Is suiker verslavend of niet?

[rain]

dubbel

[FitnessBoer]

@ Pesc, die laatste bedoelde ik ja Al ruim anderhalf jaar geleden dat ik die heb gezien maar was toen echt een eye-opener. Sindsdien frisdrank(op bij het stappen na ) afgezworen

[akito]

Filmpje dat pesc post van dr lustig is het kijken zeker waard, verder lijkt 't me een uitgemaakte zaak (GGD is er altijd als laatste bij )
Wel mooi trouwens een familielid moest laatst naar een voedingsdeskundige n.a.v. darmklachten en die kreeg verteld veel speltbrood, eiwitrijke producten (eieren,kalkoen,kip) en (vette) vis te eten, niet teveel op vetinname te letten (zelfs meer vet eten) en (vrijwel) elke vorm van geraffineerde suiker achterwege te laten. Eigenlijk gewoon exact wat de gemiddelde hier eet

[pescatore]

Deze is alleen voor mensen die de basisprincipes beheersen van de verwerking van voedingsstoffen, anders is het wss niet goed te volgen:

Interventions to Reduce Sugar Consumption - YouTube

[dynobet]

Ik heb nog niet alles gelezen eerlijk gezegd
Maar wat is jouw mening mbt suikerverslaving?

Ik zal daar morgen op reageren.

[rain]

Niet mijn mening aangezien ik maar een leek ben maar er zijn ook genoeg tegenstanders van dr Lustig.s gedachtengoed. De fructofobie van dr. Lustig

Door chivo op 5 januari, 2012 - 22:24Dr. Lustig is geen voorstander van fructose en fructosesiroop (uit maïs), zo wordt duidelijk uit een zeer populaire video op YouTube. In een 90 minuten durende aaneenrijging van biochemische-, nutriënttechnische- en medische feiten, overtuigt hij zijn publiek dat fructose een gif is. Zijn pleidooi is welbespraakt, onderhoudend, overtuigend en bevat zeker belangrijke punten, maar is het ook waar?

***** Nieuwe ontwikkelingen rondom fructose en dr. Lustig zijn te lezen in het vervolgartikel 'Suikerstress', waaruit duidelijk wordt dat niet fructose, maar gewichtstoename het echte probleem is. *****


Dr. Lustig in een 90 minuten durend pleidooi voor de ban van suikers en met name fructose(siroop). Sugar, the bitter truth (YouTube: Engels)

Koolhydraten	Vetten	Eiwitten
+2 %	+7%	+3%
Koolhydraten die de obesitasepidemie moeten veroorzaken zijn het minst toegenomen, terwijl de verzadigende eiwitten en vetten wel flink gestegen zijn.

Dik van de suikers?
Dr. Lustig begint zijn verhaal met het standpunt, dat de energiebalans correct is en dat sporten weinig bedraagt aan afslanken. Wij eten dus teveel, waardoor het hormoon leptine zijn werk niet meer doet. Daardoor krijgen we geen signaal meer om te stoppen. De Amerikanen zijn ook steeds meer gaat consumeren en de NHANES data suggereert, dat men van gemiddeld 2.172 kcal per dag in 1970 naar 2.775 kcal is gegaan in 2007 (ERS 2009). Dr. Lustig stelt dat de toegenomen kcal vooral uit koolhydraten zijn gekomen. Dat is een belangrijk gegeven, aangezien suikers en dan vooral fructose, mogelijk de werking van leptine remt. Een nadere analyse van de data laat echter iets heel anders zien. De koolhydratengroep is namelijk het minst hard gestegen. De toename van suikers en daarmee ook fructose is zelfs laag in vergelijking met vet. Het is de eerste uit een hele serie feitelijke onjuistheden in de video van Ludwig.


Deze grafiek, geproduceerd door de USDA zelf, laat zien, dat de koolhydrateninname als trend dalende is, terwijl het vetaandeel flink is toegenomen. Dit is geheel in lijn met onze analyse, maar in strijd met de door dr. Lustig gepresenteerde 'feiten'.

Een nadere analyse van de NHANES data heeft een interessante publicatie opgeleverd over snoepen (O'Neil CE 2011). Op basis van de criteria gaat men uit van 20 procent snoepers. Van de 600 kcal extra, die de Amerikanen sinds 1970 zijn gaan eten, moet schijnbaar een groot deel uit snoep komen. Daar raakt de lever van overbelast, volgt leptineresistentie en wordt men vet van de suikers. De NHANES data laat echter zien dat de BMI van de snoepers, een klein beetje lager ligt dan de rest. Dit is in strijd met het verhaal van Lustig.

Ronduit geschokt reageert het publiek op het feit, dat er 6 maanden oude obese baby's zijn. Baby’s kunnen niet sporten en ze bepalen hun eigen eten niet, dus moet het wel aan de flesvoeding liggen, dat ook suiker bevat. Dat is op zich een interessante gedachte, maar flesvoeding neemt af ten faveure van borstvoeding, terwijl obese baby's toenemen. Dit wordt nergens in de presententatie van Lustig geadresseerd. Het is een van de vele onvolkomenheden in zijn theorie.

Kompeito, traditioneel Japans suikergoed geïntroduceerd door de Portugezen en gemeengoed sinds de Meiji periode (1868-1912)

Interessant zijn ook de opmerkingen over de Japanse eetgewoontes, die volgens Lustig op fruit na, suikervrij zijn. Het zou moeten verklaren waarom zij wel dun zijn. Hij toont zich daarbij geen kenner van de Japanse eetgewoontes. Zo is er een gesuikerde zoete drank Gyokuro, de alom aanwezige en suikerrijke soja saus, de in suiker gefermenteerde sake drank, de gesuikerde maaltijden Sukiyak, Zaza-mushi en het traditionele snoep Kompeito, Karumetou en Mizuame. Ze eten vaak ook heel veel fruit, vol met suikers en fructose. Er is suiker alom in de traditionele Japanse cultuur. Het zorgvuldig opgebouwde verhaal van Lustig, begint af te brokkelen.

Tot nu hebben we het voornamelijk gehad over observationele data. Dat is geen bewijs, maar aangezien Lustig deze argumenten opwerpt, moeten ze ook geadresseerd worden en blijken ze verrassend weinig om het lijf te hebben.

Biochemie onbegrepen
In de video worden ook opvallende biochemische uitspraken gedaan. Zo wordt ethanol een koolhydraat genoemd. Dat is per definitie verkeerd. Het mag dan koolstof- en waterstofatomen bevatten, maar dat maakt het geen koolhydraat. Het is chemisch bezien uit een andere familie en het volgt bovendien een ander biochemisch pad. Als er al zoiets is als suikerverslaving, dan kan elke hulpverlener vertellen, dat het in niets lijkt op alcoholverslaving. Het vergelijk is een wel een hele populistische manier om je gelijk proberen te halen.


