Bij het bekijken voedingsschemas zie ik veel mensen die becel margarine (verrijkt met omega 3! cholesterolverlagend!) in hun eetpatroon opnemen.
Ik heb echter steeds gelezen dat deze rommel zo mogelijk nog veel ongezonder is dan dierlijke vetstoffen, daar de plantaardige oliën gehard worden en de cholesterol verlagende vetten gewoonweg omzetten naar verzadigd vet.
Hieronder een artikeltje erover. ik denk dat iedereen er wel wat aan heeft.
Kunnen we samen die fabrikanten met hun smerige verkoopstechnieken en desinformatie links laten liggen.
De transvetzuren
Hydrogenatie is een industriële procedure die de configuratie van de moleculen van de onverzadigde vetzuren verandert. Deze procedure wordt toegepast om margarines langer te kunnen bewaren, om ze een betere vastheid te geven en om ervoor te zorgen dat ze beter bestand zijn tegen de hoge temperaturen bij het braden.
In de jaren ’40 en ’50 verschenen de gehydrogeneerde margarines geleidelijk aan. Nu voegen we gehydrogeneerde oliën zelfs toe aan reuzel om het een meer gesloten textuur te geven en ervoor te zorgen dat het langer houdbaar is. De transvetzuren zijn alomtegenwoordig aanwezig in industrieel voedsel.
De motivatie om deze vetzuren te gebruiken zijn louter industrieel en economisch.
Iedereen weet dat de verzadigde vetzuren slecht zijn, en door deze te vervangen door gehydrogeneerde oliën, denkt men dat de incidentie van cardiovasculaire aandoeningen daalt, alhoewel deze niet stopt met toenemen.
Vandaag weten we dat de transvetzuren, net zoals de verzadigde vetzuren, ervoor zorgen dat het gehalte LDL- cholesterol (“slechte” cholesterol) stijgt en dat het gehalte HDL- cholesterol (“goede” cholesterol) daalt. Het is dus belangrijk om de geoxideerde LDL te kennen, het is deze die zich ophoopt in de bloedvatwand. Het is dus veel belangrijker om het geoxideerde deel van de LDL cholesterol te bepalen dan de LDL zelf.
Het risico om aan cardiovasculaire aandoeningen te lijden bestaat dus nog steeds, het risico ligt zelfs hoger. De transvetzuren hebben een risico van 132%, in vergelijking met de verzadigde vetzuren die een risico van 32% hebben.
Zolang we blijven bij de natuurlijke transvetzuren, de moleculaire configuratie is verschillend voor synthetische transvetzuren en zij die slechts in kleine hoeveelheden voorkomen in de natuur, zijn er praktisch geen risico’s voor de gezondheid.
Transvetzuren vinden we terug in kant –en klare gerechten, snoepgoed, patisserie, koekjes, taartdeeg, ontbijtgranen, margarines met gehydrogeneerde oliën,...
Daar de fabrikant niet verplicht is om op verpakkingen de hoeveelheid transvetzuren weer te geven, kunnen we toch op volgende manier uitrekenen hoeveel er werkelijk aanwezig is in een bepaald product:
• Maak de som van de verzadigde en de mono - en poly - onverzadigde vetzuren.
• Trek deze som af van het totaal aantal vetten.
• Het bekomen resultaat geeft de hoeveelheid transvetzuren weer.
Voorbeeld
Een product met volgend voedingswaardetabel:
Voedingswaarde Per 100g
Energie
455 kcal
Eiwitten 7 g
Koolhydraten 66 g
Vetten Totaal
Waarvan verzadigd:
Waarvan mono - onverzadigd:
Waarvan poly - onverzadigd: 17 g
8.5 g
5.1 g
2.6 g
De som van verzadigde en onverzadigde vetzuren: 8.5 g + 5.1 g + 2.6 g = 16.2 g
Deze som aftrekken van het totaal gehalte aan vetten: 17 g – 16.2 g = 0.8 g
Ons product bevat per 100 g 0.8 g transvetzuren.
Controleer steeds het etiket, geen transvetzuren ? Oké ! u mag het kopen.
De laatste decennia hebben we de gewoonte om gehydrogeneerde vetten te gebruiken voor de bereiding van talrijke gerechten. We moeten opnieuw leren gebruik maken van olijf -, noten - en koolzaadolie, en zo rauwkost op smaak te brengen. De consumptie van boter moeten we echter beperken tot zeer kleine hoeveelheden en de boter nooit gaan verhitten. (dus enkel af en toe gebruiken om te smeren…)
© Copyright 2008 - Medical Diet Center
Ik heb echter steeds gelezen dat deze rommel zo mogelijk nog veel ongezonder is dan dierlijke vetstoffen, daar de plantaardige oliën gehard worden en de cholesterol verlagende vetten gewoonweg omzetten naar verzadigd vet.
