Zenuwachtigheid om niks :(

[kojak]

voor een presentatie aan dit denken

http://www.youtube.com/watch?v=RNSnM...eature=related

[kiddybol]

Idd angststoornis. Hier heb ik zelf 3 jaar meer gesukkeld.
Ga naar een psycholoog ,je moet je zeker niet schamen. Echt veel mensen hebben dit, sommige in lichte of zoals ik vroeger in extreme vorm. Er is een moment geweest dat ik zelfs niet uit mijn huis durfde te komen. Toen had ik ook last van pleinvrees.

Maar die onrealistische angsten gaan weg hoor. Er is jammer genoeg geen medicatie. Door alleen je angsten onder ogen te komen zullen ze ook weggaan. Vraag achter gedrags therapie. Maar volgens mij ben jij ook een onzeker persoon. Dit is normaal op je leeftijd.

Als je echt last van paniek aanvallen hebt en je moet vb een gyp voorstellen raad ik je wel aan voor een spierontspannertje (alprazolam)te gaan halen bij de huisdokter. Een psycholoog zou dit je nooit voorschrijven.

suc6!

[monster menno]

[quote=kiddybol;972209]Idd angststoornis. Hier heb ik zelf 3 jaar meer gesukkeld.
Ga naar een psycholoog ,je moet je zeker niet schamen. Echt veel mensen hebben dit, sommige in lichte of zoals ik vroeger in extreme vorm. Er is een moment geweest dat ik zelfs niet uit mijn huis durfde te komen. Toen had ik ook last van pleinvrees.

Maar die onrealistische angsten gaan weg hoor. Er is jammer genoeg geen medicatie. Door alleen je angsten onder ogen te komen zullen ze ook weggaan. Vraag achter gedrags therapie. Maar volgens mij ben jij ook een onzeker persoon. Dit is normaal op je leeftijd.

Als je echt last van paniek aanvallen hebt en je moet vb een gyp voorstellen raad ik je wel aan voor een spierontspannertje (alprazolam)te gaan halen bij de huisdokter. Een psycholoog zou dit je nooit voorschrijven.

Ind.


Ik geef jou wel het advies, doe dit zonder medicatie, want je raakt daar gewoon verslaafd aan.

suc6

[adon1s]

Het is hetzelfde als trainen, als je het vaker doet wordt je er beter in. Denk je echt dat het voor anderen niet lastig is te presenteren omdat zij zenuwachtig zijn? Hoe meer presentaties je geeft, hoe gemakkelijker je erin wordt. Zelfde verhaal met praten in een groep etc.
Je kan je nu natuurlijk ook van alles aan laten praten en geld gaan stoppen in een psychiater als jij graag wilt geloven dat je wat hebt..

[Beaudien]

Het is hetzelfde als trainen, als je het vaker doet wordt je er beter in. Denk je echt dat het voor anderen niet lastig is te presenteren omdat zij zenuwachtig zijn? Hoe meer presentaties je geeft, hoe gemakkelijker je erin wordt. Zelfde verhaal met praten in een groep etc.
Je kan je nu natuurlijk ook van alles aan laten praten en geld gaan stoppen in een psychiater als jij graag wilt geloven dat je wat hebt..

Ben ik het eigenlijk wel mee eens. Er worden best vaak " stickertjes" geplakt terwijl het iets is waar je best aan kan wennen of overheen kan groeien.
Veel mensen verschuilen zich achter dit soort dingen maar je moet er hoe dan ook mee leren dealen in de maatschappij, denk ik dan.
Ik zeg dit niet persé naar ts, maar echt, sommige mensen grijpen alles aan als excuus voor bepaald gedrag, ongelooflijk.
Ik ben van huis uit heel verlegen. Iedereen die me nu kent, gelooft daar geen jota van, maar het is wel degelijk waar. Ben aan toneel gaan doen, heb in bands gezongen en moest dus steeds op een podium staan en heb zo geleerd om ermee om te gaan. Bloed, zweet en tranen.....maar het is wel gelukt.
Je kunt vaak op eigen kracht veel meer dan je denkt, maar je moet wel doorzetten.