Een ander opvallende uitspraak is dat er van fructose geen glycogeen gemaakt kan worden. Dat is pertinent onwaar. Fructose kan met fructokinase, via fructose-1-fosfaat worden gesplitst door aldolase B, waardoor dihydroxyaceton fosfaat and glyceraldehyde ontstaat. Met behulp van triokinase wordt glyceraldehyde-3-fosfaat geproduceerd. Hiermee is het een grondstof voor glucose en glycogeen.

Verder wordt gesteld dat fructose geen insulineresponse opwekt en daarmee niet leidt tot een verzadigingssignaal. Dit moet het pleidooi van overeten door fructose versterken. Ook dit lijkt weer een afleidingsmanouevre, aangezien fructose zelden of nooit geïsoleerd voorkomt. Tafelsuiker en ook het gedemoniseerde fructosesiroop bestaan voor de helft uit glucose, dat wel een insulinerespons opwekt. Daarnaast is het interessant om te weten, dat fructose weldegelijk verzadigt, net zo goed of vaak beter dan glucose (Moran TH 2009). Zo zie je maar weer dat de focus op een handjevol hormonen, leidt tot allerlei slecht onderbouwde aannames. Gezoete dranken, waar vaak ook fructose in verwerkt zit, verzadigen minder goed dan vast voedsel (Rolls B 2008). Dat betekent niet dat fructose de boosdoener is, maar de vloeibare calorieën. Fructose uit fruit kan wel de goedkeuring dragen van Lustig, aangezien fruit vezels bevat, die de schadelijke werking van fructose teniet doet. Fructose is gif en God heeft het gif verpakt met een tegengif, volgens Lustig. Hoe meer fructose, hoe meer vezels in de natuur, meent hij. Dit is wederom een uitspraak die niet onderbouwd wordt en ook niet waar is.

Energiebalans onbegrepen
In de Coca Cola conspiracy grapt hij (hopen we) over de geheime formule van Coca Cola (die allang bekend is). Daarbij laat hij zien dat de inhoud van een fles cola van 1955 tot 1992 meer dan verdubbeld is tot een halve liter. Elke dag zo'n fles leegdrinken, zou volgens Lustig, leiden tot 10 kg gewicht extra per jaar. Het is altijd interessant om te zien, dat de mensen die de energiebalans te simpel vinden, deze vaak helemaal niet begrijpen. Het is niet mogelijk om 10 kg extra aan te komen, door het zelfremmend effect van toegenomen gewicht. Gewichtsfluctuatie verloopt nooit linear. Het is de zoveelste onwaarheid in de video van Lustig.

Alle problemen die Lustig schetst door fructoseconsumptie, ontstaan in normale omstandigheden, alleen bij een chronische positieve energiebalans. Het ludieke experiment van professor Haub is daar weer een voorbeeld van. Deze viel 12 kg af in twee maanden met hoofdzakelijk twinkies, ware fructose- en transvetzuurbommen. Een saillant details was dat de glucose- en de lipidenhuishouding, na twee maanden lange overspoeling van vet en fructose, voorbeeldig bleek te zijn. Ondanks een massale aanslag op de lever, was er van insulineresistentie geen sprake. In tegenstelling tot wat Lustig suggereert, kun je uitstekend afslanken met een fructoserijk dieet, hetgeen in diverse andere experimenten allang is aangetoond. Het laat weer eens zien, hoe slecht de energiebalans wordt begrepen, ook door Lustig.

Overwegingen
Het verhaal van Lustig bevat voldoende populistische onjuistheden om gepaste argwaan te wekken. Veel van de bangmakerij is gestoeld op onnatuurlijke hoeveelheden van fructose in pure vorm (Teff m 2004), die nooit op deze wijze geconsumeerd wordt. Daarnaast is er vooral veel getest op ratten, die een afwijkend koolhydratenmetabolisme hebben. Het verhaal van Lustig is daarmee, niet allemaal fout, maar veel van de punten zijn gebaseerd op theorie, vooral van toepassing op theoretische situaties.

De video van Lustig heeft wel iets weg van de toren van Pisa. Niet stevig genoeg om tegen aan te leunen, maar wel een leuke toeristische attractie.

De argumenten zijn speculatief en gebaseerd op rammelende observationele data. Daarnaast wordt er sterk geleund op biochemische verklaringen, zonder toe te lichten of dit in de praktijk getest is. Het interessante is dat het, juist fructose, al eerder overkomen is. Zo werd de gewraakte zoetstof, enkele decennia geleden heilig verklaard, aangezien het een natuurproduct is, dat minder calorieën bevat dan suiker (zoetkracht technisch bezien) en bovendien niet glykemisch belastend is. Daarmee was nog steeds niet bewezen dat fructose ook goed voor ons is. Nu is het precies andersom, wederom zonder bewijs. De geschiedenis herhaalt zich dus weer.

Het meest storende is wel, dat zaken uit de context worden gehaald. Fructose is niet slecht, het is een normaal metaboliet, dat door het lichaam zelf gemaakt kan worden. De lever kan het prima verwerken en bij overschot wordt het omgezet in vet, dat vervolgens verbrand wordt. Daar zit dan ook de crux. Het probleem ontstaat namelijk als het niet verbrand wordt, maar dat is een probleem van teveel kcal, niet van fructose. Dat maakt fructose natuurlijk niet ineens heilig. Onnatuurlijke hoeveelheden van natuurlijke stoffen zijn zelden goed. Dat geldt ook voor fructose.

Wat overblijft is dat we teveel eten en daar zijn meerdere factoren voor aan te wijzen. Suikers zijn verleiders, evenals zout en nodigen uit tot meer eten. Hetzelfde geldt voor reclame, grootverpakking, eten voor de televisie, lekker gezellig kokkerellen en vele andere factoren waar we nog niet van op de hoogte zijn. Fructose aanwijzen als de hoofdschuldige op basis van oneigelijke argumenten, is dus weinig overtuigend. Dr. Lustig is een gerespecteerd man, die ook wetenschappelijk gepubliceerd heeft. Zoals altijd blijken wetenschappers (gelukkig) ook gewoon menselijk te zijn, waardoor ook zij soms verblind raken door hun eigen overtuiging.

Conclusie
Wij hebben een obesitasprobleem, daar is iedereen het over eens. De experts weten niet hoe dit precies komt, maar het is redelijk om aan te nemen, dat dit multifactorieel is. Het probleem toeschrijven aan een enkele factor zoals fructose, is niet alleen zeer ongenuanceerd, maar zelfs ongeïnformeerd. Natuurlijk is teveel fructose niet goed. Als je meer dan 7 blikjes frisdrank per dag drinkt, dan kom je misschien in de problemen, maar zei je moeder dat ook al niet? Die kreeg met die uitspraak natuurlijk geen 2 miljoen hits op YouTube. Is die fructofobie toch nog ergens goed voor!

