Tweet
It's been a while. Veel gebeurt met Kevster het afgelopen jaar. Na een onstuimige relatie van een jaar met een hele lieve meid die aan borderline leed en een carriereswitch gaat het inmiddels best wel goed met me. Nog steeds een druk en onrustig leven maar merk langzaam dat ik een beetje mijn wilde haren aan het verliezen ben. Zo ben ik langzaam toch wat volwassener aan het worden. Door alle ellende ben ik flink over mijn leven na gaan denken het laatste jaar en heb ik besloten er eens goed met de bulldozer door heen te gaan. Komend jaar staat nog veel meer te gebeuren en ik vond dat toch wel een logje waardig. Zoals de meeste al weten ben ik mijn saaie baan als beveiliger langzaam aan de wilgen aan het hangen en ben ik aan de slag gegaan als freelance personal trainer.
Ik ben altijd roerloos geweest. Ik moest volgens de CITO toets naar het VWO maar Kevin was te ignorant om te begrijpen waarom. Daarom ging ik fijn met mijn vriendjes mee naar het VMBO waar ik eigenlijk de hele dag op de gang reglementen zat over te schrijven. Ik was altijd een rebel en moest meestal de joker uit hangen in de klas, en dat werd me niet altijd in dank afgenomen. Toen ik de middelbare school met twee vingers in de neus had doorlopen wist ik niet wat ik wilde. Ik zei altijd tegen mezelf dat ik gymleraar wilde worden maar na een informatieavond over de landmacht bij ons op school was ik verkocht. Vrede & Veiligheid moest het worden. Militair zijn. Toen ik dat had afgesloten met gemiddeld een 8 en ik op het punt stond het leger in te gaan wist ik dat dat niet de toekomst was die wat voor mij weggelegd was. Toen ben ik maar een beveiligingsopleiding gaan doen, want ja, dat leek er wel een beetje op.
Uiteindelijk al 5 jaar aan het werk als beveiliger met leidinggevende functie realiseerde ik me what de fuck ik eigelijk aan het doen was. Ik had een oude lullenbaan en zat praktisch de hele dag de tijd weg te kijken. Bergen boeken verslonden en kilometers forumthreads verorberd kwam ik tot de realisatie dat mijn leven veel beter besteed kon worden. Dat was nu zo'n jaar geleden. Ik heb mezelf bij elkaar geraapt en ben begonnen met cursussen en opleidingen om mezelf uiteindelijk in de markt te kunnen zetten als gecertificeerd personal trainer. En dat is inmiddels gelukt. Ik ben een eigen bedrijfje begonnen en heb alle tijd die ik stak in het helpen van mensen nu veranderd in iets wat iets oplevert voor mezelf. Daarnaast heb ik besloten om terug naar school te gaan om mijn kennis en vermogen mensen te helpen nog iets verder uit te diepen. Deze zomer start ik, mits ik mijn colloquium doctum goed door kom, met de opleiding HBO Voeding & Diëtetiek. Als ik die opleiding af heb dan mag ik mezelf diëtist noemen, wat natuurlijk de ultieme combinatie is met personal trainer. Aangezien de meeste voedingsdeskundige vaak geen bal snappen van trainen en andersom hoop ik deze twee samen te brengen op een goede manier en zo mensen te helpen met het behalen van hun doelen.
Maar daar houdt het niet op. Ik heb halverwege vorig jaar ook ingezien dat ik eigenlijk maar een lompe bult spieren was die eigenlijk totaal niet fit was. Zo ben ik begonnen met wat meer te werken aan uithoudingsvermogen door te gaan hardlopen. Niet lang daar na raakte ik verslaafd aan de runnershigh en besloot ik mezelf in te schrijven voor een halve marathon. Gewoon om aan mezelf te bewijzen dat alles mogelijk is. Ik rende 100 meter en had de tong al op de kniëen hangen. Inmiddels is de dag van de marathon bijna hier en ben ik hard op weg de 21.5km uit te rennen. Inmiddels 16.5km in 1:32u. Zodra deze is geweest dan ga ik uiteraard wel stoppen met zo'n absurde stukken te rennen want goed voor je fysiek is het niet. Nog 25 dagen en dan is het zo ver en ben blij als ik hem onder de 2 uur uit ren. Als ik het red dan heb ik aan mezelf bewezen dat wonderen wel bestaan.
Nog een stapje verder. Ik heb besloten om mee te gaan doen aan de flexcup in december. En ik ga qua voeding en training mezelf daar in begeleiden. Ik vind dat je als trainer alles zeker een keer meegemaakt moet hebben want ik geloof heilig in het motto: "practice what you preach". Dit is echter volkomen nieuw voor me. In wedstrijdshape komen niet maar het werkelijk mee doen aan een wedstrijd gaat een hele openbaring voor me worden. Op het gebied van poseren en tanning weet ik nog bijna niks dus daar zal ik wel wat sturing in zoeken tegen die tijd. En ik ga natuurlijk voor de ultieme shape. Ik heb mezelf al vaker tot uiterste gedreven fysiekwise maar dit keer wil ik echt mezelf overtreffen. Er is nog heeeeel veel werk aan de winkel want ik heb heel wat zwakke puntjes. En er moet ook nog heel wat spiermassa aan vóór die tijd. Vooralsnog wat fotootjes van een paar weken terug. Zoals jullie zien, nog heel veel werk aan de winkel. (Foto's zijn niet allemaal topkwaliteit)
88kg op 10% bij 1.77m.
