Schizlog

[Knulletje]

Krijg steeds meer respect voor je, kerel....

[Lukas]

goedemorgen lukas,

bedankt voor je eerdere compliment

wat ik me afvraag is het volgende:

heb je altijd last van dezelfde stemmen (personen) of verdwijnen er op den duur ook wel eens personages? Komen er ook anderen bij?

Hoi,
Ik heb inderdaad altijd last van dezelfde stemmen, toen het begon, toen ik ongeveer 16 was, was er maar 1 stem, toen 2, toen ik naar de dokter ging waren het er 4 die constant aanwezig waren.
Er zijn er geen weggegaan, alleen maar bijgekomen.
Nu met de meds zijn ze op de achtergrond, alsof ik achter een glazen plaat zit en ze mij niet meer kunnen bereiken.

[Lukas]

Lucas, ik heb met ingehouden adem je hele blog tot zover gelezen. Ik ben behoorlijk onder de indruk. Van zowel wat jij allemaal meemaakt (doormaakt?) en van hoe je het opschrijft. Ik blijf zeker meelezen.

Je vertelde in een van je stukken dat je op straat het gevoel hebt gevolgd te worden door spionnen en anderen die je kwaad willen doen. Maakt dit dat het voor jou moeilijk (of onmogelijk) is om vriendschappen op te bouwen? Omdat je van iedereen verwacht dat die je kwaad willen doen? Als dat zo is, leef je dan een erg eenzaam leven? Als dat niet zo is, waarom kan je de ene persoon dan wel vertrouwen en vriendschap mee sluiten en is de andere persoon "een spion"?

Hey,
Het is voor mij wel moeilijk geweest om vriendschappen op te bouwen, altijd als ik dronken was kon ik dat wel, omdat je dan je er minder van aantrekt.
Later als ik die mensen tegenkwam en ik nuchter was liep het vaak weer fout.
Sommige mensen echter hebben mij zo weten te aanvaarden, zelfs zonder te weten dat ik ziek ben.
En soms nog, als ik met mensen dan goed overweg kan heb ik soms het gevoel dat ze iets in het schild voeren, maar ik weet dat het een symptoom is en ik kan daar mee leven, weet dat het niet aan de mensen ligt maar aan mijn aandoening.
Nu met de meds heb ik dat niet meer dat mensen spionnen zijn, alleen als ik onder stress sta.

[Lukas]

Krijg steeds meer respect voor je, kerel....

Dankjewel man, had dat zelf een tijdje niet meer voor mezelf, dacht dat ik minder was dan een ander, voelde mij echt een psychiatrisch patiënt, nu heb ik dat niet meer. Voel me goed hoe ik ben.

[Lukas]

Met mijn moeder is alles goed hoor....thnx.

Dat laatste verhaal doet me denken aan een slecht scenario horror film.

Ja, haha, zo lijkt het wel te zijn hé, ik zou zo kunnen gaan een film maken.

[Lukas]

Lukas,

Petje af voor de manier hoe je er mee omgaat en voor je adembenemende, openlijke manier van schrijven, bijzonder knap!
Zeer interessant om te lezen, respect!

Thanks man.

[Kevster]

Ingebeelde vrienden heb ik ook, is lastig, mijn concentratie dwaalt gemakkelijk af naar een ingebeelde wereld, daar heeft mijn vrouw een probleem mee omdat ik dan 'weg' van de realiteit ben.

Stemmen behoren bij personen, ik heb ook personages die helemaal niets zeggen maar waar toch een dreiging van uitgaat.
Zoals een in het zwart geklede man die links achter mij staat en hij heeft zelfs een zwarte hoed op, en hij zegt nooit iets maar als ik dan achterom kijk is ie verdwenen. Maar hij is mij niet goed gezind. Komt heel bedreigend over.
Hoe ik weet dat hij er is en in het zwart gekleed gaat? Ik voel het gewoon, weet het gewoon, maar nooit heb ik er een glimp van kunnen opvangen.