Opmerkingen	Onze kritisch noten zijn gemaild naar dr. Lustig, waar we geen reactie van vernomen hebben. Mocht deze alsnog volgen, dan zullen we deze natuurlijk plaatsen. Gerelateerde artikelen: Suikervervangers deel 1: Stevia, natuurlijke zoetstof Insuline onbegrepen deel 1: Is insuline een dikmaker Suikerstress, het middel is erger dan de kwaal Op 1 feb 2012 publiceerde Nature een opinierend stuk met de titel 'Public health: the toxic truth about sugar', waarbij de auteurs (o.a. dr. Lustig) pleiten voor een wettelijke ban op suiker. Het stuiite op kritiek van verschillende obesitasdeskundigen, die het simplistisch en oppervlakkig vinden om een enkele schuldige aan te wijzen voor de complexiteit van het probleem obesitas. 13 feb 2012, macronutrientengrafiek van de USDA ingemonteerd. Deze organisatie beheert de data en uit hun analyse, die aansluit op die van ons, blijkt dat de KH inname verminderd is, in tegenstelling tot wat dr. Lustig beweerd. Drie nieuwe reviews in 2012 laten overduidelijk zien dat fructose geen probleem oplevert, maar een teveel aan calorieën. Zie voor details: Suikerstress, het middel is erger dan de kwaal
Belangen	Geen conflicterende belangen
Copyright	Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, worden opgeslagen of openbaar gemaakt in enige vorm of op enige wijze zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.
Bronnen	ERS (2009) Economic Research Service, USDA. Loss-Adjusted Food Availability Data. Updated Feb 27, 2009 Lustig R (2009) Sugar, the bitter truth. Video op YouTube, geraadpleegd 5 jan 2012 Moran TH (2009). Fructose and satiety. J Nutr. 2009 Jun;139(6):1253S-1256S. O'Neil CE (2011), Fulgoni VL 3rd, Nicklas TA. Candy consumption was not associated with body weight measures, risk factors for cardiovascular disease, or metabolic syndrome in US adults: NHANES 1999-2004. Nutr Res. 2011 Feb;31(2):122-30. Teff KL (2004), Elliott SS, Tschöp M, e.a.. Dietary fructose reduces circulating insulin and leptin, attenuates postprandial suppression of ghrelin, and increases triglycerides in women. J Clin Endocrinol Metab. 2004 Jun;89(6):2963-72.

[pescatore]

Niet mijn mening aangezien ik maar een leek ben maar er zijn ook genoeg tegenstanders van dr Lustig.s gedachtengoed. De fructofobie van dr. Lustig

Door chivo op 5 januari, 2012 - 22:24Dr. Lustig is geen voorstander van fructose en fructosesiroop (uit maïs), zo wordt duidelijk uit een zeer populaire video op YouTube. In een 90 minuten durende aaneenrijging van biochemische-, nutriënttechnische- en medische feiten, overtuigt hij zijn publiek dat fructose een gif is. Zijn pleidooi is welbespraakt, onderhoudend, overtuigend en bevat zeker belangrijke punten, maar is het ook waar?

***** Nieuwe ontwikkelingen rondom fructose en dr. Lustig zijn te lezen in het vervolgartikel 'Suikerstress', waaruit duidelijk wordt dat niet fructose, maar gewichtstoename het echte probleem is. *****


Dr. Lustig in een 90 minuten durend pleidooi voor de ban van suikers en met name fructose(siroop). Sugar, the bitter truth (YouTube: Engels)

Koolhydraten	Vetten	Eiwitten
+2 %	+7%	+3%
Koolhydraten die de obesitasepidemie moeten veroorzaken zijn het minst toegenomen, terwijl de verzadigende eiwitten en vetten wel flink gestegen zijn.

Dik van de suikers?
Dr. Lustig begint zijn verhaal met het standpunt, dat de energiebalans correct is en dat sporten weinig bedraagt aan afslanken. Wij eten dus teveel, waardoor het hormoon leptine zijn werk niet meer doet. Daardoor krijgen we geen signaal meer om te stoppen. De Amerikanen zijn ook steeds meer gaat consumeren en de NHANES data suggereert, dat men van gemiddeld 2.172 kcal per dag in 1970 naar 2.775 kcal is gegaan in 2007 (ERS 2009). Dr. Lustig stelt dat de toegenomen kcal vooral uit koolhydraten zijn gekomen. Dat is een belangrijk gegeven, aangezien suikers en dan vooral fructose, mogelijk de werking van leptine remt. Een nadere analyse van de data laat echter iets heel anders zien. De koolhydratengroep is namelijk het minst hard gestegen. De toename van suikers en daarmee ook fructose is zelfs laag in vergelijking met vet. Het is de eerste uit een hele serie feitelijke onjuistheden in de video van Ludwig.


Deze grafiek, geproduceerd door de USDA zelf, laat zien, dat de koolhydrateninname als trend dalende is, terwijl het vetaandeel flink is toegenomen. Dit is geheel in lijn met onze analyse, maar in strijd met de door dr. Lustig gepresenteerde 'feiten'.

Een nadere analyse van de NHANES data heeft een interessante publicatie opgeleverd over snoepen (O'Neil CE 2011). Op basis van de criteria gaat men uit van 20 procent snoepers. Van de 600 kcal extra, die de Amerikanen sinds 1970 zijn gaan eten, moet schijnbaar een groot deel uit snoep komen. Daar raakt de lever van overbelast, volgt leptineresistentie en wordt men vet van de suikers. De NHANES data laat echter zien dat de BMI van de snoepers, een klein beetje lager ligt dan de rest. Dit is in strijd met het verhaal van Lustig.

Ronduit geschokt reageert het publiek op het feit, dat er 6 maanden oude obese baby's zijn. Baby’s kunnen niet sporten en ze bepalen hun eigen eten niet, dus moet het wel aan de flesvoeding liggen, dat ook suiker bevat. Dat is op zich een interessante gedachte, maar flesvoeding neemt af ten faveure van borstvoeding, terwijl obese baby's toenemen. Dit wordt nergens in de presententatie van Lustig geadresseerd. Het is een van de vele onvolkomenheden in zijn theorie.

Kompeito, traditioneel Japans suikergoed geïntroduceerd door de Portugezen en gemeengoed sinds de Meiji periode (1868-1912)

Interessant zijn ook de opmerkingen over de Japanse eetgewoontes, die volgens Lustig op fruit na, suikervrij zijn. Het zou moeten verklaren waarom zij wel dun zijn. Hij toont zich daarbij geen kenner van de Japanse eetgewoontes. Zo is er een gesuikerde zoete drank Gyokuro, de alom aanwezige en suikerrijke soja saus, de in suiker gefermenteerde sake drank, de gesuikerde maaltijden Sukiyak, Zaza-mushi en het traditionele snoep Kompeito, Karumetou en Mizuame. Ze eten vaak ook heel veel fruit, vol met suikers en fructose. Er is suiker alom in de traditionele Japanse cultuur. Het zorgvuldig opgebouwde verhaal van Lustig, begint af te brokkelen.

