Schizlog

[Lukas]

Hoi,

Ik weet dat het de bedoeling is om een bodybuildinglog bij te houden maar ik hou het op een log van mijn ziekte.

Schizofrenie.

Vandaag weer het comentaar gehad van mij vrouw dat ik mijn ziekte niet kan aanvaarden.
Ga binnenkort telefonisch een afspraak vastleggen met therapeutisch centrum om beter te leren omgaan met de 'negatieve' symptomen van mijn aandoening.

Wat zijn nu negatieve symptomen?

Negatieve symptomen: niet meer kunnen plannen, gebrek aan initiatief, geen organisatietalent meer, verlies van taalvaardigheid, het niet meer goed begrijpen van teksten, emotionele leegheid, het niet meer uiten van gevoelens (zo die er nog zouden zijn),...

Bij gebrek aan stress ben ik te pruimen, bij overmaat aan stress overheersen de 'positieve' symptomen.

Wat zijn nu positieve symptomen?

Positieve symptomen: horen van stemmen die mij uitschelden en negatieve kritiek uiten, overal verborgen camera's 'zien' en 'weten' dat er mensen in zwarte auto's op schermen zien wat ik doe en denk, complotten zien en 'weten' dat mensen die met elkander praten een plan aan het overleggen zijn om mij kwaad te doen (overvallen, aanranden, doden...), denken dat ik de enige op heel de wereld ben die complotten doorheb ivm complotten dat de medische wereld ons bewust ziek houd om geld te verdienen van de verkoop van geneesmiddelen, als ik naar tv kijk en iemand ander kijkt naar dezelfde tv kan die mijn gedachten lezen via die tv,...

Ik lijk gek maar ben het niet, het gebeurt allemaal echt als ik geen geneesmiddelen neem die mij verdwazen en mij de realiteit niet meer laten zien.

Toch ben ik er van overtuigd dat ik gelijk heb.

En eveneens ben ik er van overtuigd dat ik ziek ben.

Wie heeft gelijk?

De psychiater? Ik? Mijn vrouw? De heilige geest?

Joost mag het weten.

Dit is mijn log, volg het of volg het niet!

Ik neem voor de moment 150 mg Wellbutrin, 100 mg Serlain en 10 mg Abilify.
Allemaal omdat ik niet goed wijs ben.

Tussendoor zal ik iets schrijven over mijn KT-prestaties, niet in gewichten maar in motivatie.

Ga niet mee in mijn gekte maar volg mijn log, het kan kort zijn, het kan lang zijn.

Zolang ik geen zelfmoord pleeg zal ik loggen, ik mag dat zeggen want ik ben gek, maar als ik niet meer log wil dat niet zegen dat ik dood ben, misschien lig ik in een klein kamertje met een dwangbuis en een spuit Zyprexa in mijn gat te ijlen tegen de muren over hoe zwart de hoed wel is van de man die mij altijd achtervolgd en die mij de kop in wil slaan!

Heil de schizofrenen want zij weten niet wat zij doen!!!

Gegroet beste Bodyneters.

op hey eind moest ik nog even naar je naam kijken kon zo eenv erhaal van osterich zijn..

anyways gl en sterkte zal zo nu en dan is meelezen =)

[Lukas]

op hey eind moest ik nog even naar je naam kijken kon zo eenv erhaal van osterich zijn..

anyways gl en sterkte zal zo nu en dan is meelezen =)

Hehehe, kwist niet dat ik zoveel op Osterich leek met mijn verhaal
Bedankt alleszins voor het volgen van mijn logje.

[Lukas]

Effie een update,

Ben van gistermorgen op en kan niet slapen, want ben wakker!
Zal een drukke dag worden want zonder slaap en zenuwen van de cafeïne en een vrouw die niet gaat begrijpen dat ik niet ben komen slapen, oeioeioei, zal weer stemmendag worden!!!

Voorts zal ik weer onbegrijpelijk veel roken.

Straks eens deftig gaan trainen ook al heb ik een slaaptekort, catabool, anabool, ik haal het wel in, ben effie niet in mijn normale doen.