Voorts is er ook een vrouw die mij in mijn integriteit als man aanvalt, ze zegt ook niets, geen stem maar er komt een heel negatieve 'straling' uit haar die mijn man-zijn onderuit wilt halen.

Ook is er een kleine jongen die ook niets zegt maar altijd naar me wijst en waarvan ik 'weet' dat ie mij beschuldigt van hem kwaad te hebben aangedaan.

Very bizar!

Ik spreek niet in een eigen taal tegen ingebeelde vrienden, gewoon in spreektaal.

Stemmen en personen komen echter wel vaak tesamen voor.

Ik vind het helemaal niet vervelend dat je vragen stelt, daar kan ik tenminste een antwoord op geven.

Ik kreeg een rilling toen ik dit las.
Nogmaals respect dat je de kracht hebt om zo te kunnen leven.

[ectomorph]

je manier van schrijven blijft boeiend en leerzaam

[roelinho]

Heb net de hele log gelezen.
Heavy shizzle, kreeg het van sommige verhalen zelf redelijk benauwd. :S
Wel knap geschreven.

Mijn vraag: Wanneer is je ziekte op de voorgrond getreden, rond welke leeftijd?

Lees trouwens ook dat er wel van te genezen valt, maar dat wist je waarschijnlijk al.

[ectomorph]

@ roelinho

het begon op zijn zestiende

check pagina 5 maar ff

heb je net gelezen als het goed is?

[roelinho]

@ roelinho

het begon op zijn zestiende

check pagina 5 maar ff

heb je net gelezen als het goed is?

Oeps
Op redelijk vroege leeftijd dus.

[ectomorph]

brengt mij wel op de volgende vraag:

kan je het ook op latere leeftijd krijgen? 30,40,50 of 60 jaar?

[roelinho]

brengt mij wel op de volgende vraag:

kan je het ook op latere leeftijd krijgen? 30,40,50 of 60 jaar?

Tussen 15 en 30 las ik op wikipedia.

[Lukas]

Hallo allemaal,

Blijkbaar geef ik meer uiting van negatieve symptomen dan ik dacht.
Vooral een soort van apathie!

Huh?
Ik apathisch?
Ik ben zo emotioneel als de pest!

Alhoewel, ik moet hier enige kanttekeningen bij maken.
Volgens mijn vrouw ben ik niet in staat emoties te tonen, ze beschrijft mij als een
onbeweeglijk object. Een paal die daar staat en niets doet.
Als er ruzie is, dat gebeurt heel soms, dan blijk ik niet in staat ruzie te maken maar
heel onbeweeglijk en star te blijven. Vanbinnen voel ik het wel allemaal,
maar uiterlijk geef ik geen krimp.

Bizar.

Ben ik arm aan emoties zoals de boeken beweren? NEEN!
Maar heb ik een gebrekkig vermogen om emoties te tonen? JA!

Hoe is dat mogelijk?

Ben ik schizofreen omdat ik geen emoties toon? NEEN!
Toon ik geen emoties omdat ik schizofreen ben? JA!

Hoe ga ik hier mee om? Niet!
Ik heb totaal geen benul wat ik hier aan kan doen. Daarom heb ik vandaag eindelijk een
afspraak gemaakt met een psychologisch centrum. Zowel voor mij als voor mijn vrouw.

De psychiater doet zijn werk, hij schrijft medicijnen voor, maar iets doen om onze
geestelijke toestand te verzorgen? Ho maar, daar houd die zich niet mee bezig.

Maar goed...

Welke negatieve symptomen heb ik nog, effie denken, oh ja, vertraagd denken.
Wat is dat nou weer vertraagd denken? Awel: v e r t r a a g d d e n k e n...
Een geluk dat ik kan typen, moet ik niet proberen snel te denken, kan ik op mijn gemakje
teksten aaneenbreien!

Zozo, hier laat ik het weer bij, gegroet.

[Ashley]

Ben je nog wel actief met je sport?