Tot nu hebben we het voornamelijk gehad over observationele data. Dat is geen bewijs, maar aangezien Lustig deze argumenten opwerpt, moeten ze ook geadresseerd worden en blijken ze verrassend weinig om het lijf te hebben.

Biochemie onbegrepen
In de video worden ook opvallende biochemische uitspraken gedaan. Zo wordt ethanol een koolhydraat genoemd. Dat is per definitie verkeerd. Het mag dan koolstof- en waterstofatomen bevatten, maar dat maakt het geen koolhydraat. Het is chemisch bezien uit een andere familie en het volgt bovendien een ander biochemisch pad. Als er al zoiets is als suikerverslaving, dan kan elke hulpverlener vertellen, dat het in niets lijkt op alcoholverslaving. Het vergelijk is een wel een hele populistische manier om je gelijk proberen te halen.


Een ander opvallende uitspraak is dat er van fructose geen glycogeen gemaakt kan worden. Dat is pertinent onwaar. Fructose kan met fructokinase, via fructose-1-fosfaat worden gesplitst door aldolase B, waardoor dihydroxyaceton fosfaat and glyceraldehyde ontstaat. Met behulp van triokinase wordt glyceraldehyde-3-fosfaat geproduceerd. Hiermee is het een grondstof voor glucose en glycogeen.

Verder wordt gesteld dat fructose geen insulineresponse opwekt en daarmee niet leidt tot een verzadigingssignaal. Dit moet het pleidooi van overeten door fructose versterken. Ook dit lijkt weer een afleidingsmanouevre, aangezien fructose zelden of nooit geïsoleerd voorkomt. Tafelsuiker en ook het gedemoniseerde fructosesiroop bestaan voor de helft uit glucose, dat wel een insulinerespons opwekt. Daarnaast is het interessant om te weten, dat fructose weldegelijk verzadigt, net zo goed of vaak beter dan glucose (Moran TH 2009). Zo zie je maar weer dat de focus op een handjevol hormonen, leidt tot allerlei slecht onderbouwde aannames. Gezoete dranken, waar vaak ook fructose in verwerkt zit, verzadigen minder goed dan vast voedsel (Rolls B 2008). Dat betekent niet dat fructose de boosdoener is, maar de vloeibare calorieën. Fructose uit fruit kan wel de goedkeuring dragen van Lustig, aangezien fruit vezels bevat, die de schadelijke werking van fructose teniet doet. Fructose is gif en God heeft het gif verpakt met een tegengif, volgens Lustig. Hoe meer fructose, hoe meer vezels in de natuur, meent hij. Dit is wederom een uitspraak die niet onderbouwd wordt en ook niet waar is.

Energiebalans onbegrepen
In de Coca Cola conspiracy grapt hij (hopen we) over de geheime formule van Coca Cola (die allang bekend is). Daarbij laat hij zien dat de inhoud van een fles cola van 1955 tot 1992 meer dan verdubbeld is tot een halve liter. Elke dag zo'n fles leegdrinken, zou volgens Lustig, leiden tot 10 kg gewicht extra per jaar. Het is altijd interessant om te zien, dat de mensen die de energiebalans te simpel vinden, deze vaak helemaal niet begrijpen. Het is niet mogelijk om 10 kg extra aan te komen, door het zelfremmend effect van toegenomen gewicht. Gewichtsfluctuatie verloopt nooit linear. Het is de zoveelste onwaarheid in de video van Lustig.

Alle problemen die Lustig schetst door fructoseconsumptie, ontstaan in normale omstandigheden, alleen bij een chronische positieve energiebalans. Het ludieke experiment van professor Haub is daar weer een voorbeeld van. Deze viel 12 kg af in twee maanden met hoofdzakelijk twinkies, ware fructose- en transvetzuurbommen. Een saillant details was dat de glucose- en de lipidenhuishouding, na twee maanden lange overspoeling van vet en fructose, voorbeeldig bleek te zijn. Ondanks een massale aanslag op de lever, was er van insulineresistentie geen sprake. In tegenstelling tot wat Lustig suggereert, kun je uitstekend afslanken met een fructoserijk dieet, hetgeen in diverse andere experimenten allang is aangetoond. Het laat weer eens zien, hoe slecht de energiebalans wordt begrepen, ook door Lustig.

Overwegingen
Het verhaal van Lustig bevat voldoende populistische onjuistheden om gepaste argwaan te wekken. Veel van de bangmakerij is gestoeld op onnatuurlijke hoeveelheden van fructose in pure vorm (Teff m 2004), die nooit op deze wijze geconsumeerd wordt. Daarnaast is er vooral veel getest op ratten, die een afwijkend koolhydratenmetabolisme hebben. Het verhaal van Lustig is daarmee, niet allemaal fout, maar veel van de punten zijn gebaseerd op theorie, vooral van toepassing op theoretische situaties.

De video van Lustig heeft wel iets weg van de toren van Pisa. Niet stevig genoeg om tegen aan te leunen, maar wel een leuke toeristische attractie.

De argumenten zijn speculatief en gebaseerd op rammelende observationele data. Daarnaast wordt er sterk geleund op biochemische verklaringen, zonder toe te lichten of dit in de praktijk getest is. Het interessante is dat het, juist fructose, al eerder overkomen is. Zo werd de gewraakte zoetstof, enkele decennia geleden heilig verklaard, aangezien het een natuurproduct is, dat minder calorieën bevat dan suiker (zoetkracht technisch bezien) en bovendien niet glykemisch belastend is. Daarmee was nog steeds niet bewezen dat fructose ook goed voor ons is. Nu is het precies andersom, wederom zonder bewijs. De geschiedenis herhaalt zich dus weer.

Het meest storende is wel, dat zaken uit de context worden gehaald. Fructose is niet slecht, het is een normaal metaboliet, dat door het lichaam zelf gemaakt kan worden. De lever kan het prima verwerken en bij overschot wordt het omgezet in vet, dat vervolgens verbrand wordt. Daar zit dan ook de crux. Het probleem ontstaat namelijk als het niet verbrand wordt, maar dat is een probleem van teveel kcal, niet van fructose. Dat maakt fructose natuurlijk niet ineens heilig. Onnatuurlijke hoeveelheden van natuurlijke stoffen zijn zelden goed. Dat geldt ook voor fructose.

Wat overblijft is dat we teveel eten en daar zijn meerdere factoren voor aan te wijzen. Suikers zijn verleiders, evenals zout en nodigen uit tot meer eten. Hetzelfde geldt voor reclame, grootverpakking, eten voor de televisie, lekker gezellig kokkerellen en vele andere factoren waar we nog niet van op de hoogte zijn. Fructose aanwijzen als de hoofdschuldige op basis van oneigelijke argumenten, is dus weinig overtuigend. Dr. Lustig is een gerespecteerd man, die ook wetenschappelijk gepubliceerd heeft. Zoals altijd blijken wetenschappers (gelukkig) ook gewoon menselijk te zijn, waardoor ook zij soms verblind raken door hun eigen overtuiging.

