Het grote Game-Noob Topic

[NoGettinOver]

COD Black ops zuigt naar mijn mening.

Ik ben begonnen met MW2 en vind die ook veel leuker. Black ops lijkt te veel op MW1 en de story mode duurde in totaal 3 (?) uur bij mij voordat ie op hard was uitgespeeld. Waste of money

[BdeB]

Fuck de storyline! Gewoon lekker multiplayen

Scavenger pro als perk 1 + sleight of hand als perk 2 = pownage?

[Iron Mind]

Multiplayer zombies mollen, koppen eraf schieten met zo'n dubbelloop shotgun en binnekort komt WoW: Cataclysm uit, scheelt dat ik geen tijd heb beide om deze spellen te spelen, maar goed dat zijn wel de games naar mijn mening..

[lois]

black ops is leuk om 1/2 uurtjes te spelen en dan gewoon 3/4 dagen niet.

[Falstyr]

Valt me laatste maanden op dat het game aanbod behoorlijk triest is. Normaal waren de winter maanden vol met goede games. Nu heb ik het na twee a drie releases wel gehad. En er staat ook niks meer op het programma qua goede games. Dan toch maar Gotchic 4 Arcania spelen en wat oudere games

[janjaap2]

falstyr weet je hoe je van wapenset moet verwisselen in two worlds 2 zegmaar als je een staf hebt en dan een pijl en boog wil pakken? is er iets van een character equipment overzicht van je aangetrokken armour?

[Falstyr]

Je moet inventory openen. Onderin heb je de cijfers 1-2-3. Je moet dan een cijfer aanklikken en dan het personage alle armor/weapons geven dat je wilt. Dus cijfer 1 wordt dan zware mercenary armor met zwaarden. Cijfer 2 journeyman kledij met pijl en boog. Cijfer 3 robes en staff voor magie. Wil je wisselen moet je inventory openen en het cijfer aanklikken dat je wilt.

In Inventory wordt dat wat je aanhebt weergegeven door een licht gelige rand. Erg onoverzichtelijk en er is geen character screen die we gewend zijn. Dus je kan ook niet zien welke buffs en enchantments nu stacken op je personage en welke niet.

Ben opnieuw met Gothic 4 begonnen. Met Diego overgevaren naar een ander stuk land met de tavern waar ik mead voor moet zien te regelen. Maak een battlemage van me personage. Ice magie gecombineerd met zwaardvechten. Nog een uurtje spelen, dan 2x45mins fietsen om bij een vriendin haar laptop te fixen.

[Falstyr]

Laatst nog een review van Two words ingestuurd. Staat nog in de rij om toegelaten te worden of niet. Voor degene die interesse hebben....

Two Worlds Two - PC Review

1. Intro
Mijn insteek is dat van een fervent RPG-gamer en heb er in de afgelopen 20 jaar aardig wat voorbij zien komen. Sommigen krijgen al vroegtijdig een hoge verwachting d.m.v. de media terwijl anderen onder de radar door slippen. Two Worlds in 1997 werd door een kleine studio uitgebracht die niet de financiën hadden voor een grootschalige media-hype. Hierdoor waren er geen echte verwachtingen gekweekt. Sterker nog ik vermoed dat de meeste mensen niet eens van de game gehoord hadden tot ze het per ongeluk in de budget bak zagen liggen. Althans zo ging dat bij mij voor de Xbox360 versie van het eerste deel. Grafisch was het zeer achterhaald, maar keken we doorheen. Het verhaal en de gameplay was immers verrassend goed te doen.

De grote veren die de ontwikkelaars via feed-back ontvingen konden ze lekker in hun reet stoppen. Dit deden ze zo drastisch dat ze opeens de ambitie kregen om een tweede deel te ontwikkelen welk een Triple A game moest gaan worden. Een zeer scherpe ambitie als je kijkt naar het origineel welk daar niet bepaald aan voldeed. Kunnen ze hun ambities waar maken of komen ze nog te kort?



2. Story & Quests
In deel 1 werd je zus tijdens de intro ontvoerd en moest jij als broer haar redden. Dit deed je door allerlei quests te vervullen in een wereld die geplaagd werd door een oorlog tussen de orcs en de mensen. Na verloop van tijd werd duidelijk wat er nog meer speelde en dat jij een geheime orde moest stoppen bij het oproepen van een oude god. Aan het eind steek jij er tijdig een stokje voor. Al die tijd dachten we dat het verhaal afgelopen was, maar in deel 2 gaat het verder. Tijdens de intro wordt duidelijk dat Gandohar zichzelf heeft benoemd tot Keizer van Anthaloor. Ruim 5 jaar heeft hij jouw en je zus gevangen gehouden tot er op een dag een paar orcs je komen bevrijden. Weer wordt je van je zus gescheiden en begint het verhaal om je weg terug te vinden. Qua verhaal lijkt er zo op het oppervlak niks veranderd te zijn. Toch zal men snel merken dat er ditmaal niet de focus op het redden van je zus is geplaatst, maar op het verhaal rondom Gandohar.