[Mohr]

Ben ik het eigenlijk wel mee eens. Er worden best vaak " stickertjes" geplakt terwijl het iets is waar je best aan kan wennen of overheen kan groeien.
Veel mensen verschuilen zich achter dit soort dingen maar je moet er hoe dan ook mee leren dealen in de maatschappij, denk ik dan.
Ik zeg dit niet persé naar ts, maar echt, sommige mensen grijpen alles aan als excuus voor bepaald gedrag, ongelooflijk.
Ik ben van huis uit heel verlegen. Iedereen die me nu kent, gelooft daar geen jota van, maar het is wel degelijk waar. Ben aan toneel gaan doen, heb in bands gezongen en moest dus steeds op een podium staan en heb zo geleerd om ermee om te gaan. Bloed, zweet en tranen.....maar het is wel gelukt.
Je kunt vaak op eigen kracht veel meer dan je denkt, maar je moet wel doorzetten.

Waarheid ligt wellicht in het midden. Ik vind het belangrijkste dat iemand verantwoordelijkheid neemt voor zijn acties. Is iemand verlegen en verbergen we dat onder een noemer "ziek", daar heb ik geen probleem mee. Het gaat erom wat je er vervolgens ermee doet. De diagnose doet niets af aan de verantwoordelijkheid die men vervolgens moet nemen.
En een psychiater bezoeken is imo een goede manier om die verantwoordelijkheid te nemen en die jou vervolgens kan helpen om het probleem op te lossen.

Of denk je nou echt dat een psychiater je alleen maar op een stoel laat zitten om je te vertellen dat je zielig/ een slachtoffer bent?

[Toph]

@ adonis: ik denk dat het bij hem niet alleen maar presentatieangst is hoor

@ beaudien: natuurlijk kan je er zelf veel aan doen, zolang het maar een beheersbaar probleem is. Dat kan ik vanaf achter de pc niet inschatten bij de TS. Maar er is een verschil tussen onzeker zijn en het hebben van pathologische angst.

Juist in het geval van de TS is het belangrijk hulp te zoeken om er op die manier uit te komen. Men moet realistisch zijn, het alleen oplossen lukt voor sommigen gewoon bijna niet. Ook met hulp van de psych doe je er uiteindelijk zelf iets aan. Een psychiater zal bijvoorbeeld bij cognitieve gedragstherapie niet vertellen wat je moet doen, maar daagt een persoon meer uit om andere kanten van het spectrum te verkennen. Ik vind dat er in onze maatschappij te stigmatiserend gedaan wordt over geesteziekten. Als je last hebt van je lever is het logisch dat je naar een dokter gaat, als je last hebt van iets psychiatrisch dan hebben sommigen de neiging om te zeggen dat je er vanaf kan komen door maar zoveel mogelijk te relativeren. Dat is echt onzin. Kijk, ik heb zelf ook geen aanleg voor angsten of depressies, ondanks dat ik ook het nodige heb meegemaakt. Anderen zijn nou eenmaal vatbaarder voor bepaalde klachten, net zoals sommigen vatbaarder zijn voor een lichamelijke aandoening. Is het werkelijk zo erg als er een stickertje opgeplakt wordt? Niet iedereen met een stickertje gaat zich erachter verschuilen. Ik denk dat mensen die de neiging hebben om zich achter dit soort klachten willen verschuilen het stickertje er zelf op plakken.

Kortom, ook mensen die toegeven dat ze hulp nodig hebben blijven verantwoordelijk voor hun eigen situatie. Het is juist een teken van moed en het is het tegenovergestelde van verschuilen als je hulp voor je problemen zoekt.

[IJsBlok]

Ik vind het inderdaad best moeilijk om een afspraak te gaan maken met de huisarts omdat ik niet weet wat ik moet zeggen, of hoe ik moet beginnen met wat ik eigenlijk heb, hoe kan ik het beste beginnen?

Ik herken het heel erg, heb zelf ook wat therapie gehad.
Dit heb ik gedaan zonder dat mijn ouders/vrienden/familie het wisten.
Iedereen waarvan ik wat nodig had kon ik gewoon niet aanspreken, was het voor stage, dokter bezoek enz. als ik er alleen al aan dacht werd ik misselijk en verzon ik van alles om het niet te hoeven doen.

Heb het nu een stuk minder maar prettig vind ik het nog steeds niet, had het trouwens ook met belangrijke dingen zoals examens enz.

zou zeker aanraden 1x in de week in therapie te gaan je gaat je er een stuk prettiger bij voelen.