Conclusie
Wij hebben een obesitasprobleem, daar is iedereen het over eens. De experts weten niet hoe dit precies komt, maar het is redelijk om aan te nemen, dat dit multifactorieel is. Het probleem toeschrijven aan een enkele factor zoals fructose, is niet alleen zeer ongenuanceerd, maar zelfs ongeïnformeerd. Natuurlijk is teveel fructose niet goed. Als je meer dan 7 blikjes frisdrank per dag drinkt, dan kom je misschien in de problemen, maar zei je moeder dat ook al niet? Die kreeg met die uitspraak natuurlijk geen 2 miljoen hits op YouTube. Is die fructofobie toch nog ergens goed voor!

Opmerkingen	Onze kritisch noten zijn gemaild naar dr. Lustig, waar we geen reactie van vernomen hebben. Mocht deze alsnog volgen, dan zullen we deze natuurlijk plaatsen. Gerelateerde artikelen: Suikervervangers deel 1: Stevia, natuurlijke zoetstof Insuline onbegrepen deel 1: Is insuline een dikmaker Suikerstress, het middel is erger dan de kwaal Op 1 feb 2012 publiceerde Nature een opinierend stuk met de titel 'Public health: the toxic truth about sugar', waarbij de auteurs (o.a. dr. Lustig) pleiten voor een wettelijke ban op suiker. Het stuiite op kritiek van verschillende obesitasdeskundigen, die het simplistisch en oppervlakkig vinden om een enkele schuldige aan te wijzen voor de complexiteit van het probleem obesitas. 13 feb 2012, macronutrientengrafiek van de USDA ingemonteerd. Deze organisatie beheert de data en uit hun analyse, die aansluit op die van ons, blijkt dat de KH inname verminderd is, in tegenstelling tot wat dr. Lustig beweerd. Drie nieuwe reviews in 2012 laten overduidelijk zien dat fructose geen probleem oplevert, maar een teveel aan calorieën. Zie voor details: Suikerstress, het middel is erger dan de kwaal
Belangen	Geen conflicterende belangen
Copyright	Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, worden opgeslagen of openbaar gemaakt in enige vorm of op enige wijze zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.
Bronnen	ERS (2009) Economic Research Service, USDA. Loss-Adjusted Food Availability Data. Updated Feb 27, 2009 Lustig R (2009) Sugar, the bitter truth. Video op YouTube, geraadpleegd 5 jan 2012 Moran TH (2009). Fructose and satiety. J Nutr. 2009 Jun;139(6):1253S-1256S. O'Neil CE (2011), Fulgoni VL 3rd, Nicklas TA. Candy consumption was not associated with body weight measures, risk factors for cardiovascular disease, or metabolic syndrome in US adults: NHANES 1999-2004. Nutr Res. 2011 Feb;31(2):122-30. Teff KL (2004), Elliott SS, Tschöp M, e.a.. Dietary fructose reduces circulating insulin and leptin, attenuates postprandial suppression of ghrelin, and increases triglycerides in women. J Clin Endocrinol Metab. 2004 Jun;89(6):2963-72.

Ja, als je goed tussen de regels leest is dit echter op een Geert Wilders achtige manier verdraaid en uit context getrokken. Vind het een zeer zwak stuk tbh.

[pescatore]

Niet mijn mening aangezien ik maar een leek ben maar er zijn ook genoeg tegenstanders van dr Lustig.s gedachtengoed. De fructofobie van dr. Lustig

Door chivo op 5 januari, 2012 - 22:24Dr. Lustig is geen voorstander van fructose en fructosesiroop (uit maïs), zo wordt duidelijk uit een zeer populaire video op YouTube. In een 90 minuten durende aaneenrijging van biochemische-, nutriënttechnische- en medische feiten, overtuigt hij zijn publiek dat fructose een gif is. Zijn pleidooi is welbespraakt, onderhoudend, overtuigend en bevat zeker belangrijke punten, maar is het ook waar?

***** Nieuwe ontwikkelingen rondom fructose en dr. Lustig zijn te lezen in het vervolgartikel 'Suikerstress', waaruit duidelijk wordt dat niet fructose, maar gewichtstoename het echte probleem is. *****


Dr. Lustig in een 90 minuten durend pleidooi voor de ban van suikers en met name fructose(siroop). Sugar, the bitter truth (YouTube: Engels)

Koolhydraten	Vetten	Eiwitten
+2 %	+7%	+3%
Koolhydraten die de obesitasepidemie moeten veroorzaken zijn het minst toegenomen, terwijl de verzadigende eiwitten en vetten wel flink gestegen zijn.

Dik van de suikers?
Dr. Lustig begint zijn verhaal met het standpunt, dat de energiebalans correct is en dat sporten weinig bedraagt aan afslanken. Wij eten dus teveel, waardoor het hormoon leptine zijn werk niet meer doet. Daardoor krijgen we geen signaal meer om te stoppen. De Amerikanen zijn ook steeds meer gaat consumeren en de NHANES data suggereert, dat men van gemiddeld 2.172 kcal per dag in 1970 naar 2.775 kcal is gegaan in 2007 (ERS 2009). Dr. Lustig stelt dat de toegenomen kcal vooral uit koolhydraten zijn gekomen. Dat is een belangrijk gegeven, aangezien suikers en dan vooral fructose, mogelijk de werking van leptine remt. Een nadere analyse van de data laat echter iets heel anders zien. De koolhydratengroep is namelijk het minst hard gestegen. De toename van suikers en daarmee ook fructose is zelfs laag in vergelijking met vet. Het is de eerste uit een hele serie feitelijke onjuistheden in de video van Ludwig.


Deze grafiek, geproduceerd door de USDA zelf, laat zien, dat de koolhydrateninname als trend dalende is, terwijl het vetaandeel flink is toegenomen. Dit is geheel in lijn met onze analyse, maar in strijd met de door dr. Lustig gepresenteerde 'feiten'.

Een nadere analyse van de NHANES data heeft een interessante publicatie opgeleverd over snoepen (O'Neil CE 2011). Op basis van de criteria gaat men uit van 20 procent snoepers. Van de 600 kcal extra, die de Amerikanen sinds 1970 zijn gaan eten, moet schijnbaar een groot deel uit snoep komen. Daar raakt de lever van overbelast, volgt leptineresistentie en wordt men vet van de suikers. De NHANES data laat echter zien dat de BMI van de snoepers, een klein beetje lager ligt dan de rest. Dit is in strijd met het verhaal van Lustig.

Ronduit geschokt reageert het publiek op het feit, dat er 6 maanden oude obese baby's zijn. Baby’s kunnen niet sporten en ze bepalen hun eigen eten niet, dus moet het wel aan de flesvoeding liggen, dat ook suiker bevat. Dat is op zich een interessante gedachte, maar flesvoeding neemt af ten faveure van borstvoeding, terwijl obese baby's toenemen. Dit wordt nergens in de presententatie van Lustig geadresseerd. Het is een van de vele onvolkomenheden in zijn theorie.

