Roid -gut.

[Gus]

Dat plaatje lijkt me indd case closed pren. Dat oogt bizar he

Hij heeft toevallig vantevoren een bakje brinta gegeten en door de vezels heeft hij zo'n gut gekregen

[Nocerino]

Hij heeft toevallig vantevoren een bakje brinta gegeten en door de vezels heeft hij zo'n gut gekregen

Epic.

[Mvos]

Hij heeft toevallig vantevoren een bakje brinta gegeten en door de vezels heeft hij zo'n gut gekregen

Nee man, hij is aan het bulken en drinkt liters melk dus zijn huid is dik.

http://forum.bodynet.nl/dagelijkse-v...echt-voor.html
Hier is een thread over.

[akito]

Nee man, hij is aan het bulken en drinkt liters melk dus zijn huid is dik.

http://forum.bodynet.nl/dagelijkse-v...echt-voor.html
Hier is een thread over.

[Iron Mind]

Hij heeft toevallig vantevoren een bakje brinta gegeten en door de vezels heeft hij zo'n gut gekregen

Dan hebben hier vast ook mensen allemaal bakjes brinta én melk gegeten

[Gus]

Nee man, hij is aan het bulken en drinkt liters melk dus zijn huid is dik.

http://forum.bodynet.nl/dagelijkse-v...echt-voor.html
Hier is een thread over.

Haha nice one

[rain]

Deel 2:
Roid gut: Groeihormoon of andere oorzaak?

02 dec 2014
roid gut
door Kenneth


In dit artikel ga ik in op alternatieve oorzaken voor de “roid gut”; De uitpuilende buiken die je ziet bij sommige bodybuilders.
Vorige week schreef ik al over de “roid gut” en ging ik in op de meest genoemde oorzaak hiervan: Het gebruik van groeihormoon en de invloed die dit heeft op Insulinegelijkende Groeifactor 1 (IGF-1). Er zijn echter meer zaken dan de introductie van groeihormoon verandert sinds we dit fenomeen zien terwijl het “zwangermakende effect” van groeihormoon nog niet (volledig) is aangetoond in onderzoeken.
Weinig onderzoek hoge doseringen HGH in gezonde mensen

Het gebruik van grote doseringen groeihormoon in gezonde mensen voor lange termijn is niet onderzocht in medische onderzoeken. De meeste onderzoeken richten zich logischerwijze op mensen met een tekort aan groeihormoon of een verhoogde behoefte hieraan. Je kan als onderzoeker immers niet zeggen: ” Kom. We nemen 50 gezonde mensen. Spuiten ze enkele maanden in met verschillende doseringen groeihormoon per groep variërend van minimaal tot extreem en vergelijken de effecten met een controlegroep”. Op een dergelijke wijze zou je zo’n onderwerp willen kunnen onderzoeken, maar dat is ethisch nogal onverantwoord gezien de bekende bijwerkingen in dierstudies en het feit dat deze mensen niets mankeert dat een dergelijk risico rechtvaardigt.
Vaak weten we van de bijwerkingen door extreem gebruik dankzij gebruikers die zich met klachten melden bij een ziekenhuis. Die klachten kunnen zo opvallend zijn dat besloten wordt het geval vast te leggen voor publicatie in medische vakbladen. Dit heeft echter meerdere nadelen waardoor het niet echt betrouwbare informatie oplevert.
Ten eerste gebruiken de gebruikers van groeihormoon vaak dus ook anabole steroïden, maar ook insuline. Het is dan niet zeker welke van deze de klachten heeft veroorzaakt en in hoeverre de combinatie hiervoor heeft kunnen zorgen. En dat is wanneer de gebruiker open en eerlijk is geweest over wat en hoeveel hij/zij gebruikt wat vaak niet het geval is. Tenslotte zegt één geval niet veel en heb je grotere aantallen mensen nodig om betrouwbare statische gegevens op te leveren.
“Vroeger gebruikte ze geen groeihormoon en hadden ze geen uitstekende buiken, dus…”

