Kunstmatig veteiwit

**harold** · 08-04-2005, 19:11

Cholesterol is een lipide stof; dit wil zeggen dat het uitsluitend in vet, dus niet in water, oplosbaar is. Het bloed, een waterige oplossing, vervoert cholesterol van en naar de cellen. Om het cholesterol te kunnen vervoeren, moet het daarom gebonden worden aan transporteurs. Dit zijn veteiwit verbindingen ofwel lipo-proteïnen: LDL en HDL.

Bron:www.doeshealthshop.nl

Het is dus niet een eiwit wat ergenst inzit maar een verbinding tussen cholesterol en eiwitten.

grtz..

**harold** · 08-04-2005, 19:13

even het gehele verhaal hier heen geplakt.

Indicatie Cholesterol

Het cholesterolgehalte in het lichaam is één van de factoren die een rol spelen bij de belangrijkste doodsoorzaak in ons land: hart- en vaataandoeningen. Cholesterol is, in tegenstelling tot wat vaak gedacht wordt, geen lichaamsvreemde stof. Integendeel, cholesterol is een elementaire bouwsteen van alle lichaamscellen en van levensbelang voor onze stofwisseling. Het is onder andere een grondstof voor de celmembranen, voor galzuren die nodig zijn voor het verteren van vet, voor geslachtshormonen zoals oestrogeen en voor de vorming van vitamine D in de huid.
Een verhoogd cholesterolgehalte wordt vaak gezien als de veroorzaker van hart- en vaataandoeningen. Dit is echter een misverstand. Wel is er een bepaalde relatie tussen een verhoogd cholesterolgehalte en hart- en vaataandoeningen. Hiervoor moet eerst onderscheid gemaakt worden tussen "goed" cholesterol (HDL) en "slecht" cholesterol (LDL).

Cholesterol is een lipide stof; dit wil zeggen dat het uitsluitend in vet, dus niet in water, oplosbaar is. Het bloed, een waterige oplossing, vervoert cholesterol van en naar de cellen. Om het cholesterol te kunnen vervoeren, moet het daarom gebonden worden aan transporteurs. Dit zijn veteiwit verbindingen ofwel lipo-proteïnen: LDL en HDL. Het cholesterol dat van de lever naar de cellen vervoerd wordt, is het LDL-cholesterol. Het cholesterol dat van de cellen terug naar de lever wordt getransporteerd is het HDL-cholesterol. LDL-cholesterol bevat relatief veel meer cholesterol dan HDL. In de vorm van geoxideerd cholesterol, ofwel oxy-cholesterol, wordt het LDL cholesterol door het lichaam onder meer gebruikt als reparatiemiddel bij vaatwand beschadigingen. Deze vorm van cholesterol heeft de neiging samen met andere stoffen, met name proteïnen en calciumzouten, bij te dragen aan de vorming van plaque.

Het totaal cholesterol gehalte is dus niet het meest bepalend als risicofactor voor hart- en vaataandoeningen. Een verkeerde balans tussen HDL en LDL wel. Een overmaat aan LDL-cholesterol is een tweemaal betere indicatie dan een verhoogd totaal cholesterol gehalte. Over het algemeen kan gesteld worden dat de verhouding LDL:HDL 3,6 of lager dient te zijn en dat HDL een vijfde van het totaal cholesterolgehalte dient uit te maken.

Leefwijze en voeding
De hoeveelheid cholesterol die wij met de voeding binnen krijgen, draagt meestal in geringe mate bij aan het lichaamseigen cholesterol. Circa 10% van het cholesterol in ons lichaam is direct afkomstig uit de voeding. Dit percentage kan variëren, afhankelijk van individuele, vaak erfelijk bepaalde verschillen, de behoefte aan cholesterol en de productie door het lichaam zelf. Met uitzondering van de hersencellen produceren alle cellen, met name in de lever en de darmwand, zelf cholesterol. Ongeveer de helft van het cholesterol in het lichaam is hergebruikt cholesterol dat in de vorm van galzouten opnieuw door de darm wordt opgenomen. De hoeveelheid cholesterol in het lichaam is dus nauwelijks afhankelijk van het cholesterol uit de voeding; de aanmaak wordt beïnvloed door vele andere factoren.

Overgewicht speelt bijvoorbeeld een rol. Dit kan een verhoogd niveau bloedvetten teweeg brengen, alsmede een grotere kans op een hoge bloeddruk. Ook roken heeft een negatieve invloed. Hierdoor kan het lichaam beroofd worden van noodzakelijke micronutriënten zoals vitamine C en daarnaast kan schade aan vaatwanden ontstaan. Een positieve invloed gaat uit van voldoende beweging. Beweging versterkt de spieren alsmede (hart) en vaatwanden, verbetert het zuurstoftransport, verlaagt de bloeddruk, stimuleert de verbranding van vetten, stimuleert de aanmaak van HDL en beweging kan ontspannend (antistress) werken.

Daarnaast kan, door middel van voedingsmaatregelen, de verhouding tussen het goede en het slechte cholesterol beïnvloed worden. Bepaalde voedingsstoffen en kruiden kunnen, in combinatie, ondersteuning bieden bij het verbeteren van de verhouding tussen het HDL gehalte ten opzichte van het LDL gehalte en kunnen daarnaast helpen voor komen dat LDL cholesterol oxideert en zich afzet in de bloedvaten.