Kompeito, traditioneel Japans suikergoed geïntroduceerd door de Portugezen en gemeengoed sinds de Meiji periode (1868-1912)

Interessant zijn ook de opmerkingen over de Japanse eetgewoontes, die volgens Lustig op fruit na, suikervrij zijn. Het zou moeten verklaren waarom zij wel dun zijn. Hij toont zich daarbij geen kenner van de Japanse eetgewoontes. Zo is er een gesuikerde zoete drank Gyokuro, de alom aanwezige en suikerrijke soja saus, de in suiker gefermenteerde sake drank, de gesuikerde maaltijden Sukiyak, Zaza-mushi en het traditionele snoep Kompeito, Karumetou en Mizuame. Ze eten vaak ook heel veel fruit, vol met suikers en fructose. Er is suiker alom in de traditionele Japanse cultuur. Het zorgvuldig opgebouwde verhaal van Lustig, begint af te brokkelen.

Tot nu hebben we het voornamelijk gehad over observationele data. Dat is geen bewijs, maar aangezien Lustig deze argumenten opwerpt, moeten ze ook geadresseerd worden en blijken ze verrassend weinig om het lijf te hebben.

Biochemie onbegrepen
In de video worden ook opvallende biochemische uitspraken gedaan. Zo wordt ethanol een koolhydraat genoemd. Dat is per definitie verkeerd. Het mag dan koolstof- en waterstofatomen bevatten, maar dat maakt het geen koolhydraat. Het is chemisch bezien uit een andere familie en het volgt bovendien een ander biochemisch pad. Als er al zoiets is als suikerverslaving, dan kan elke hulpverlener vertellen, dat het in niets lijkt op alcoholverslaving. Het vergelijk is een wel een hele populistische manier om je gelijk proberen te halen.


Een ander opvallende uitspraak is dat er van fructose geen glycogeen gemaakt kan worden. Dat is pertinent onwaar. Fructose kan met fructokinase, via fructose-1-fosfaat worden gesplitst door aldolase B, waardoor dihydroxyaceton fosfaat and glyceraldehyde ontstaat. Met behulp van triokinase wordt glyceraldehyde-3-fosfaat geproduceerd. Hiermee is het een grondstof voor glucose en glycogeen.

Verder wordt gesteld dat fructose geen insulineresponse opwekt en daarmee niet leidt tot een verzadigingssignaal. Dit moet het pleidooi van overeten door fructose versterken. Ook dit lijkt weer een afleidingsmanouevre, aangezien fructose zelden of nooit geïsoleerd voorkomt. Tafelsuiker en ook het gedemoniseerde fructosesiroop bestaan voor de helft uit glucose, dat wel een insulinerespons opwekt. Daarnaast is het interessant om te weten, dat fructose weldegelijk verzadigt, net zo goed of vaak beter dan glucose (Moran TH 2009). Zo zie je maar weer dat de focus op een handjevol hormonen, leidt tot allerlei slecht onderbouwde aannames. Gezoete dranken, waar vaak ook fructose in verwerkt zit, verzadigen minder goed dan vast voedsel (Rolls B 2008). Dat betekent niet dat fructose de boosdoener is, maar de vloeibare calorieën. Fructose uit fruit kan wel de goedkeuring dragen van Lustig, aangezien fruit vezels bevat, die de schadelijke werking van fructose teniet doet. Fructose is gif en God heeft het gif verpakt met een tegengif, volgens Lustig. Hoe meer fructose, hoe meer vezels in de natuur, meent hij. Dit is wederom een uitspraak die niet onderbouwd wordt en ook niet waar is.

Energiebalans onbegrepen
In de Coca Cola conspiracy grapt hij (hopen we) over de geheime formule van Coca Cola (die allang bekend is). Daarbij laat hij zien dat de inhoud van een fles cola van 1955 tot 1992 meer dan verdubbeld is tot een halve liter. Elke dag zo'n fles leegdrinken, zou volgens Lustig, leiden tot 10 kg gewicht extra per jaar. Het is altijd interessant om te zien, dat de mensen die de energiebalans te simpel vinden, deze vaak helemaal niet begrijpen. Het is niet mogelijk om 10 kg extra aan te komen, door het zelfremmend effect van toegenomen gewicht. Gewichtsfluctuatie verloopt nooit linear. Het is de zoveelste onwaarheid in de video van Lustig.

Alle problemen die Lustig schetst door fructoseconsumptie, ontstaan in normale omstandigheden, alleen bij een chronische positieve energiebalans. Het ludieke experiment van professor Haub is daar weer een voorbeeld van. Deze viel 12 kg af in twee maanden met hoofdzakelijk twinkies, ware fructose- en transvetzuurbommen. Een saillant details was dat de glucose- en de lipidenhuishouding, na twee maanden lange overspoeling van vet en fructose, voorbeeldig bleek te zijn. Ondanks een massale aanslag op de lever, was er van insulineresistentie geen sprake. In tegenstelling tot wat Lustig suggereert, kun je uitstekend afslanken met een fructoserijk dieet, hetgeen in diverse andere experimenten allang is aangetoond. Het laat weer eens zien, hoe slecht de energiebalans wordt begrepen, ook door Lustig.

Overwegingen
Het verhaal van Lustig bevat voldoende populistische onjuistheden om gepaste argwaan te wekken. Veel van de bangmakerij is gestoeld op onnatuurlijke hoeveelheden van fructose in pure vorm (Teff m 2004), die nooit op deze wijze geconsumeerd wordt. Daarnaast is er vooral veel getest op ratten, die een afwijkend koolhydratenmetabolisme hebben. Het verhaal van Lustig is daarmee, niet allemaal fout, maar veel van de punten zijn gebaseerd op theorie, vooral van toepassing op theoretische situaties.

De video van Lustig heeft wel iets weg van de toren van Pisa. Niet stevig genoeg om tegen aan te leunen, maar wel een leuke toeristische attractie.

De argumenten zijn speculatief en gebaseerd op rammelende observationele data. Daarnaast wordt er sterk geleund op biochemische verklaringen, zonder toe te lichten of dit in de praktijk getest is. Het interessante is dat het, juist fructose, al eerder overkomen is. Zo werd de gewraakte zoetstof, enkele decennia geleden heilig verklaard, aangezien het een natuurproduct is, dat minder calorieën bevat dan suiker (zoetkracht technisch bezien) en bovendien niet glykemisch belastend is. Daarmee was nog steeds niet bewezen dat fructose ook goed voor ons is. Nu is het precies andersom, wederom zonder bewijs. De geschiedenis herhaalt zich dus weer.

Het meest storende is wel, dat zaken uit de context worden gehaald. Fructose is niet slecht, het is een normaal metaboliet, dat door het lichaam zelf gemaakt kan worden. De lever kan het prima verwerken en bij overschot wordt het omgezet in vet, dat vervolgens verbrand wordt. Daar zit dan ook de crux. Het probleem ontstaat namelijk als het niet verbrand wordt, maar dat is een probleem van teveel kcal, niet van fructose. Dat maakt fructose natuurlijk niet ineens heilig. Onnatuurlijke hoeveelheden van natuurlijke stoffen zijn zelden goed. Dat geldt ook voor fructose.