Geen roid guts toen Mike Mentzer en Schwarzenegger nog op het podium stonden

Ah, “the golden age of bodybuilding”. Hoewel verschillende mensen hiermee naar verschillende periodes kunnen verwijzen, bedoelt mijn generatie hiermee meestal de periode midden jaren 60 tot en met eind jaren ’70. De tijd waarin Larry Scott de eerste Mr. Olympia titel won, waarin Sergio Oliva onze eerste kennismaking met echte spiermassa was en natuurlijk de dominante jaren van Arnold Schwarzenegger. ‘Ja, het was de periode waarin anabolen hun weg gevonden hadden naar het bodybuild-podium.
In die tijd werd er echter minder gebruik. Dit heeft deels te maken met het feit dat aromatase-remmers, anti-oestrogenen en PCT’s (Post Cycle Therapy) nog niet bekend en/of beschikbaar waren. Deze worden tegenwoordig gebruikt om de omzetting van testosteron in oestrogeen (en alle hierdoor veroorzaakte klachten zoals vochtretentie en “bitchtits”) te remmen en de eigen productie van testosteron na een kuur te herstellen (PCT). Zonder deze middelen zouden de huidige doseringen van anabole steroïden voor grote problemen zorgen. Groeihormoon werd toen, voor zover bekend, ook nog niet gebruikt.
Vaak genoeg zul je horen dat liefhebbers van bodybuilding de bodybuilders uit die periode er mooier uit vonden zien (een mening die ik deel): Esthetischer, meer symmetrie en geen uitstekende buiken. “Nu gebruiken ze groeihormoon dus moet dat de oorzaak zijn” is dan vaak de redenering.
Gezien de resultaten uit de dierstudies waaruit blijkt dat organen groeien door groeihormoon (deel I) is dat geen hele vreemde aanname. Er dient echter toch rekening gehouden te worden met andere mogelijkheden.
“Er worden grotere hoeveelheden anabole steroïden gebruikt en dat veroorzaakt de roid gut”

In 1948 in een onderzoek verricht onder muizen waarin het gebruik van testosteron propionaat (propionaat is de toegevoegde “ester” die de halfwaardetijd bepaalt) de nieren deed groeien [1]. Andere organen (behalve de geslachtsorganen) groeiden niet mee. Het is dus de vraag of van testosteron afgeleide anabole steroïden in grote doseringen en langdurig gebruik voor de groei van meerdere organen kan groeien.
Dit is voor zover ik weet nog niet aangetoond in andere onderzoeken, maar dit oudere onderzoek is voor sommige aanleiding te denken dat de “roid gut” veroorzaakt wordt door het feit dat bodybuilders tegenwoordig veel grotere hoeveelheden anabole steroïden gebruiken.
“Insuline veroorzaakt roid gut”

Je hoeft een diabeticus niet uit te leggen hoe gevaarlijk het verkeerde gebruik van insuline kan zijn. Insuline reguleert de hoeveelheid glucose in je bloed door glucose uit de bloedsomloop te halen en op te slaan in de spieren als glycogeen of om te zetten in vet.
Groeihormoon verlaagt de werking van insuline (de gevoeligheid voor insuline wordt verlaagd) [2]. Dit creeert het risico op hyperglycemie, een overschot aan glucose in het bloed. Om dit te voorkomen, worden groeihormoon en insuline vaak in combinatie gebruikt door bodybuilders. Om te profiteren van de anabole werking van insuline, wordt er echter vaak nog meer dan de benodigde hoeveelheid insuline gebruikt. Hierdoor kan juist weer de kans op hypoglycemie ontstaan, een tekort aan suikers in de bloedsomloop. Om dit te voorkomen moeten er enorme hoeveelheden koolhydraten gegeten worden en dit brengt me op het volgende punt.
“Groei organen wordt veroorzaakt door enorme hoeveelheden voedsel”

