Ik was gister bij de dokter geweest omdat ik nolvadex nodig heb. Ik had netjes de verschijnselen verteld gevoelige tepels (echt waar) beetje vet rond de heupen hangende wangen enz. Ineens zei ze Ik zie eerlijk gezegd helemaal geen vrouwelijke verschijnselen en ze wou die nolvadex dus niet geven. Dus ik maar open spel gespeeld, gezegd wat ik de afgelopen weken gedaan had en dat ik dus dringend die nolvadex nodig had om te zorgen dat het zaakje het nog blijft doen.
Ze vertelde toen dat nolvadex een "zwaar medicijn" is en dat ze dat niet zomaar kon uitschrijven, maar ze wilde nog wel graag een vervolg gesprek hebben. Ik vroeg toen of ik dan in dat vervolggesprek wel die nolvadex kreeg, maar het antwoord was negatief dus dan gaat dat vervolggessprek dus ook mooi niet door.
Aan de ene kant snap ik wel dat ze het niet geeft, maar aan de andere kant is ze toch eigenlijk verplicht om dat te geven??
Stel dat ik later zeg van Jah ik was ziek en ben naar de dokter geweest maar ze wilde niets geven, ook al wist ze dat ik het nodig had en dat me ballen naar de filistijnen gingen als ze dat medicijn niet gaf.
Bovendien heb ik precies de verschijnselen genoemd, dan moet ze toch gewoon die nolvadex geven?
Wat vinden jullie daar nou van??
Ze vertelde toen dat nolvadex een "zwaar medicijn" is en dat ze dat niet zomaar kon uitschrijven, maar ze wilde nog wel graag een vervolg gesprek hebben. Ik vroeg toen of ik dan in dat vervolggesprek wel die nolvadex kreeg, maar het antwoord was negatief dus dan gaat dat vervolggessprek dus ook mooi niet door.
Aan de ene kant snap ik wel dat ze het niet geeft, maar aan de andere kant is ze toch eigenlijk verplicht om dat te geven??
Stel dat ik later zeg van Jah ik was ziek en ben naar de dokter geweest maar ze wilde niets geven, ook al wist ze dat ik het nodig had en dat me ballen naar de filistijnen gingen als ze dat medicijn niet gaf.
Bovendien heb ik precies de verschijnselen genoemd, dan moet ze toch gewoon die nolvadex geven?
Wat vinden jullie daar nou van??
Comment