Wat overblijft is dat we teveel eten en daar zijn meerdere factoren voor aan te wijzen. Suikers zijn verleiders, evenals zout en nodigen uit tot meer eten. Hetzelfde geldt voor reclame, grootverpakking, eten voor de televisie, lekker gezellig kokkerellen en vele andere factoren waar we nog niet van op de hoogte zijn. Fructose aanwijzen als de hoofdschuldige op basis van oneigelijke argumenten, is dus weinig overtuigend. Dr. Lustig is een gerespecteerd man, die ook wetenschappelijk gepubliceerd heeft. Zoals altijd blijken wetenschappers (gelukkig) ook gewoon menselijk te zijn, waardoor ook zij soms verblind raken door hun eigen overtuiging.

Conclusie
Wij hebben een obesitasprobleem, daar is iedereen het over eens. De experts weten niet hoe dit precies komt, maar het is redelijk om aan te nemen, dat dit multifactorieel is. Het probleem toeschrijven aan een enkele factor zoals fructose, is niet alleen zeer ongenuanceerd, maar zelfs ongeïnformeerd. Natuurlijk is teveel fructose niet goed. Als je meer dan 7 blikjes frisdrank per dag drinkt, dan kom je misschien in de problemen, maar zei je moeder dat ook al niet? Die kreeg met die uitspraak natuurlijk geen 2 miljoen hits op YouTube. Is die fructofobie toch nog ergens goed voor!

Opmerkingen	Onze kritisch noten zijn gemaild naar dr. Lustig, waar we geen reactie van vernomen hebben. Mocht deze alsnog volgen, dan zullen we deze natuurlijk plaatsen. Gerelateerde artikelen: Suikervervangers deel 1: Stevia, natuurlijke zoetstof Insuline onbegrepen deel 1: Is insuline een dikmaker Suikerstress, het middel is erger dan de kwaal Op 1 feb 2012 publiceerde Nature een opinierend stuk met de titel 'Public health: the toxic truth about sugar', waarbij de auteurs (o.a. dr. Lustig) pleiten voor een wettelijke ban op suiker. Het stuiite op kritiek van verschillende obesitasdeskundigen, die het simplistisch en oppervlakkig vinden om een enkele schuldige aan te wijzen voor de complexiteit van het probleem obesitas. 13 feb 2012, macronutrientengrafiek van de USDA ingemonteerd. Deze organisatie beheert de data en uit hun analyse, die aansluit op die van ons, blijkt dat de KH inname verminderd is, in tegenstelling tot wat dr. Lustig beweerd. Drie nieuwe reviews in 2012 laten overduidelijk zien dat fructose geen probleem oplevert, maar een teveel aan calorieën. Zie voor details: Suikerstress, het middel is erger dan de kwaal
Belangen	Geen conflicterende belangen
Copyright	Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, worden opgeslagen of openbaar gemaakt in enige vorm of op enige wijze zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.
Bronnen	ERS (2009) Economic Research Service, USDA. Loss-Adjusted Food Availability Data. Updated Feb 27, 2009 Lustig R (2009) Sugar, the bitter truth. Video op YouTube, geraadpleegd 5 jan 2012 Moran TH (2009). Fructose and satiety. J Nutr. 2009 Jun;139(6):1253S-1256S. O'Neil CE (2011), Fulgoni VL 3rd, Nicklas TA. Candy consumption was not associated with body weight measures, risk factors for cardiovascular disease, or metabolic syndrome in US adults: NHANES 1999-2004. Nutr Res. 2011 Feb;31(2):122-30. Teff KL (2004), Elliott SS, Tschöp M, e.a.. Dietary fructose reduces circulating insulin and leptin, attenuates postprandial suppression of ghrelin, and increases triglycerides in women. J Clin Endocrinol Metab. 2004 Jun;89(6):2963-72.

Ja, als je goed tussen de regels leest is dit echter op een Geert Wilders achtige manier verdraaid en uit context getrokken. Vind het een zeer zwak stuk tbh zonder significante data.

[rain]

Ja, als je goed tussen de regels leest is dit echter op een Geert Wilders achtige manier verdraaid en uit context getrokken. Vind het een zeer zwak stuk tbh zonder significante data.

Misschien/waarschijnlijk wel gesponsord en ondersteund door de almachtige suikerindustrie.

[pescatore]

Misschien/waarschijnlijk wel gesponsord en ondersteund door de almachtige suikerindustrie.

Ik probeer er ook altijd zo objectief mogelijk naar te kijken maar het verhaal, zeker het dieperliggende hormoonverhaal erachter is interessant. Hier is er nog eentje die wat recenter is:

FAT Chance - Dr. Robert Lustig - MIT Club of Northern California on Vimeo


Probleem is als je je nek uitsteekt dat er altijd mensen zijn die ongenuanceerd zaken uit verband gaan trekken. Wil niet zeggen dat alles correct is maar ik geloof wel in de hoofdlijnen omdat het akelig veel overeenkomt met de logica en de kennis die ik iig uit andere indirect verwante zaken heb opgedaan, mits de getoonde data correct is zoals men claimed.

[haci]

en de classic van Dr Lustig:

Sugar: The Bitter Truth - YouTube

Deze video was de omschakeling bij mij toen ik hem een jaar geleden zag. Lustig ftw

[Silk]

Goed topic. Wat betreft die link over protectie: dat gebeurt bij bijna elk landbouwproduct dat in Europa geproduceert kan worden.

@ het artikel van de tegenstanders van Lustig: zodra men een vergelijking met de toren van Pisa en een theorie poneren staan mijn haren overeind..

@ de links van dyno, elke is gebaseerd op ratten, dus dan is het de vraag of je wilt geloven dat de hersenen van een rat te vergelijken zijn met die van een mens. Ik moet zeggen dat ik zelf lichtelijk overgehaald ben.. Heb je nog meer artikelen Dyno? Ze zijn namelijk alle 3 hetzelfde.

Ook mooi bij de laatste link van Dyno is dat ze direct impliceren dat suiker een gateway druk is. Lijkt me prachtig als de V.S. die aan het lijstje van hun ´war on drugs´ toevoegt.

Daarnaast haal ik deze quote uit het pdfje ´The US Department of Agriculture has reportedthat per capita soft-drink consumption has increased by almost 500% in the past 50 years´

Dan vraag ik me toch ten zeerste af hoe Rob Markus durft te beweren dat mensen met obesitas vooral een craving naar vetrijke voeding hebben..

Het mooiste zou zijn als we hier mensen kunnen krijgen die obesitas hebben of hebben gehad:

- Heb je ooit last gehad van vreetbuien als het gaat om gesuikerd eten?