De ontwikkelaars hadden de gamers veel belooft. Zo zouden er ruim 300+ quests aanwezig zijn in de wereld verspreid over 9 hoofdstukken. Tijdens de eerste 4-5 uur vond ik dit moeilijk te geloven aangezien het aanbod in side-quests zeer gering was. Op den duur kom je bij de eerste grote stad in de game genaamd Hathmandor. In die regio kom je weer de bekende gildes tegen die je voorzien van quests. Om de quests te delen met de speler is er gebruik gemaakt van een board a la Dragon Age en wordt er niet langer meer gebruikt gemaakt van NPC's. Ondanks dat er bij de meeste quests nog steeds sprake is van het onderliggende “verzamel X hoeveelheid, breng naar Y of kill Z monsters” zul je vaak genoeg unieke en interessante uitvoeringen er van tegenkomen.



Zo heeft elke grote stad ook zijn eigen grote quest line welk een diep en rijk verhaal verteld. Deze komen vaak langzaam op gang, maar na verloop van tijd zie je de nuances en ontwikkeling. Het is alleen jammer dat, in tegenstelling tot deel 1, de main quest niet veel raakvlak heeft met wat er allemaal qua side quests en grote quest lines heeft. Mensen die dus snel en alleen op de main quest concentreren lopen daardoor veel mis. En dat is jammer aangezien de game al niet erg lang is.

Keuzemogelijkheden m.b.t. moraliteit en ethiek is iets wat we in de loop der jaren ook steeds vaker zien in RPG's. Bij Two Worlds 2 zie je dit niet echt duidelijk terug. Je maakt die keuze immers meer door een quest van de necromancers of thieves naast je neer te leggen of te accepteren. Gedurende quests besluiten iemand te doden of te zeggen dat hij de stad moet ontvluchten om vervolgens tegen je opdrachtgever te liegen gebeurd te weinig. Hierdoor zijn de verhalen en quests behoorlijk lineair te noemen.

Uiteindelijk zijn we van de 9 beloofde hoofdstukken geëindigd met maar 4. Qua verhaal lijn en quests bereikt de game zijn hoogte punt gedurende hoofdstuk 2 waarna het verder snel afgerafeld lijkt te worden met een nogal abrupt einde. Er zijn nog steeds de 300+ beloofde quests, maar 100+ daarvan zijn niet bedoeld voor de single-player. Het merendeel van de ruwweg 50 dungeons zijn afgesloten en worden pas vrij gegeven op het moment dat een quest wordt aanvaard. Hierdoor is het effect van een open wereld wat mij betreft teniet gedaan. Veel exploren heeft namelijk geen zin hierdoor. Zeker als je leert dat we 60 vierkante kilometer land massa waren beloofd. Uiteindelijk is er maar 25-30 vierkante kilometer om te verkennen. Een hoeveelheid die minder is dan TW1 en zo voelt het ook. Je komt vanzelf bij de meeste locaties vanwege de quests. En de enkele gebieden die er daadwerkelijk voor het ontdekken liggen heb je dan vanzelf snel gevonden.

3. Graphics, Sound....Immersie
Graphics is iets waar RPG's in het algemeen niet bekend om staan. En dat is niet erg, want een echte RPG-gamer speelt deze games voor het verhaal. Met daarna het verzamelen van objecten en levelen. Toch heeft TW2 een drastische grafische ontwikkeling doorgemaakt sinds het eerste deel. Ondanks dat het nog steeds niet high-end a la CoD: Black Ops is valt deze game nog steeds in de categorie mooie graphics. TW2 is een combinatie van Oblivion en Assasins Creed. Het blur effect als je in de verte kijkt of naar de randen van het scherm is in het begin irritant, maar in no time valt het je niet eens meer op.

