Maizena hype

[scoobydoo]

En zo is de officiële term voor motorvermogen ook kWh, maar iedereen gebruikt pk. Zelfde verhaal voor kcal en kJ. Alle koolhydraten zijn dus ook suikers, maar het is algemeen geaccepteerd dat met 'suikers' de mono- en disacheriden bedoelt worden, en niet de polysacheriden. Het is niet officieel, maar iedereen weet precies wat je bedoelt, dus waarom zou je zeuren?

[Snuff-Sann]

Geloof dat er hier een paar met hun verkeerde been uit bed gestapt zijn hehehe, of misschien mochten ze er niet op afgelopen nacht hahaha.

bij het verschil met mono;'polos suikers haakte ik af

[Snuff-Sann]

Ik was maar wat aan het dollen, ze hapten nogal lekker.
Moet kunnen.

[Triple Aces]

ik wou alleen maar dat die kerel met z'n maisverhaal uit de us niet met het misverstand verderleeft dat er veel mono's en disachariden in mais zitten, en al zeker niet in maizena dus het ging me niet echt om hoe jij complexe kh ook suikers noemt...

[jantje91]

Ik neem altijd patatje oorlog, frikandel speciaal en een milkshake vanille en ik groei als kool!

[jantje91]

Daarnaast neem ik elke ochtend kool, en ik groei als maizena

[frankey]

goeiemoggel jantje

[Viranelly]

Even off topic, maar is mais zelf eigenlijk een goede bron van koolhydraten?

[marnop]

idd, zover was ik zelf ook wel, vandaar m'n uitleg

suiker = mono & disachariden
zetmeel = polysachariden, lange keten kh, complexe kh, hoe je het wil noemen

Die polysacchariden zijn weer opgebouwd uit meerdere di- en monosacchariden en/of glucose danwel fructose varianten en diverse ketens.
De amylopectine, dat is het belangrijkste deeltje uit de maize is een glucose en zelfs bijna identiek in structuur aan glycogeen. Daarom wordt deze KH (volgens de verhalen) direct ongewijzigd opgenomen.

[marnop]

Kwam net nog een stukje tegen mbt glucose opslag, depletie en aanvulling:

There is an interrelationship between the utilization of carbohydrate stores and the function of each energy system. In an event such as a cross-country ski race or a 31-mi (50 km) cycling race, the burst of desired energy to break from the starting line will be fueled by the anaerobic alactic system, using the readily available ATP reserve. As the race progresses, the athlete will draw energy from the aerobic system; a steep hill or sprint finish will engage the anaerobic lactic process. All three mechanisms are available at any time, with a system being predominate as opposed to exclusive.

The carbohydrate demands of specific sports are also a consideration in training. An adult distance runner training at a seven-minute mile pace will burn approximately 920 calories per hour. A cyclist with similar characteristics training at a speed of 16 mph (26 km/h) will expect to consume 680 calories. A byproduct of the energy consumption by the body during exercise is the production of lactate; when oxygen depletion occurs in the burning of converted glycogen into ATP, lactate is a byproduct, which contributes to inefficiency and a sluggish performance.

The commitment of an athlete to the restoration of glycogen stores within the body through proper carbohydrate intake after training or competition is of critical importance to long-term athletic success. The processes by which the body can reabsorb carbohydrates take place immediately after exercise. During training or competition, complex carbohydrate sources that can be easily consumed are energy bars and gels; however, products that contain significant amounts of simple sugars such as fructose and glucose should be avoided, as they cause a sugar spike that does not aid in carbohydrate processing into useful glycogen stored fuels.