- Heb je ooit last gehad van ontwenningsverschijnselen als je lange tijd geen gesuikerd eten/drinken hebt gegeten/gedronken? (angst, depressie, rusteloosheid, algehele prikkelbare stemming)

- Heb je ooit veel moeite gestoken in het verkrijgen van iets gesuikerd? (naar de supermarkt scheuren om iets te kunnen kopen voor sluitingstijd ofzo)

[pescatore]

Ik merk het zelf in ieder geval als ik chocolade, ijsjes, koekjes of andere hele zoete dingen eet dat ik zeker de dag erna meer cravings heb naar zoete shit en naar meer eten in t algemeen. Ik moet dan echt bewust in mijn hoofd schakelen waar ik normaal gesproken nergens last van heb. Nu ben ik wel van nature een echte liefhebber die als je me mijn gang laat gaan zo een heel pak koekjes wegzet.

[dynobet]

@Silk, Je hebt helemaal gelijk dat de onderzoeken die ik aanhaalde niet relevant waren. Ik heb ze onvoldoende doorgelezen omdat ik weinig tijd had (vandaar dat ik ook aangaf later uitvoeriger te reageren). Heb de links dan ook verwijderd.

Verder worden in deze discussie twee dingen door elkaar gehaald. Namelijk of suiker (sucrose) een verslavend effect heeft/kan hebben EN de effecten ervan op onze gezondheid.

Of suikers verslavend zijn? daar verschillen de meningen nogal over. Het antwoord op de vraag of suikers verslavend zijn hangt erg nauw samen met de manier waarop men "verslaving" definieert.
----------------------

Daarbij is het genot welke mensen uit zoetigheid (suiker) halen vaak geconditioneerd. Niet alleen het feit dat suiker (de smaak zoet) de beloning centra stimuleert, maar ook omdat zoet vaak als beloning/verwennen wordt gebruikt, zorgt ervoor dat suiker (zoetigheid/snoep) een positief en fijn gevoel oproept (geld nog veel sterker voor de combinatie van zoet en vette voeding).

Veel mensen die zich rot voelen, eenzaam zijn of op één of andere manier niet lekker in hun vel voelen, grijpen soms (mits zo aangeleerd, al dan niet door zichzelf) naar die calorierijke zoette/vette voeding om zich zo beter te voelen. Het effect is tijdelijk. Waardoor met regelmaat geconsumeerd wordt. Vaak (wanneer deze mensen kampen met overgewicht) voelen deze personen zich ook nog rot over het feit dat ze toch weer naar deze voeding hebben gegrepen. Hierdoor komen ze in een vicieuze cirkel terecht.
--------------

Ook wennen je smaakpapillen erg snel aan zoet eten. Ze ontwennen echter wat lastiger. Dit herkennen vast vele mensen op bodynet. De kwark die vroeger niet te vreten was (te zuur, moet zoet in), is nu naturel ook lekker (er zijn ook mensen die er gewoon zoet aan toevoegen en die zullen het nu nog steeds niet lusten naturel zonder toevoegingen).

Veel mensen lusten niet graag naturel yoghurt of kwark. Ze vinden brinta, havermout niet te vreten en doen hier veel suiker in om het voor hun "eetbaar" te maken. Als je "smaak" op zoet getraind is, smaakt zonder (of minder) zoet minder lekker. Dit is dus ook geconditioneerd.

Maar omdat voeding die wij als lekker ervaren de beloning centra sterk stimuleren, is er voor bepaalde mensen een "afhankelijkheid". Zij hebben immers zoet nodig om bepaald eten "lekker" te maken (waardoor die beloning getriggerd wordt).

Geldt overigens ook voor vet eten of een combinatie (de lekkerste yoghurt was voor mij vroeger de vol vette aardbij yoghurt van Almhof met veel vet en suikers (1000 kcal per liter). toevallig laatst nog eens een lepel gehad. Wat een neppe kunstmatige aardbei smaak. Veeeel te zoet. De roomsmaak vind ik echter nog steeds top.
------------------------

Verslavend of niet? Ik denk dat dit afhankelijk is van de persoon (aangeleerd gedrag, smaak), hoeveel er geconsumeerd wordt, etc.

Dat suikers (sucrose) in de hoeveelheden die door velen genuttigd wordt schadelijk is voor onze gezondheid, daar gaat dit topic niet over, maar zijn we het hopelijk wel over eens. Dit weet bijna iedereen, maar ondanks deze kennis handelen velen toch niet hiernaar (dit is één van de criteria voor verslaving volgens DSM IV criteria).

voortzetting van gebruik ondanks de wetenschap dat er hardnekkig of terugkerende sociale, psychische of lichamelijke problemen zijn of ontstaan door het gebruik van het middel.

Ook de combinatie stress en suikerrijk eten is een combinatie die erg veel voorkomt. Dit heeft naar mijn mening vooral met gemak te maken. Door de stress vergeet je normaal op gezette tijden goed te eten. Je krijgt erge trek. Je hebt snel iets nodig om te eten. Vaak wordt er gekozen voor suikerhoudende drankjes en calorierijke voeding (suiker/vet). Wellicht niet door verslaving, maar omdat dit makkelijk is, goed smaakt en makkelijker te verkrijgen is dan een gezonde maaltijd. Gemak speelt wellicht dus ook een grote rol.
-------------------------

Het effect van fructose op de gezondheid is ook weer afhankelijk van de context. Het effect van fructose op een groep mensen die niet veel beweegt, geen sport doet, te veel kcal eten, kan zeer negatief zijn.

De vraag is of dit ook zo is voor sporters die veel bewegen en niet te meer kcal eten dan ze verbranden. Wellicht zullen bij deze groep mensen pas problemen optreden bij grotere hoeveelheden sucrose. Dit lijkt me dus ook deels context afhankelijk.

Fructose/sucrose dragen naar mijn mening niet bij aan een goede gezondheid en zijn op geen manier noodzakelijk in een gezond voedingspatroon. De hoeveelheid die een lichaam kan verdragen zonder de negatieve effecten ervan te ervaren kan verschillen per individu en is sterk afhankelijk van het leef, eet en sportpatroon.
------------------------

Ik beperk sucrose/fructose tot een absoluut minimum. Enkele stuks fruit per dag en heel erg zelden eens een theelepel suiker in een gerecht (of ketjap, ketchup, curry).

ik ga slapen.

[dynobet]

Ik merk het zelf in ieder geval als ik chocolade, ijsjes, koekjes of andere hele zoete dingen eet dat ik zeker de dag erna meer cravings heb naar zoete shit en naar meer eten in t algemeen. Ik moet dan echt bewust in mijn hoofd schakelen waar ik normaal gesproken nergens last van heb. Nu ben ik wel van nature een echte liefhebber die als je me mijn gang laat gaan zo een heel pak koekjes wegzet.

same here. Sterker nog. Ik drink de ene dag 2-3 glazen light frisdrank en de dag erna heb ik geheid enkele malen zin in zoet.