Die bodybuilders uit de genoemde “gouden jaren” konden je in sommige gevallen nog de indruk geven dat hun spiermassa op natuurlijke manier verkregen was. Tegenwoordig heeft niemand die illusie. Als jij die illusie nog wel hebt, nodig ik je uit een keer naar een fitness beurs te gaan zoals deFIBO in Keulen of de Bodypower in Birmingham. Om deze mannen vanaf tientallen meters op een podium of op een foto te zien is één ding. Als je er echter naast staat, zie je pas echt hoe onnatuurlijk veel massa deze mannen meedragen.
De trend gezet door achtereenvolgens Lee Haney,Dorian Yates en Ronnie Coleman is dat bodybuilders sindsdien nog groter zijn geworden.
Arnold Schwarzenegger schrijft in zijn boek “Arnold, the education of a bodybuilder” dat hij 5000 kcal per dag at (o.a. 300 gram aan proteïne) [3]. In een interview in 2011 voor Flex Magazine met huidig viervoudig Mr. Olympia Phil Heath en diens trainer vertellen zij over Phil’s dagelijkse voedingsschema [4]. Als je alle aantallen bij elkaar optelt kom je op ruim 9.000 kcal uit. Dat is bijna twee keer zoveel als Arnold at!
Kunnen organen groeien door veel te eten?

In een onderzoek verricht aan de Waseda University in Japan keken onderzoekers naar het verschil tussen laatste jaar studenten (“seniors”) die American Football speelden en dus al wat langer aan het bulken waren om zwaar te worden en eerste jaar studenten (“freshmen”) [5]. Zoals verwacht, wogen de “seniors” zwaarder. Hun organen zoals lever, hart en nieren waren echter ook groter dan die van de eerste jaars studenten. Om hun vermoeden dat de organen simpel naar ratio meegroeien te onderzoeken, keken de onderzoekers vervolgens wat er gebeurde als de “freshmen” vervolgens een jaar lang bulkten om zwaarder te worden. Ook hun hart, lever en nieren namen toen in omvang toe in een mate die je zou verwachten voor één jaar bulken ten opzichte van het verschil van 3 jaar bulken met de laatste jaars studenten.

Our results indicated that the organ-tissue masses increased with overfeeding and physical training in male collegiate American football players.
- S. Miyauchi, Waseda University

Er dient dus ook rekening gehouden te worden met de invloed van de grote hoeveelheden voeding op de omvang van organen. Het is dus ook mogelijk dat bodybuilders tegenwoordig gewoon groter zijn door de combinatie van meer voeding, meer anabolengebruik, gebruik van insuline én groeihormoon. Dit alles heeft immers effect op de totale omvang waardoor blijkbaar ook de organen kunnen meegroeien zonder dat dit komt door een rechtstreeks invloed van anabolen en groeihormoon op deze organen.
“Roid gut” en wedstrijden

