstige vorm van kanker - een Gleasonscore van 6-10. De onderzoekers vergeleken die groep met een controlegroep van meer dan 1000 mannen die volgens de biopsie geen prostaatkanker hadden.
De onderzoekers ontdekten dat de vetmassa [FM] geen rol van betekenis speelde in de kans op prostaatkanker. De vetvrije massa [FFM], waartoe je ook de spiermassa moet rekenen, deed dat echter wel. Vooral de kans op agressievere vormen van prostaatkanker, met een hoge Gleasonscore, steeg naarmate de mannen meer vetvrije massa hadden.
Bij de mannen met de meeste vetvrije massa [Q4] was de kans op een prostaatkanker met Gleasonscore 6, 7 en 8-10 respectievelijk met een factor 1.32, 1.53 en 2.62 verhoogd.
De onderzoekers geloven niet dat spiermassa op zichzelf een risicofactor is. Ze geloven wel dat de hormonen die de aanmaak van spierweefsel stimuleren, zoals IGF-1 en testosteron, ook de kans op dodelijke vormen van prostaatkanker verhogen. Of, om het in hun eigen woorden te zeggen: "This does not mean, however, that greater fat free mass increases the risk of prostate cancer, but instead probably reflects shared genetic, hormonal, or nutritional factors for both the maintenance of lean body mass and prostate carcinogenesis".
Bron:
BMC Cancer. 2012 Jan 18;12:23.
Suppletie met Grape Seed Extract, gember, kurkuma, goji en visvetzuren, een dieet met niet teveel koolhydraten en lichaamsbeweging beschermen tegen prostaatkanker. Dat soort preventieve strategieën zijn extra interessant voor mannen die meer spiermassa hebben dan normaal. Volgens onderzoekers van Vanderbilt University is je kans op gevaarlijke vormen van prostaatkanker hoger naarmate je vetvrije massa hoger is.
Overgewicht, schrijven de leerboeken, is een risicofactor voor prostaatkanker. Als je het wat preciezer wilt zeggen: een BMI van 25-30 verhoogt de kans op agressieve vormen van prostaatkanker een beetje, maar verkleint de kans op milde vormen van prostaatkanker. Obese mannen hebben juist minder kans op prostaatkanker. [Am J Epidemiol. 2007 Jun 1;165(11):1271-9.] Waarschijnlijk komt dat omdat overtollig vet de aanmaak van testosteron verlaagt, en daarmee de kans op prostaatkanker.
In BMC Cancer publiceerden onderzoekers van Vanderbilt University een epidemiologische studie onder veertigplussers die hun prostaat lieten onderzoeken bij een kliniek. Meer dan 800 mannen hadden volgens een biopsie een ernstige vorm van kanker - een Gleasonscore van 6-10. De onderzoekers vergeleken die groep met een controlegroep van meer dan 1000 mannen die volgens de biopsie geen prostaatkanker hadden.
De onderzoekers ontdekten dat de vetmassa [FM] geen rol van betekenis speelde in de kans op prostaatkanker. De vetvrije massa [FFM], waartoe je ook de spiermassa moet rekenen, deed dat echter wel. Vooral de kans op agressievere vormen van prostaatkanker, met een hoge Gleasonscore, steeg naarmate de mannen meer vetvrije massa hadden.
Bij de mannen met de meeste vetvrije massa [Q4] was de kans op een prostaatkanker met Gleasonscore 6, 7 en 8-10 respectievelijk met een factor 1.32, 1.53 en 2.62 verhoogd.
De onderzoekers geloven niet dat spiermassa op zichzelf een risicofactor is. Ze geloven wel dat de hormonen die de aanmaak van spierweefsel stimuleren, zoals IGF-1 en testosteron, ook de kans op dodelijke vormen van prostaatkanker verhogen. Of, om het in hun eigen woorden te zeggen: "This does not mean, however, that greater fat free mass increases the risk of prostate cancer, but instead probably reflects shared genetic, hormonal, or nutritional factors for both the maintenance of lean body mass and prostate carcinogenesis".
Bron:
BMC Cancer. 2012 Jan 18;12:23.
.
Comment