In een savannah valt niet echt te zien hoe mooi de omgevingen zijn, maar zodra je een bos in loopt is het geweldig. Met Directx11 ziet het water er mooi uit om in te zwemmen. Steden komen tot leven door allerlei inwoners die rondlopen en je aanspreken als je tegen ze aanloopt. In plaats van een verdwaalde merchant zie je ze nu staan met hun eigen booth of stalletje waar zij hun waar hebben uitgestald. Kleding en armor van het personage zien er ook zeer goed uit. Er is geen oogverblindend “fout” glimmend effect zoals bij o.a. Oblivion. Ook als je woningen betreed zie je dat er aandacht is besteed aan de aankleding en detail. Kortom...alles ziet er levendig en behoorlijk realistisch uit met zijn eigen sfeer. Dit alles ondersteund door een acceptabele geluid en muzikale ondersteuning.



Ondanks dat je de wereld ingezogen wordt en als 1 er mee voelt zijn er toch wat dingen die voor afleiding kunnen zorgen. Zo rent het personage als een debiel en als hij iets uit een kist wilt pakken lijkt het net alsof hij in zijn broek zit te schijten.

De Voice-Overs zijn enorm verbeterd vergeleken met TW1. Toch is het sub-par. Het hoofd personage komt over als een onverschillig ventje die stoer probeert te zijn. Pas later in het spel hoor je hem een paar keer emotie uiten. Hetzelfde geld voor de vele NPC's. Ze proberen hun tekst leven in te blazen, maar slagen er meestal niet in. Halverwege de game tot aan het eind zijn er zelfs verscheidene personages die teksten oplezen, waarvan de ondertitels niet kloppen. Zowel niet wat betreft er gezegd wordt als qua inhoud er van.

Daarnaast is het ook jammer dat er zoveel water is in Anthaloor. En er zijn duidelijk boten aanwezig op de stranden en pieren. Als je eenmaal met je eigen zeilbootje het water op gaat zie je nergens een vissersboot of schip. Het is verlaten en leeg om een enkel klein eilandje na. Toch erg jammer aangezien het water oppervlak ongeveer de helft van de beloofde 60 vierkante kilometer is om te verkennen.

Het gebruik van eerder genoemde quest-boards is misschien wel handig en overzichtelijk, maar voegt qua immersie niet echt iets toe. De ontwikkelaars hebben de merchants tot leven gebracht, maar waarom kunnen de gildes dat niet? En waarom hebben we in TW2 niet de conflicten tussen verscheidene grote families? Er is een hoop weg gehaald wat TW1 groot heeft gemaakt.

4. Combat & Mechaniek
Op de PC voelt alles goed en intuïtief aan. Je hoeft niet precies op de tegenstander te klikken in melee, want er is een auto-lock aanwezig. Iets wat zeer handig is om gevechten tegen meerdere tegenstanders snel en vloeiend te houden. Bij de meeste RPG's gaat je wapen op een vage manier mis als je per ongeluk side-stepped. In TW2 blijf je d.m.v. de auto-lock gefixeerd op de tegenstander en draai je als het ware om hem heen met een mooie tegenaanval. De gevechten zijn vaak intense en vloeiend...mits je op een hoge moeilijkheidsgraad speelt. Two Worlds 2 is namelijk erg makkelijk. Een medium voelt aan als easy terwijl hard aanvoelt als medium. Een echte uitdaging zul je dus helaas niet krijgen. Wat je wil krijgt zijn vloeiende en af en toe intense gevechten.

Net zoals het eerste deel block je ook nu weer met je zwaard in plaats van het schild. Ondanks dat het gebruik van een schild je extra punten in verdediging geeft zul je niet veel mensen hier gebruik van zien maken. Een goede tweehander of dual weapon vecht stijl is veel effectiever. Coup-d'-grace kan voor een vechter een zeer goede techniek zijn. Gevechten die in eerste instantie overweldigend lijken worden door het investeren van een bepaalde skill een stuk gemakkelijker. Iedere coup-d'-grace wordt beloond met een mooie vertraagde close up net zoals iedere critical strike.

[yt]http://www.youtube.com/watch?v=Gol2ZyLXn-Y[/yt]

Het aspect van de dieven werkt ook behoorlijk goed en is beter uitgewerkt dan de meeste games puur gebaseerd op dit soort gameplay. Zo zijn er quests waarbij je door een tempel moet sluipen om een grote steen te stelen, dubieuze pakketjes afleveren in donkere straatjes, een maaltijd vergiftigen van een politiek figuur en meer. In mijn ogen komen facetten van de oude serie Thief terug in dit soort quests. Het besluipen van individuen om ze van achteren stilletjes te doden werkt ook goed. Zeker omdat de personages niet als stille dwazen voor zich uit staren, maar zich omdraaien als er geluid is. Of omdraaien omdat een ander personage je zag. In mijn ogen slaagt deze game daar waar Assasins Creed hard faalt. Die game heeft namelijk een goed concept wat slecht uitgewerkt wordt.