In bodybuilding is men steeds op zoek naar het “beste” fysiek. Zolang de toename in massa niet gepaard gaat met een hoger vetpercentage en verminderde symmetrie lijkt het motto: “Hoe groter hoe beter”. Er lijkt dus echter een fysieke grens te zijn waarbij het niet mogelijk is om meer massa te kweken in de spieren zonder dat dit de organen in de buikholte dusdanig vergroot dat de buikwand naar voren wordt geduwd.
Tegelijkertijd zien we dat dit fenomeen van wedstrijd tot wedstrijd in verschillende mate kan spelen bij dezelfde bodybuilder. Roelly Winklaar werd vorig jaar nog in youtube video’s geroemd om zijn strakke taille tijdens de Arnold Classic Madrid terwijl veel anderen een uitstekende buik hadden. Eind vorig jaar echter tijdens de Mr. Olympia 2014 had hij behoorlijk last van een uitstekende buik. Ik denk zelfs nog het meeste van alle mannen die op het podium stonden. Het was dan ook een flinke teleurstellend optreden ten opzichte van zijn vorm en prestatie een jaar eerder. Ik denk het echter wel te begrijpen. Roelly had vorig jaar vroeg in het jaar een motorongeluk waardoor überhaupt niet duidelijk was op hij mee kon doen aan de Mr. Olympia. Hij moest zich bovendien nog kwalificeren door genoeg punten te scoren en/of een wedstrijd te winnen. Als je beseft dat groeihormoon helpt bij het herstel van wonden [6], dat hij vlak na het ongeval niet of minder kon trainen én dat hij nog laat in het jaar moest kwalificeren dan zie je daarin allerlei redenen die hij zou kunnen hebben om meer en langer groeihormoon te gebruiken dan normaal gesproken.
Als je langer de tijd nodig hebt om massa te bouwen, heb je daardoor minder tijd nodig om af te trainen richting een wedstrijd en het gebruik van groeihormoon en anabolen gericht op massa, af te bouwen.
Juryleden bij bodybuildwedstrijden hebben natuurlijk ook opgemerkt wat het neveneffect kan zijn van de enorme massa van de mannen die tegenwoordig op het podium staan. Groter is dan ook niet altijd beter. Ik was in 2008 zeer verrast dat Dexter Jackson zijn eerste en enige Mr. Olympia titel won op 39-jarige leeftijd en titelverdediger en 30 pond zwaardere Jay Cutler onttroonde. Begrijp me niet verkeerd: Dexter heeft een fantastisch fysiek, maar viel een beetje weg naast de massamonsters van het moment. Voor mij leek dit dan ook een principe-besluit, een boodschap van de jury aan bodybuilders wereldwijd: “In de zoektocht naar meer en meer massa moet de symmetrie niet verloren worden!”
Conclusie: “Een perfecter fysiek is niet mogelijk?”

Op basis van de huidige wetenschap lijken we de grens voor spiermassa met behoud van symmetrie en een smalle taille momenteel gevonden te hebben. De mannen die tegenwoordig op het podium staan proberen niet alleen continu de nauwe balans te vinden tussen voldoende masse en zo min mogelijk vet, maar moeten nu dus ook opletten wat hun buik niet teveel wordt opgeblazen.
Als de groeiende organen daadwerkelijk inherent zijn aan een groeiende massa dan lijkt dit niet te voorkomen. Aan de andere kant: We weten niet welke pil er morgen weer ontdekt wordt…

Referenties:

1. KOCHAKIAN, C. D., & STETTNER, C. E. (1948). Effect of testosterone propionate and growth hormone of the weights and composition of the body and organs of the mouse. The American Journal of Physiology, 155(2), 255–261
2. David R. Clemmons. The relative roles of growth hormone and IGF-1 in controlling insulin sensitivity. J Clin Invest. 2004;113(1):25–27.
3. Arnold Schwarzenegger, Douglas Hall. “Arnold, the education of a bodybuilder”. 1977, Simon&Schuster Paperbacks
4. Facebook.com/notes/phillip-heath/eat-like-a-pro-step-into-the-kitchen-with-phil-heath/202055326525149
5. Miyauchi, S., Oshima, S., Asaka, M., Kawano, H., Torii, S., & Higuchi, M. (2013). Organ size increases with weight gain in power-trained athletes. International Journal of Sport Nutrition and Exercise Metabolism, 23(6), 617–623.
6. Papadakis MA, Hamon G, Stotts N, Tierney MJ, Martin Spencer E, Scheuenstuhl H, Hunt TK. Effect of growth hormone replacement on wound healing in healthy older men. Wound Repair Regen. 1996 Oct;4(4):421-5. PubMed PMID: 17309692.

[Aesthetic and Athletic]

Leuk stukje Rain. Ik kan me nog goed herinneren dat bepaalde mr. O bodybuilders rond 2004-2005 altijd extra last van een roid gut hebben gehad. Moet het eens een keer terug kijken op mijn video's wie dat ook alweer waren. Eigenlijk hebben er tegenwoordig best veel massamonsters last van.