Bron:Carbohydrates - training, exercise, muscle - World of Sports Science


en:
The breakdown of stored glycogen, and the further utilization of glucose, is a process known as glycogenolysis. When carbohydrates are first consumed, the digestive process creates useful units of glucose, whose presence is a signal to the body that is registered at the pancreas, the organ responsible for the monitoring of glucose levels in the bloodstream. The recognition of the glucose presence triggers the production of insulin, a hormone created in the pancreas for the regulation of the amount of glucose sugar present in the bloodstream. Excess glucose is subsequently directed to the liver to be stored as glycogen.
The body has a complex regulatory mechanism in which the liver is prompted to release glycogen in its glucose form when required to balance blood sugar levels. Muscle-stored glycogen is not so flexible in terms of its deployment in the body; once stored in a muscle, the glycogen is not capable of being shared with or transported to other areas that might require fuel. Muscle glycogen must be used at the point of storage.
Once reconverted to glucose, a series of chemical reactions will take place; the single glucose molecule interacts with phosphate compounds to ultimately generate two molecules of adenosine triphosphate (ATP), the ultimate body fuel source. Very small amounts of ATP are present in the skeletal muscles at any given time, sufficient for the generation of power in circumstances in which the anaerobic alactic energy system will be required. Such events are almost exclusively immediate activities that last less than 10 seconds. In all other circumstances, ATP must be manufactured through glycogenolysis.
Seventy-five percent of the glycogen available to the body through carbohydrate consumption, in its energy-convertible glucose form, is used to service the energy requirements of the brain and the central nervous system. The balance of glucose stores is directed to the purposes of erythrocyte (red blood cell) formation, skeletal muscle development, and the function of the heart muscle.
The relationships that exist between glycogen and athletic performance are straightforward, and each may be summarized as follows:

• The greater the ability of the body to store glycogen, the greater the ability to carry out physical tasks.
• The lower the levels of glycogen present in the body, the less intensity with which the athlete can perform or train, and the lesser amount of work time will be available to the athlete.
• The average total storage of reserves of glycogen will last a typical adult person between 12 and 14 hours; when the adult person is engaging in exercise of a moderate level of intensity, such as marathon running, the glycogen supply will be exhausted in approximately two hours of activity. In a marathon, "hitting the wall," the feeling of a pronounced loss of energy and fatigue, is in part a function of glycogen depletion.
• When the body has sustained a complete or a near-total depletion of its glycogen stores, it will take approximately 24 hours for the body to both ingest sufficient food of the appropriate carbohydrate proportion, as well as convert the ingested carbohydrates into glycogen.

bron: Glycogen Depletion - training, exercise, muscle - World of Sports Science

[marnop]

The first and most direct route into the body for recently converted glucose from the small intestine is the bloodstream, where glucose is immediately available to be converted into ATP, in combination with the oxygen received into the bloodstream from the cardiorespiratory system.

Als de volgende tekst klopt dan verklaart dat waarom er geen insuline piek ontstaat bij amylopectine producten, het komt verder niet in de bloedstroom omdat het geen glucose is maar glycogeen en als glycogeen wordt opgeslagen(dat is tenminste wat ik verwacht).:

The second repository for glucose is the skeletal muscle system. Glucose is converted into its storage form, glycogen, which is a long string of single sugars stored as a starch, a complex sugar. Once stored in the muscles, glycogen cannot be released into the bloodstream, but will be utilized as fuel to produce ATP by the muscle itself.

bron:Carbohydrate Stores: Muscle Glycogen, Liver Glycogen, and Glucose - exercise - World of Sports Science

[kojak]

jullie gaan echt allemaal te ver man met jullie onderzoeken en theorieën... shit man ga gewoon lekker trainen en eten..
xx
de kippedief

[Snuff-Sann]

Sorry Martin, maar je gaat het verliezen. Gooi die WMS maar in de prullenbak.

Okay, ben de gehele dag zo'n beetje aan het researchen gegaan en zit eigenlijk nog met een hoop tegenstrijdigheden. Vooral omdat het ene onderzoek dit en het andere onderzoek dat zegt. Maar er is me ook een hoop duidelijker geworden.

Maar laten we hier mee beginnen, het gaat namelijk om het volgende wat beweert wordt:
Wat me wel opvalt is dat aan het einde van de beweringen over WMS zij direkt hun produkten aanprijzen. Verkooppraatjes???

http://www.syntech-nutrition.com/index.html?m_id=1053,1070&taal_id=2

Waxy Maize
Waxy Maize of wasachtig maïszetmeel is een koolhydraat uit zetmeel met een “hoog moleculair gewicht” . Het moleculair gewicht van Waxy Maize is duizenden keren groter dan die van alle andere gebruikte koolhydraten (maltodextrine, dextrose, glucose). Dit klopt.
Door dat hoog moleculair gewicht heeft Waxy Maize een lage osmotische waarde (omdat de molecules niet gemakkelijk oplossen in vloeistof), waardoor het tweemaal zo snel de maag verlaat als andere koolhydraten. Koolhydraten met een hogere osmotische waarde (maltodextrine en dextrose) blijven langer in de maag en “zuigen” veel water aan wat kan zorgen voor maagongemakken. Waxy Maize doet dat niet en is hierdoor ook voor duursporters het ideale koolhydraat! Dit klopt niet.