Een psychose is onbegrijpelijk voor de buitenwereld, de maatschappij. Het wordt niet aanvaard en getolereerd, dan wordt je opgepakt en weggestoken. Vol medicijnen gepropt en ontmenselijkt. Het is niet ik die ontspoor, het is de maatschappij die uit haar voegen barst. Een overgevoeligheid noemen ze het, een overaanbod aan prikkels en stimuli die mij doen freaken. Maar waarom weet ik niet, enkel dat het er is.
Ik ben zo geboren, met een overgevoeligheid in de hersens, mijn opvoeding is ook niet het je dat geweest. Veel geroep en getier en slaag, meermaals bloedneus en hoofdpijn van de kloppen die ik kreeg.
Maar nooit blauwe plekken, oh nee, daar was moeder wel slim genoeg voor.
Haar frustratie van de dood van haar man op mij afreagerend heeft ze een beest in mij los laten slagen.
En het beest heet schizofrenie.
Ik weet dat het erfelijk is en genetisch bepaald of je het wel krijgt of niet maar de situationele omstandigheden bepalen WEL of het losbreekt of niet.
Ik ben niet boos op mijn moeder, ze kon er niet aan doen, lang heb ik haar doodgewenst zoals ik mezelf heb doodgewenst maar dat is over nu.

Hopelijk doen de geneesmiddelen wat men mij belooft heeft, nl dat het niet erger wordt, de ziekte.
Dat ik niet helemaal verval in een onbegrijpelijke brij van waanzin en wanhoop.
Maar ach, het wordt erger, daarom schrijf ik dit logje, om mezelf enigszins op het spoor te houden.
Ik begin achteruit te gaan en vroeger kon ik keigoed koken en het gaat niet meer goed.
Ik ben lusteloos en lui en ben niet meer gemotiveerd om ook maar ene donder uit te voeren.
Als mensen met me praten raak ik hoe langer hoe meer verdwaast en gedesoriënteerd, ik praat naast de kwestie en weet niet wat er wordt bedoelt. Het ergert mijn vrouw maar ze ziet me graag en ik haar.

Ik geraak hoe langer hoe meer gevangen in een web van illusies en verlies meermaals het gevoel met de realiteit. Vroeger was ik de eerste van de klas en nu ben ik een schim van mezelf. Gelukkig kan ik nog typen. Maar hoe lang voordat ik die vaardigheid ook verlies. De meds doen hun werk maar traag, ik ben traag, de wereld raast als een gek aan me voorbij en ik tol rond, willoos en bang.

Gelukkig ben ik veranderd van meds en kan ik nu nog enigszins van het leven genieten, vroeger was ik een plant, meds zijn ook niet het je dat.

Ga nog een rokertje opsteken, misschien dat dat enig soelaas brengt, maar dat doet het niet, mijn verstand staat op nul.

Binnenkort een afspraak maken met de psych en weerom vertellen dat alles niet ok is en weerom met een voorschriftje naar huis gaan voor meds en geen uitleg. Misschien maar es veranderen van psych.

Nu effie roken.

[Pinada]

Deze ga ik zeker volgen, heel dapper dat je dit doet.

En wat een schrijfstijl, fantastisch.

[Lukas]

Deze ga ik zeker volgen, heel dapper dat je dit doet.

En wat een schrijfstijl, fantastisch.

Bedankt, je weet misschien maar half hoe gesteund ik me voel door positieve woorden!!

[Pinada]

Bedankt, je weet misschien maar half hoe gesteund ik me voel door positieve woorden!!

No problem. Het was gemeend. De inhoud van je woorden is natuurlijk heel vervelend (en ik kan niet eens een begin van een voorstelling maken hoe dat moet zijn), maar ik vind serieus je schrijfstijl erg goed. Helpt het schrijven jou? En zo ja, op wat voor manier?

[Lukas]

No problem. Het was gemeend. De inhoud van je woorden is natuurlijk heel vervelend (en ik kan niet eens een begin van een voorstelling maken hoe dat moet zijn), maar ik vind serieus je schrijfstijl erg goed. Helpt het schrijven jou? En zo ja, op wat voor manier?

Inderdaad, schrijven erover helpt, in tegenstelling tot mijn vrouw vind ik dat ik er wel mee moet bezig zijn om te verwerken wat ik meemaak. Ze zou graag zien dat ik verderleef als een 'normaal' mens maar dat lukt me niet, integendeel, het drukt op me, zij heeft de last te dragen om samen te leven met mij als psychiatrisch patiënt, ik heb de last een patiënt te zijn.
Ik weet niet voor wie het erger is, ik beklaag mijn vrouw omdat ze zo rekening moet houden met mij.
Echter beklaag ik mezelf niet want ik ben nog altijd fier op wie ik ben maar een uitlaatklep is dezer dagen welkom.