Magie is iets in RPG's waar ik geen expert in ben. Not my cup of tea en kan daarom niet al te veel er over zeggen. Het gehele magisch systeem is op de schop genomen en bezit nu veel meer diepgang en mogelijkheden. Met een Mage is het mogelijk om via het gebruik van “cards” je eigen spells te maken. De game geeft je zeer veel vrijheid om te experimenteren. Elke keuze heeft ook gevolgen. Ga je voor grote flashy spells die je mana opvreten of ga je voor de wat subtielere krachtige spells waardoor je mana langer mee gaat. Als je uiteindelijk de juiste balans gevonden hebt is het mogelijk om redelijk makkelijk door de game heen te wandelen. En dankzij de diversiteit in spell mogelijkheden zegt de ene persoon dat Mages overpowered zijn terwijl anderen het tegendeel beweren.

Om het personage te ontwikkelen moet er ook nu weer geïnvesteerd worden in skills. Zo wordt je block steeds beter, kun je beter omgaan met vergif, kun je met alchemy betere potions maken en meer. Net zoals in deel 1 moet ook nu weer allerlei skills unlocked worden eer je ze kan ontwikkelen. Na het zien hoe de merchants en andere zaken tot leven waren gekomen had ik hoge verwachtingen over wat er met de trainers zou zijn gebeurd. Toen kwam de teleurstelling. De skills krijg je door scrolls bij merchants te komen. Erg jammer, want hier zat veel potentie met eventuele quests.

Ondanks alles zijn er nog behoorlijke balans issues. Niet zo zeer tussen bepaalde skills/spells, maar meer in de tegenpartij. Zo zijn er bijvoorbeeld Ice Necris die heel veel blocken waardoor een gevecht onnodig lang door kan gaan. Terwijl de eindbazen van elk hoofdstuk juist heel snel neer gaan zonder enige uitdaging.

5. Algemene zaakjes
In TW2 waren we veel verscheidene wapens en kledij belooft. Helaas is hier zeer weinig van terug gekomen. Om de 5 levels is er de mogelijkheid een nieuwe set aan te schaffen welk in 2-3 verschillende kleuren beschikbaar is. En daar houdt de grafische customization van je personage wel op. Een eigen unieke look zit er dus helaas niet in.

Gelukkig hoef je niet elke 5 levels een nieuwe set aan te schaffen. Het craft systeem is her-ingericht. Zo kun je loot disassemblen om de grondstoffen er van te verkrijgen. Deze grondstoffen gebruik je vervolgens om je armor en wapens te verstevigen. Ook komen er slots vrij waardoor het mogelijk is d.m.v bepaalde gems je spullen te enhancen met verscheidene effecten. Tevens zorgt het dissasemblen van spullen er voor dat je inventory niet vol raakt en dus langer kunt blijven questen. Iets wat bij sommige grote dungeons erg van pas komt.

In de game is het mogelijk om mini-games te spelen. Zo zijn er dice games, maar kun je ook muziek instrumenten met bladmuziek aanschaffen. De muziek kan ala Guitar Hero bespeeld worden. Dit is niet alleen als een mini-game, maar komt ook op een leuke wijze terug bij verscheidene quests.

De menu's in de game zijn lastig en niet erg overzichtelijk. Zo is er geen apart scherm om te zien wat je personage aan kledij en wapens heeft en welke bonussen alles bij elkaar bezorgt. In plaats daarvan zul je in de inventory de equiped spullen herkennen door een gekleurd randje. Van verscheidene Xbox360 gebruikers heb ik nog veel ergere dingen gehoord mbt onoverzichtelijkheid van menu's. Dat deze half van het beeld verdwijnen of over elkaar geplaatst worden waardoor het onleesbaar word.

6. Multi-player
Een multi-player hoor er schijnbaar ook bij en dit heeft tot veel commotie geleid. In de single-player is er een groot eiland. Men vermoed tijdens het spelen dat daar alle grote dingen gaan plaats vinden om vervolgens van een koude kermis thuis te komen. Op dat grote eiland doe je maar een enkel ding aangezien de rest puur voor Multi-player bestemd is. Waarom een MP map zichtbaar is in een SP game is beyond me. Zo ook het misleiden van de PR afdeling van de ontwikkelaars. Zij gaven ons totale cijfers zonder er bij te vermelden dat er 1/3 voor multi-player bestemd was...en waar men voor moet betalen.