Het moleculair gewicht bepaalt namelijk niet de snelheid waarmee de koolhydraat de maag verlaat. Ook zullen er door koolhydraten geen complicaties binnen de maag optreden.

Een onderzoek uit 2005 wijst dat uit.
8 fietsers krijgen 3 150 minuten trials uit te voeren waarin ze koolhydraten met een hoog moleculair gewicht, met een laag moleculair gewicht en water toegedient krijgen. Er werden geen verschillen geconstateert tussen HMW en LMW over hoe snel ze de maag passeren. Ook geen maagongemakken.

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16177602

Waxy Maize komt snel in de darmen, waar het razendsnel verteert en opgenomen wordt. Het zorgt voor quasi onmiddellijk beschikbare energie voor bloed en spieren. Die snellere en completere opname zorgt voor een efficiënte aanvulling van de glycogeenvoorraden tijdens het sporten (indien genomen tijdens training) of onmiddellijk erna. Waxy Maize wordt tweemaal zo snel opgenomen als maltodextrine of dextrose en zorgt voor een insulinepiek die dubbel zo groot is. Klopt niet.

Omdat waxy maize starch een langzame zetmeel betreft zorgt het voor een duurzame toevoer van glucose door insuline. Het volgende onderzoek bewijst het. In het onderzoek was de insuline-respons lager voor WMS dan maltodextrine/sucrose.

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19628104

Die insulinepiek zorgt voor een beter transport van voedingsstoffen naar en opslag in het spierglycogeen. Waxy Maize vult sneller en efficiënter de spierglycogeenvoorraden aan dan andere koolhydraten, wat zorgt voor een sneller herstel en minder spierafbraak en betere eiwitsynthese. Klopt ook niet.

Het volgende stukje tekst vertelt de uitleg hoe de afbraak van starch in zijn werking gaat. Ook wordt aangegeven dat starch een van de meer lastige stoffen is om in een opneembare staat te krijgen. Meerdere stappen dienen genomen te worden eer het is omgevormt tot een monosacharide, glucose dus. Je kunt begrijpen dat deze handeling iets meer tijd in beslag neemt dan wanneer je meteen glucose tot je neemt.

DIGESTION AND ABSORPTION OF CARBOHYDRATES

To obtain glucose from our newly-eaten food, the digestive system must first render the starch and disaccharides from the food into monosaccharides that can be absorbed through the cells lining the small intestine. The largest of the digestible carbohydrate molecules, starch, requires the most extensive breakdown. Disaccharides, on the other hand, must be split only once before they can be absorbed.
Fibre, starch, monosaccharides and disaccharides enter the intestine. (Some of the starch is partially broken down by an enzyme from the salivary glands before it reaches the small intestine). An enzyme from the pancreas digests the starch to disaccharides. Enzymes on the surface of the intestinal wall cells split disaccharides to monosaccharides. Monosaccharides enter capillary, then are delivered to the liver via the portal vein. The liver converts Galactose and fructose to glucose.

http://www.muscleandstrength.com/articles/in-depth-look-at-carbohydrates.html

Uit onderzoek bleek dat de trainingsprestatie bij cycling 23% beter was bij proefpersonen die Waxy Maize gebruikten versus proefpersonen die andere koolhydraten gebruikten. (1) Waixy Maize zorgt ervoor dat training met een hogere intensiteit gedurende een langere periode kunnen volgehouden worden! Dit klopt natuurlijk wel en is ook niet zo verwonderlijk. WMS is een langzame koolhydraat en zorgt dus voor een langdurige energie-toevoer. Langer in ieder geval dan een met een laag moleculair gewicht.(dextrins)
Dus na een aantal uur is de werking van waxy maize starch nog steeds aanwezig en zul je dus ook tot een beter resultaat komen.