Gugulipid
Gugulipid, bekend uit de Ayurveda, blijkt volgens onderzoek in staat om de aanmaak van cholesterol in de lever te verminderen, de uitscheiding van galzuren en cholesterol via ontlasting te verhogen en ook de afbraak van LDL cholesterol in de lever te verhogen. Tevens is aangetoond dat het thermogene eigenschappen bezit die resulteren in een versnelde stofwisseling en gewichtsverlies. Dit is behulpzaam bij mensen die met overgewicht en hartklachten kampen.

Tocotriënolen
Tocotriënolen zijn verbindingen die verwant zijn aan de tocoferolen (vitamine E). Deze stoffen worden met name aangetroffen in palm-, rijst-, tarwe- en gerstolie. Uit meerdere onderzoeken blijkt dat tocotriënolen een belangrijke rol spelen bij het reguleren van de omzetting van cholesterol in de lever. Bij vergelijkend onderzoek tussen tocotriënolen en tocoferolen blijkt dat tocotriënolen effectiever zijn dan tocoferolen bij het verlagen van zowel het totale, als het LDL cholesterol gehalte. Beide stoffen bieden bescherming tegen schade aan de wanden van de slagaderen. Tocotriënolen hebben echter een veel effectiever cholesterol verlagend effect.

Fosfatidyl-choline
Fosfatidyl-choline verhoogt de oplosbaarheid van cholesterol en vermindert de kans op het ontwikkelen van arteriosclerose (afzetting van vet in de slagaderen). Onderzoek toont aan dat fosfatidyl-choline in staat is om het totaal cholesterol gehalte te laten dalen en platelet aggregatie tegen te gaan.

Isoflavonen uit soja
Meerdere onderzoeken tonen de positieve werking van soja isoflavonen bij arteriosclerose. Diverse werkingsmechanismen van soja zijn in staat om het LDL gehalte te laten dalen en oxidatie van LDL in de slagaderen tegen te gaan. De isoflavonen uit soja en mogelijk soja-eiwit, laten het cholesterol gehalte dalen door ervoor te zorgen dat de heropname wordt verminderd en door ervoor te zorgen dat er meer wordt uitgescheiden door het lichaam. Bovendien zijn de isoflavonen in staat om platelet aggregatie te verminderen, een effect dat kan helpen bij het verminderen van de opbouw van plaque in de slagaderen.

Knoflook
De effecten van knoflook op het verlagen van het LDL cholesterol en triglycerides, alsmede het verminderen van platelet aggregatie door het tegengaan van de aanmaak van tromboxanen, zijn uitgebreid beschreven. Vaak wordt het meest bekende bestanddeel van knoflook, allicine, hiervoor verantwoordelijk geacht. Allicine is echter een zeer instabiele stof die uiteenvalt in andere zwavelhoudende stoffen zoals ajoene. Ajoene is de stof die in verband met hart- en vaataandoeningen de meeste aandacht verdient. De enige knoflookpreparaten waarin deze stof wordt aangetroffen zijn preparaten die vervaardigd zijn door een koude oliemaceratie.

Pantethine
Pantethine is de co-enzymatische vorm van pantotheenzuur (vitamine B5). Volgens onderzoek heeft deze vorm een aanzienlijke lipide verlagende werking. Pantethine speelt een belangrijke rol bij het terugdringen van het totale cholesterol gehalte, het LDL cholesterol en triglyceriden en daarnaast het verhogen van het HDL cholesterol. Pantethine kan de omzetting van cholesterol verhinderen en daarnaast bevorderen dat vet gebruikt wordt als energiebron in het lichaam.

Druivenpit extract
Druivenpit extract (OPC) heeft krachtige anti-oxidatieve eigenschappen en bestrijdt vrije radicalen. Vetten en vooral cholesterol zijn gevoelig voor schade door vrije radicalen. Als vetten en cholesterol worden beschadigd door oxidatie, vormen zij giftige substanties (lipide peroxides) die schade aanrichten aan cellen en ziekte aan hart en bloedvaten in gang zetten. OPC's hebben volgens onderzoek de mogelijkheid om de vorming hiervan tegen te gaan, de start van lipide peroxidatie uit te stellen en vrije ijzer moleculen te binden (vrij ijzer in het lichaam oxideert vet en cholesterol in de slagaderen). In Frankrijk staan extracten van druivenpitten geregistreerd als medicijn

**KeepItReal** · 08-04-2005, 19:19

Kunstmatig veteiwit heb ik nog nooit van gehoord.

Lipoproteine zou veteiwit kunnen zijn, al vind ik veteiwit wel een rare term dan.

Waar kwam je die zin tegen, en ik welke context? Misschien wordt het dan wat duidelijker.

**Curiosio** · 08-04-2005, 19:20

Harold helemaal geweldig!

Greets...

**Curiosio** · 08-04-2005, 19:22

Originally posted by [b

Citaat[/b] (KeepItReal @ Apr. 08 2005,20:19)]Kunstmatig veteiwit heb ik nog nooit van gehoord.

Lipoproteine zou veteiwit kunnen zijn, al vind ik veteiwit wel een rare term dan.

Waar kwam je die zin tegen, en ik welke context? Misschien wordt het dan wat duidelijker.

Hier het stukje...

Greets...

**harold** · 08-04-2005, 19:23

veteiwitten is denk ik,een begrijpelijker woord dan lipo-proteine zeker voor een leek.

grtz..

**Been** · 09-04-2005, 03:36

nog nooit van gehoort

Kunstmatig veteiwit