In de multi-player zijn er drie spel modi. Zo is er Adventure waarbij je net zoals single-player verkent en quests onderneemt met eventuele vrienden. In een andere game modus is het mogelijk om je eigen dorp te ontwikkelen en uitbreiden. En als laatste is er een PVP deel waarin men elkaar te lijf kan gaan met verzamelde wapens en armor en spells.

Als je online gaat moet je een nieuw personage aanmaken. Je single-player personage wordt dus niet overgezet naar online. Met dit ene online personage kun je deelnemen in alle drie de game modi.

7. Conclusie
Als conclusie valt er veel te zeggen. De game is op verscheidene vlakken beter dan deel 1, maar het is geen Triple A game geworden waar de ontwikkelaars op hadden gehoopt. Ze hebben de games misleid door totale cijfers te leveren zonder een onderscheid te maken tussen wat multi en wat single-player zou zijn. Mensen die niet online kunnen of willen zijn in de aap gelogeerd. Ondanks dat we de content qua quests en dungeons hebben gekregen missen we veel landmassa om te verkennen. We moeten het doen met de helft dat beloofd is. Ook hebben ze veel dingen verwijderd zoals een groot aanbod in verscheidene armor en wapens.

Qua gameplay werd er 150+ uur vermeld. Hier komt niemand aan die single-player speelt. Iemand die op zijn gemak alles verkent en alle quests doet zit op maximaal 30 uur gameplay. Voeg daar nog wat uurtjes aan toe qua het lezen van in-game boeken en scrolls en een speeltijd van 25-35 uur is het maximale. Qua her-speelbaarheid is er ook niets tenzij je ipv een melee/thief personage een mage wilt doen. Dan ben je na 2x spelen wel klaar met deze game.

Het aanmaken van je personage is ook vrij beperkt en zal altijd het mannelijk geslacht zijn.

Als positieve noot zijn de quests goed uitgewerkt en ziet de game er redelijk goed uit. Sommige game aspecten zijn verfrissend toegevoegd zoals het gebruik van muziek instrumenten. En is de game genoeg fun om in 1x uit te willen spelen.

Ik geef deze game een 7

[Fitness-maniak]

heb jij deze review getypt?

[Falstyr]

ja dat heb ik getypt elk woord en plaatje en filmpje.

[leroyw]

ap 25

weet niet hoever jullie zijn maar net me xbox ap25 gegeven kan eindelijk weer alles spelen, teringlijers bij microsoft blijven bezig...

eindelijk assasin spelen, need for speed.....

Heb nu onderhand 80 spellen op de harde schijf staan voor de wii inclusief black ops enz...

DE WIII ZUIIGGGTTT, wat een kut ding.

de kinect is ook niet veel beter, het ziet er allemaal leuk uit maar heb alle spellen liggen die er zijn op dit moment ervoor maar er zit geen 1 leuk spel bij, dan komen ze b.v. met kinectimals voor de kleine kinderen en is alles engels lekker slim bezig microsoft... ben blij als nieuwe gears of war klaar is voor de kinect, wat zeg ik ik ben blij als ze eindelijk dat fucking virtual reality klaar hebben, zet een helmpje op terwijl je vrouwtje tv kijkt zit jij gewoon in een andere wereld met een heel harem haha.

[Falstyr]

Nu ik gothic 4 overnieuw ben begonnen en het de kans geeft valt het best mee. Word af en toe nog steeds misselijk van al dat gehobbel en gedoe tijdens het rennen. Al die nutteloze side quests valt dusver wel mee in aantal en zijn makkelijk te doen naast het verhaal als tussendoortje. Moet wel zeggen dat ik pas net Newark voorbij ben. Aparte is dat je zelfs na de quest niet weet of je de goede beslissing genomen hebt in de keus wie er de baron is. Verder is de game velen malen easier dan voorgaande delen wat ik dan weer wat minder vind.

[Fitness-maniak]

[Falstyr]

Ik mis het echte Gothic gevoel bij de game. Het is net zoals Two Worlds 2 vrij lineair overal door heen lopen.

[leroyw]

gothic

gothic is wel een relaxes spel verder, ik zit nog niet zo ver in de game en zat vast dat je een grot in moest komen waar ik 20 x naar gezocht heb, helaas verdwijnen spellen dan vaak in de kast onder het stof omdat ik het niet kan bolwerken alles te spelen, voordeel als je alles origineel houd dan wil je iets veel verder spelen...