- Waxy Maize passeert dubbel zo snel de maagwand.
- Waxy Maize zorgt voor een insulinepiek die bijna dubbel zo groot is als die veroorzaakt door andere koolhydraten.
- Waxy Maize versnelt het aanvullen van de glycogeenvoorraden en doet dat efficiënter dan andere koolhydraten. Zorgt aldus voor een snellere bevoorrading van “brandstof” aan de spieren gedurende het trainen en een sneller herstel na de training.
- Waxy Maize verbetert de trainingsintensiteit en ondersteunt kracht, weerstand en uithouding.
Hier heb ik het dus al uitvoerig over gehad.

Waxy Maize wordt als sleutelingrediënt gebruikt in SynTsize Mass en SynTsize Recovery.
En dit laatste getuigt natuurlijk van een manier om mensen gek te maken tot de aanschaf van hun produkten waarin WMS te vinden is.
Bronnen:

1) Stephens,F.B.Roig,M.Armstrong,G.&GreenhaffP.L., Journal of Sports Sciences, 26,149-154,2008

Na het vinden van de supplementen-handel die dus de WMS de hemel in prijst en tevens ook een bron opgeeft was ik niet genoeg tevreden. Hoe kwamen ze toch in vredesnaam aan die referentie, en bestond hij ook echt?
Eerst na een tijdje naar de namen van de personen te hebben gezocht was ik benieuwd of de Journal of Sport Sciences ook echt bestond. Na even te hebben gegoogled bleek dat het inderdaad het geval was. Ik ben toen verder gaan spitten en kwam tot mijn grote verbazing op een plek waar je alle onderwerpen die in het journaal staan kunt aanvinken en zo het abstarct bekijken. Helaas niet het totale onderzoek, dar moet je dan weer voor betalen. Nu was het voor mij noodzaak of het onderzoek waar dit allemaal over gaat ook daadwerkelijk daar te vinden was. Eerst had ik wat problemen omdat ik niet echt wist waar te zoeken maar na enig nadenken kwam ik er uit. Aan het eind van de bronvermelding staat namelijk een nummer, 26,149-154,2008. Nou het laatste leek me duidelijk, das het jaartal. En na enig denken waren de andere nummers me ook duidelijk, issuenummer 26, pagina 149-154. Ik dus verder en ja hoor, gevonden. Helaas alleen het abstract. Maar er zijn natuurlijk meer wegen naar Rome en ben ik vrij slim en handig om het toch te verkrijgen. Na wat omwegen kreeg ik het dus toch voor elkaar.

http://www.vitargo.com/PDF/VitargoMaltMaxEnd07.pdf

Uit het abstract is niet op te maken wat men nu precies voor produkten gebruikt heeft maar na het doorlezen van het gehele onderzoek kwam er een glimlach op m'n gezicht.
Als produkt met een laag muleculair gewicht gebruikten ze corn starch en als produkt met een hoog muleculair gewicht gebruikten ze........NEE geen waxy maize starch maar.....Vitargo!!!!
En vitargo is geen waxy maize starch. Het kan wel uit waxy maize starch gewonnen worden maar ook uit aardappelen zetmeel en barley. Het is ook de handelswijze hoe ze vitargo maken. Vitargo is een heel erg puur extract, daarom ook een hogere prijs die je ervoor betaalt. Dus maw wordt het uit de zetmeel gehaalt en dan weer eens bewerkt met een eigen moleculaire watermerk.
De volgende link laat een interview zien waarin men uitlegt wat nu precies het verschil tussen Vitargo en WMS is.

http://www.bodybuilding.com/fun/what_is_vitargo.htm

Zo, we zijn er uit. Waxy Maize Starch is gewoon rotzooi.
Wil je echt waar voor je geld dan dien je Vitargo aan te schaffen.
Het heeft me heel wat tijd gekost maar ik ben blij dat ik het probleem rond die WMS vraagtekens heb opgelost.
Het waren dus niets anders dan verkooppraatjes.
Luitjes, doe me een lol, komen ze met een leuk verhaal aan en willen ze daarna iets aan je slijten, trap er niet in, en dat is een wijze raad.

Hier nog een laatste onderzoek, iets ouder maar er wordt al aangegeven dat vergeleken met glucose en maltodextrine helemaal geen meerwaarde geeft.

Weltrusten.

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8858410

[Snuff-Sann]

De lage moleculair gewicht substantie stond overigens gelijk aan maltodextrin. Maw was het onderzoek gericht op Vitargo versus Maltodextrin.