Ik ben altijd roerloos geweest. Ik moest volgens de CITO toets naar het VWO maar Kevin was te ignorant om te begrijpen waarom. Daarom ging ik fijn met mijn vriendjes mee naar het VMBO waar ik eigenlijk de hele dag op de gang reglementen zat over te schrijven. Ik was altijd een rebel en moest meestal de joker uit hangen in de klas, en dat werd me niet altijd in dank afgenomen. Toen ik de middelbare school met twee vingers in de neus had doorlopen wist ik niet wat ik wilde. Ik zei altijd tegen mezelf dat ik gymleraar wilde worden maar na een informatieavond over de landmacht bij ons op school was ik verkocht. Vrede & Veiligheid moest het worden. Militair zijn. Toen ik dat had afgesloten met gemiddeld een 8 en ik op het punt stond het leger in te gaan wist ik dat dat niet de toekomst was die wat voor mij weggelegd was. Toen ben ik maar een beveiligingsopleiding gaan doen, want ja, dat leek er wel een beetje op.
Uiteindelijk al 5 jaar aan het werk als beveiliger met leidinggevende functie realiseerde ik me what de fuck ik eigelijk aan het doen was. Ik had een oude lullenbaan en zat praktisch de hele dag de tijd weg te kijken. Bergen boeken verslonden en kilometers forumthreads verorberd kwam ik tot de realisatie dat mijn leven veel beter besteed kon worden. Dat was nu zo'n jaar geleden. Ik heb mezelf bij elkaar geraapt en ben begonnen met cursussen en opleidingen om mezelf uiteindelijk in de markt te kunnen zetten als gecertificeerd personal trainer. En dat is inmiddels gelukt. Ik ben een eigen bedrijfje begonnen en heb alle tijd die ik stak in het helpen van mensen nu veranderd in iets wat iets oplevert voor mezelf. Daarnaast heb ik besloten om terug naar school te gaan om mijn kennis en vermogen mensen te helpen nog iets verder uit te diepen. Deze zomer start ik, mits ik mijn colloquium doctum goed door kom, met de opleiding HBO Voeding & Diëtetiek. Als ik die opleiding af heb dan mag ik mezelf diëtist noemen, wat natuurlijk de ultieme combinatie is met personal trainer. Aangezien de meeste voedingsdeskundige vaak geen bal snappen van trainen en andersom hoop ik deze twee samen te brengen op een goede manier en zo mensen te helpen met het behalen van hun doelen. Maar daar houdt het niet op. Ik heb halverwege vorig jaar ook ingezien dat ik eigenlijk maar een lompe bult spieren was die eigenlijk totaal niet fit was. Zo ben ik begonnen met wat meer te werken aan uithoudingsvermogen door te gaan hardlopen. Niet lang daar na raakte ik verslaafd aan de runnershigh en besloot ik mezelf in te schrijven voor een halve marathon. Gewoon om aan mezelf te bewijzen dat alles mogelijk is. Ik rende 100 meter en had de tong al op de kniëen hangen. Inmiddels is de dag van de marathon bijna hier en ben ik hard op weg de 21.5km uit te rennen. Inmiddels 16.5km in 1:32u. Zodra deze is geweest dan ga ik uiteraard wel stoppen met zo'n absurde stukken te rennen want goed voor je fysiek is het niet. Nog 25 dagen en dan is het zo ver en ben blij als ik hem onder de 2 uur uit ren. Als ik het red dan heb ik aan mezelf bewezen dat wonderen wel bestaan.
Nog een stapje verder. Ik heb besloten om mee te gaan doen aan de flexcup in december. En ik ga qua voeding en training mezelf daar in begeleiden. Ik vind dat je als trainer alles zeker een keer meegemaakt moet hebben want ik geloof heilig in het motto: "practice what you preach". Dit is echter volkomen nieuw voor me. In wedstrijdshape komen niet maar het werkelijk mee doen aan een wedstrijd gaat een hele openbaring voor me worden. Op het gebied van poseren en tanning weet ik nog bijna niks dus daar zal ik wel wat sturing in zoeken tegen die tijd. En ik ga natuurlijk voor de ultieme shape. Ik heb mezelf al vaker tot uiterste gedreven fysiekwise maar dit keer wil ik echt mezelf overtreffen. Er is nog heeeeel veel werk aan de winkel want ik heb heel wat zwakke puntjes. En er moet ook nog heel wat spiermassa aan vóór die tijd. Vooralsnog wat fotootjes van een paar weken terug. Zoals jullie zien, nog heel veel werk aan de winkel. (Foto's zijn niet allemaal topkwaliteit)
88kg op 10% bij 1.77m.
)
Moest ook wel. Ik heb zowiezo al een behoefte van 3250, en als je daar ook nog eens zo'n 1500-2000kcal bij verrend meerdere keren per week, dan ben je zo weer ecto.
Comment