Eerlijk, het is niet makkelijk ziek te zijn, het leeft je leven en heeft vat op je, daarom schrijf ik er over om zelf het gevoel te hebben er vat op te hebben.

Misschien ben ik er te veel mee bezig maar de ziekte is dan ook heel bezig met mij, het laat mij niet los, en nog eens eerlijk, ik zou begot niet weten hoe ik zou moeten leven moest ik niet ziek zijn, het wordt een soort van vertrouwdheid, een compagnon, ook al heeft het voor heel wat misérie gezorgd in mijn leven.

Ergens heb ik dit nodig om mezelf wat op het spoor te trekken, evenals ik krachttraining nodig heb om mijn leven structuur te geven.

[Pinada]

Dan ben ik blij voor je dat je de moed hebt gehad dit logje te openen!

[Knulletje]

Het is voor mij heel onbegrijpelijk allemaal.. Het is moeilijk voor te stellen wat er allemaal in jouw hoofd omgaat, als je jezelf niet in die gedachten kunt verplaatsen... Nee ik zie jou absoluut niet als gek, zoals je jezelf beschrijft.. Vind het heel sterk van je dat je dit zo plaatst, en toegeeft aan het probleem dat je hebt.. Hele mooie verwoordingen, en eerlijk.. Ik hoop dan ook dat het beter zal gaan, als je de juiste medicatie krijgt... Ik zal je log zeker volgen hoor Lukas.. Ook in de hoop het te kunnen begrijpen wat en hoe jij alles ervaart.. Sterkte toegewenst, man.... Heel sterk van je.....

[Lukas]

Het is voor mij heel onbegrijpelijk allemaal.. Het is moeilijk voor te stellen wat er allemaal in jouw hoofd omgaat, als je jezelf niet in die gedachten kunt verplaatsen... Nee ik zie jou absoluut niet als gek, zoals je jezelf beschrijft.. Vind het heel sterk van je dat je dit zo plaatst, en toegeeft aan het probleem dat je hebt.. Hele mooie verwoordingen, en eerlijk.. Ik hoop dan ook dat het beter zal gaan, als je de juiste medicatie krijgt... Ik zal je log zeker volgen hoor Lukas.. Ook in de hoop het te kunnen begrijpen wat en hoe jij alles ervaart.. Sterkte toegewenst, man.... Heel sterk van je.....

Dank je wel.

Weet je dat hoewel ik een ervaringsdeskundige ben ik het zelf ook onbegrijpelijk vind? Welliswaar de buitenwereld die ik soms niet begijp want de binnenwereld in mij is mijn vertrouwde terrein en die begrijp ik wel, hoe vreemd die ook mag overkomen.
Jezus, ik zit al uren naar hetzelfde liedje te luisteren en ik blijf dat maar opzetten, ergens ben ik net een obsessieveling!

Maar goed dat je het wilt volgen, ook al is het moeilijk te vatten wat ik allemaal opschrijf, soms zal het menselijk zijn, soms heel onbegrijpeljk maar ik zal mijn best doen.

[Knulletje]

@ Quote: Maar goed dat je het wilt volgen, ook al is het moeilijk te vatten wat ik allemaal opschrijf, soms zal het menselijk zijn, soms heel onbegrijpeljk maar ik zal mijn best doen..... Net zoals jij je best zal doen om het op te schrijven, zal ik mn best doen om het te gaan begrijpen...

schrijven en erover praten kan flink opluchten en helpen in het process. zolang het niet omslaat naar de kant van ik gebruik mijn leed om aandacht te krijgen.

[Lukas]

schrijven en erover praten kan flink opluchten en helpen in het process. zolang het niet omslaat naar de kant van ik gebruik mijn leed om aandacht te krijgen.

Wees gerust, dat zal ik niet doen, zo slecht is mijn leven nu ook weer niet!
Maar ben blij dat je het schrijft, omdat ik inderdaad dat niet wil doen.
Dacht het eerder informatiever aan te pakken, zoiets als een kijkje in de geest van iemand die het meemaakt.

top, als ik de tijd heb zal ik zeker blijven volgen
ben er ook niet bang voor maar het is erg gemakkelijk. leef nog met iemand samen die daar wel last van heeft. en dat is niet echt bevordelijk voor de sfeer. en voor jezelf geeft het ook niet echt een bevredigend gevoel, (volgens een kijkje in de geest van iemand die op die manier aandacht trok).