Hieronder een artikeltje erover. ik denk dat iedereen er wel wat aan heeft.
Kunnen we samen die fabrikanten met hun smerige verkoopstechnieken en desinformatie links laten liggen.
De transvetzuren
Hydrogenatie is een industriële procedure die de configuratie van de moleculen van de onverzadigde vetzuren verandert. Deze procedure wordt toegepast om margarines langer te kunnen bewaren, om ze een betere vastheid te geven en om ervoor te zorgen dat ze beter bestand zijn tegen de hoge temperaturen bij het braden.
In de jaren ’40 en ’50 verschenen de gehydrogeneerde margarines geleidelijk aan. Nu voegen we gehydrogeneerde oliën zelfs toe aan reuzel om het een meer gesloten textuur te geven en ervoor te zorgen dat het langer houdbaar is. De transvetzuren zijn alomtegenwoordig aanwezig in industrieel voedsel.
De motivatie om deze vetzuren te gebruiken zijn louter industrieel en economisch.
Iedereen weet dat de verzadigde vetzuren slecht zijn, en door deze te vervangen door gehydrogeneerde oliën, denkt men dat de incidentie van cardiovasculaire aandoeningen daalt, alhoewel deze niet stopt met toenemen.
Vandaag weten we dat de transvetzuren, net zoals de verzadigde vetzuren, ervoor zorgen dat het gehalte LDL- cholesterol (“slechte” cholesterol) stijgt en dat het gehalte HDL- cholesterol (“goede” cholesterol) daalt. Het is dus belangrijk om de geoxideerde LDL te kennen, het is deze die zich ophoopt in de bloedvatwand. Het is dus veel belangrijker om het geoxideerde deel van de LDL cholesterol te bepalen dan de LDL zelf.
Het risico om aan cardiovasculaire aandoeningen te lijden bestaat dus nog steeds, het risico ligt zelfs hoger. De transvetzuren hebben een risico van 132%, in vergelijking met de verzadigde vetzuren die een risico van 32% hebben.
Zolang we blijven bij de natuurlijke transvetzuren, de moleculaire configuratie is verschillend voor synthetische transvetzuren en zij die slechts in kleine hoeveelheden voorkomen in de natuur, zijn er praktisch geen risico’s voor de gezondheid.
Transvetzuren vinden we terug in kant –en klare gerechten, snoepgoed, patisserie, koekjes, taartdeeg, ontbijtgranen, margarines met gehydrogeneerde oliën,...
Daar de fabrikant niet verplicht is om op verpakkingen de hoeveelheid transvetzuren weer te geven, kunnen we toch op volgende manier uitrekenen hoeveel er werkelijk aanwezig is in een bepaald product:
• Maak de som van de verzadigde en de mono - en poly - onverzadigde vetzuren.
• Trek deze som af van het totaal aantal vetten.
• Het bekomen resultaat geeft de hoeveelheid transvetzuren weer.
Voorbeeld
Een product met volgend voedingswaardetabel:
Voedingswaarde Per 100g
Energie
455 kcal
Eiwitten 7 g
Koolhydraten 66 g
Vetten Totaal
Waarvan verzadigd:
Waarvan mono - onverzadigd:
Waarvan poly - onverzadigd: 17 g
8.5 g
5.1 g
2.6 g
De som van verzadigde en onverzadigde vetzuren: 8.5 g + 5.1 g + 2.6 g = 16.2 g
Deze som aftrekken van het totaal gehalte aan vetten: 17 g – 16.2 g = 0.8 g
Ons product bevat per 100 g 0.8 g transvetzuren.
Controleer steeds het etiket, geen transvetzuren ? Oké ! u mag het kopen.
De laatste decennia hebben we de gewoonte om gehydrogeneerde vetten te gebruiken voor de bereiding van talrijke gerechten. We moeten opnieuw leren gebruik maken van olijf -, noten - en koolzaadolie, en zo rauwkost op smaak te brengen. De consumptie van boter moeten we echter beperken tot zeer kleine hoeveelheden en de boter nooit gaan verhitten. (dus enkel af en toe gebruiken om te smeren…)
© Copyright 2008 - Medical Diet Center
Comment